Zijn lieveheersbeestje zonder vleugels zielig?

Lieveheersbeestjes worden heel dikwijls ingezet bij teelten onder glas om bladluizen op te ruimen. Maar doordat het moelijk is om de volwassen lieveheersbeestjes binnen te houden moeten regelmatig nieuwe kevertjes uitgezet worden. Bijkomend probleem is dat het kevertje vanaf september en oktober zijn overwinteringsplek opzoekt zoals gevels van woningen, vensterkozijnen of spleten in boomschorsen. Allemaal redenen waarom de lieveheersbeestjes meestal als correctiemiddel gebruikt worden. Men neemt eerst zijn toevlucht tot sluipwespen of galmuggen. Pas als er in de kas haarden (sterke aantasting) van bladluizen optreden kunnen lieveheersbeestjes ingezet. worden. Het zijn namelijk de larven van Adalia bipunctata die ingezet worden en die hebben vrij veel bladluizen nodig om te kunnen overleven.
Wageningse en Leidse onderzoekers werken nu aan een lieveheersbeestje dat niet weg kan vliegen.
Een citaat uit een pas verschenen artikel van het Weekblad voor Wageningen UR

'In de natuur is het ontbreken van vleugels een zeldzame afwijking', legt De Jong uit. 'We hebben in tien jaar tijd twee keer een lieveheersbeestje zonder vleugels gevonden. Met één ervan kweken we nu verder. Wij hopen dat we met één keer uitzetten van de beestjes een stabiel systeem kunnen krijgen waarbij wat luis overblijft zodat de lieveheersbeestjes wat te eten hebben, maar niet zoveel dat de luizen schade berokkenen aan het gewas.'
Overigens is het de vraag of het vleugelloze beestje zielig is, wel een vraag die de onderzoekers bezig houdt. 'Uiteindelijk is dat belangrijk voor de toepasbaarheid van dit idee. Als mensen het zien als misvormde, meelijwekkende beestjes, zou dat een probleem kunnen zijn.

Wij hopen dat die voordelen voor de consument opwegen tegen het minder aantrekkelijke uiterlijk.

Oude tomatenrassen : het oog gaat voor.

In het artikel Een droom op de tong schrijft Peter Jacobs over zijn verrassende smaak van een tomaat-mozarella die hij thuis consumeerde. Oorzaak bleek de de tomaat met een roestbruine, donkerbordeaux kleur te zijn.

Tomaten bestaan in wit, geel, groen, oranje, bruin, zwart en natuurlijk ook rood. Ze kunnen gevlekt zijn, of gestreept. Ze kunnen rond zijn, maar ook peer- of kersvormig. Ze hangen in trosjes of eenzaam alleen. Ze kunnen groot en gebocheld, lomp en lelijk zijn, of een vingerhoed klein.

En toch is het heel moeilijk om deze tomaten bij de consument te doen aanslaan.Gele en oranje tomaten worden al sinds jaar en dag op de veilingen aangeboden, maar blijven een niche product. Volgens de consument moet een tomaat nog altijd rood zijn. Anders is het gesteld met de vorm. Pruimtomaten, cocktailtomaten of kerstomaten doen het wel relatief goed bij de verbruiker.

Het is een zegen voor de giganten van de voedingsindustrie dat velen van ons eerst met de ogen eten. Voor de smaak hoeven ze niet al te veel inspanningen te doen

Inderdaad, probeer maar eens van die bruine of paarse of helemaal misvormde tomaten verkocht te krijgen. Nochtans is de smaak heel dikwijls subliem. Een tomaat met een donkerpaarse kleur schrikt de mensen wel wat af. Met het oog gaan ze die niet kopen. Enkel als ze overtuigd zijn van de goede smaak kopen ze die. Veel van die oude tomatenrassen hebben nog een probleem, dat vooral voor teler en handelaar van belang is. Probeer maar eens zo'n 'heirloom' exemplaar een week op de keukenkast te bewaren. Of zo'n tomaat twee dagen te lang aan de struik te laten hangen. Veel van die soorten moeten binnen korte tijd geconsumeerd worden.

We hebben onze ,,rare'' exemplaren bejubeld bij familie en vrienden. We deelden de overschot zelfs uit, maar onze kruistocht voor de goede smaak haalde weinig uit. Onder zachte dwang van de betere koks zijn de lelijke coeur de boeuf -tomaten, die onregelmatige maar smaakvolle joekels, weer ingeburgerd, maar onze roesttomaten bleken een brug te ver. De meeste giften zijn ons netjes terugbezorgd. Mooi, maar liever niet, was het commentaar. Liever die ronde rode, die er zo mooi uitzien. En vaak naar niets smaken, mompelden wij.

Enkel als men er in slaagt uit de enorme soortenrijkdom van oude rassen een uniforme, lang bewaarbare tomaat te telen die zich ook makkelijk laat verpakken en visueel de consument niet afschrikt is, is er kans dat het een commercieel succes wordt. Verder moet men er ook in slagen de ziektegevoeligheid van deze oude rassen te verbeteren. Zoniet wordt het onmogelijk om deze soorten op een milieuvriendelijke manier te telen en toch nog een hoge productie te halen. Met de introductie van Coeur de Boeuf is men blijkbaar al in dit opzet geslaagd.. En dan vergat ik bijna te vermelden dat de meeste van deze oude soorten ziektegevoelig zijn. . Wie deze tomaten in zijn eigen tuin teelt zal tevreden moeten zijn met een lagere productie en een plant die het wat rapper opgeeft bij gebrek aan groeikracht en ziektetolerantie. Maar vormenrijkdom en smaak kan natuurlijk wel één en ander goed maken.

Aardappelen krijgen smaakje

Dit stond in de Financiele telegraaf vandaag.

Pootaardappelbedrijf HZPC in Joure gaat proberen aardappelen met een smaakje en bijvoorbeeld extra vitamine C te kweken. 'We gaan meer naar de consument kijken in plaats van naar de handelaren of naar de telers. We doen daarom proeven met panels waarbij we kunnen testen wat in de smaak valt. Maar de ontwikkeling van een nieuw aardappelras duurt acht tot twaalf jaar, dus het kan nog wel even duren, zegt de bedrijfleider'

't ja.. waar hebben we dat nog gehoord. Dat eeuwige verhaal over de smaak. Smaak is subjectief, dat is zeker. En dan moet je hoe dan ook rekening houden met die handelaren en die telers. Wat baat het een goed smakend ras te hebben als de bewaring of de productie wat tegenvalt. Dan zal de beslissing van de teler of handelaar snel gemaakt zijn dacht ik zo. Je moet dus niet naar de consument alleen kijken, dat heeft het verleden nog bewezen. Als je wil dat een groente commercieel een topper wordt, dan moet het moet gewoon voor iedereen goed zijn, zowel handelaar, teler en consument. Tenzij dat je die groente natuurlijk in je eigen tuin teelt, dan zijn de drie in één persoon verenigd

Amerikanen hamsteren zuurkool tegen vogelgriep

Zoiets kan natuurlijk alleen maar in Amerika gebeuren.
"De verkoop van zuurkool in de VS is dramatisch gestegen na publicatie van een rapport van wetenschappers aan de universiteit van Seoul, die met vogelgriep geïnfecteerde kippen succesvol hadden behandeld met Kimchi zuurkool. Als verklaring wordt het hoge gehalte aan melkzuur in de gefermenteerde kool gesuggereerd. (uit www.agf.nl )"

Hopelijk weten die Amerikanen dat Kimchi zuurkool niet de gewone zuurkool is. Het is er namelijk één op basis van chinese kool. De gekende 'sauerkraut' is gemaakt op basis van witte kool.
Op de landbouw paginablog heeft men het dus ook verkeerd voor als men schrijft dat Kimchi zuurkool op basis van witte kool, rode pepers en knoflook is. Op de pagina http://kimchi.biography.ms/ maakt men immers duidelijk gewag van chinese kool.

Knoflook planten in november

Het zachte weer blijft aanhouden. Ideaal weer om deze maand nog wat knoflook te planten. Je kon het al in oktober, maar je kan ook de ganse maand november nog knoflook planten

---

Voor Margreet uit Meppel was het planten van knoflook de start van haar minimoestuin. Op haar prille blog is het planten van knoflook fijntjes uitgelegd, zowel met woorden als met mooie foto's.Margreet maakte zich zorgen over het feit dat eind oktober al een aantal knoflookteentjes opgekomen waren. Op het tuinkrantforum maakte Christien zich eveneens zorgen dat de knoflook al boven de grond stond. Door de hoge nachttemperaturen groeide alles dubbel zo snel. Maar voor de knoflook zal dit geen enkel probleem zijn. Het grootste gevaar bij knoflook geplant voor de winter is te natte grond. Zorg dat de knoflook droge voeten heeft en dan komt die de winter wel door.