Oefening bij Duizendpoot

20 september 2009

“Brand in school: een dode, acht zwaargewonden”

Zondagmorgen, iets over half tien. De leerlingen van twee klassen van het zesde leerjaar van De Duizendpoot aan de Nieuwstraat waren voor een extra les naar school gekomen. Plots ziet een van hen rook van onder de deur van het klaslokaal op de eerste verdieping komen. Brand ! De brandweer wordt onmiddellijk opgeroepen, het Rode Kruis ingeschakeld.

Na aankomst duurt het maar twee minuten om de ladder aan het raam van een van de klassen te brengen. Intussen staat ook de tent recht waar de dokter aangeeft waar zwaargewonden heen moeten, en zijn brandweerlui begonnen met het blussen. De leerlingen staan verschrikt voor de ramen. Twee brandweerlui, met luchtflessen op de rug, zijn via de zwaarberookte ingang van het gebouw naar boven gegaan en openen het venster. “Precies Darth Vader die binnenkwam”, zei Michiel nadien. Eerst mogen de niet- en lichtgewonden naar beneden. Sommige kinderen hebben duidelijk hoogtevrees en worden over de ladder begeleid. Op de grond worden ze opgevangen door Rode Kruismensen en naar een lokaal gebracht. Commandant Luk De Block die van op een centrale post coördineert: “Ze samenhouden spaart nodeloos zoeken in brandende lokalen. Ouders moeten begrijpen dat ze daarom even op de kinderen moeten wachten.” Als laatsten brengen brandweerlui de zwaar gewonden naar buiten. “We trachten eerst zoveel mogelijk kinderen uit het gebouw te halen. Voor brancards is meer tijd nodig. Werken we omgekeerd, dan kunnen meer kinderen alsnog gewond raken, of erger.” Bij het Rode Kruis krijgen de zwaargewonden van de aanwezige dokter, Michel Van der Haegen, een kaart om met de aard van de verwonding. Vandaar gaat het met de ziekenwagens naar de ziekenhuizen Sint- Blasius (Dendermonde) en O.L.Vrouw (Aalst), voor de gelegenheid in de gemeentelijke sporthal ondergebracht. En er zijn zwaar gewonden: open been- en armbreuken, diepe snijwonden, letsels aan rug en nek, derdegraads brandwonden, wonden vooraf vakkundig aangebracht door Sonja en Stefaan (Rode Kruis) en Bert (brandweer). Om 10.10 uur komt juffrouw Evelyne van klas 6b als laatste uit het raam gekropen. De ouders reageren opgelucht. Zij weten nog niet dat er een dode te betreuren valt: de (afwezige) juffrouw Karolien…

Veel geleerd

“Bij een echte brand hadden we andere corpsen met ladders opgeroepen. Een is hier duidelijk te weinig, want te traag”, zei commandant De Block nadien. De brandweer is overtuigd van het nut van dergelijke oefeningen, al is een echte situatie, met kinderen in paniek, niet echt na te spelen. Directrice Lutgard D’heer: “We hechten veel belang aan dergelijke oefeningen. Elk jaar zijn er twee evacuatieoefeningen, een niet-aangekondigd. Een oefening zoals deze is een nuttig extra.” Burgemeester Katja Gabriëls, opgeroepen omdat het rampenplan was ingeschakeld, zag alvast de efficiëntie tijdens de oefening, en leerde dat ook de gemeente een bijdrage in de communicatie heeft. “Morgen begint onze communicatieambtenaar”, zei ze.

Reacties

De reacties achteraf waren zeer goed, zowel bij de ouders die stonden te kijken als bij de kinderen zelf. “Dat willen we nog wel eens doen. Keitof !” Voor Wouter (7) was het toch duidelijk wat te veel. Zijn tranen waren echt. Dirk Rombout, vader van Astrid: “Een goed initiatief. Ik heb hier ook wat van geleerd.” En Didier Moens, vader van Sebastien: “Als je staat te kijken, geeft het toch wel de indruk heel lang te duren.” Gelukkig was het maar een oefening. Michiel Keppens: (11) “Neen, er was geen paniek. De brandweer legde alles goed uit. Het afdalen op de ladder viel goed mee. Nu weten we wat te doen als het echt zou branden.” Marie-Thérèse Blancquaert (moeder van Wouter) die ook een lerares speelde: “Ik heb hoogtevrees, dus dat was even moeilijk. Maar op dat moment overheerst de drang om buiten te geraken."

De activiteitenkalenders:

(ook socio-cult.verenigingen)

sport

Beoordeel het gemeentebestuur

vergelijk met beleidsplan 07-12