Politici aan het woord

Ook de politici hebben rechten. Het recht om hun mening in de media te zien, bij voorbeeld. "Die kans hebben ze toch al genoeg", zal je misschien zeggen. En toch is dat niet altijd zo. De kopstukken weten wel meestal hoe ze in de media kunnen komen, en worden al gemakkelijker eens geïnterviewd. Maar de andere raadsleden in gemeente-, OCMW- of andere raden ? Die zie en hoor je heel wat minder.

Daarom deze rubriek. Politici krijgen hier de kans om hun mening te geven over het politieke leven in de gemeente (evt. over een ander politiek onderwerp. Op een aankondiging na, gaan we hen niet verder aanmoedigen. Ze moeten en mogen zelf initiatief nemen. Wel beperken tot max. 1200 tekens (= ongeveer 20 lijnen), aub. De indieners zijn verantwoordelijk voor eigen tekst en de redactie houdt zich het recht voor om teksten niet te publiceren, zonder daar uitleg te moeten over geven. Media die deze teksten zouden overnemen, worden geacht nkb informatief als bron te vermelden.

Niet eens met partijgenote Patricia Ceysens. N-VA is een welgekomen partner.

Ik blijf een beetje op mijn honger bij haar stelling dat N-VA slecht zou zijn voor de Vlaamse economie (DS 11 juni). Een week geleden stond N-VA dichter bij Open VLD dan de SP.A (dixit Karel De Gucht).

Ceysens schraagt haar stelling met twee bronnen: een studie van Ernst & Young en op de commentaren die ze kreeg tijdens een campagnebezoek op een markt. Dat laatste argument is op z'n zachtst gezegd een beetje magertjes. Wat de studie van Ernst & Young betreft, vrees ik dat die de N-VA niet eens vermeldt.

Blijft enkel de opgeworpen taalhoffelijkheid van de N-VA die buitenlandse investeerders zou verjagen. Ik stel vast dat in Frankrijk, Duitsland, Spanje en andere Europese landen de buitenlandse investeerder door de administratie ook in het Frans, Duits en het Spaans worden bediend. In de praktijk wordt gewoon iemand intern aangeduid om de onderneming ter plekke te vertegenwoordigen. Har kiesdistrict ligt in het centrum van Europa en we moeten dit uitspelen, maar we weten intussen wat met DHL en Sabena gebeurde. Precies waar we onze locatie konden uitspelen (en waar we dus een concurrentieel voordeel hadden), verloren we het pleit, niet in het minst door de houding van Franstalig België.

Ik kan mij best inbeelden dat Ceyssens het resultaat van de Open VLD teleurstellend vindt, maar stellen dat de houding van N-VA inzake taalregelgeving investeringen zou weghalen uit Vlaanderen is manifest onwaar. Daarvoor is vooral onze fiscale en arbeidsregelgeving verantwoordelijk, twee federale bevoegdheden. Op vlak van fiscaliteit en arbeidsregelgeving zitten Open VLD en N-VA trouwens op dezelfde lijn.

Laten wij dus vooral hierop inzetten. We hebben nu geen nood aan achterhoedegevechten over taalhoffelijkheid, maar wel degelijk aan een verdere regionalisering van deze bevoegdheden en daar is N-VA een welgekomen partner. Buitenlandse investeerders vrezen onze fiscale en arbeidsregelgeving, niet het Nederlandstalige onthaalloket daar zullen ze wel een 'local' naartoe sturen.

Afgelopen gemeenteraadszitting (zie 10 maart, nvdr) stelde ik een vraag naar de toekomstplannen met het museum. Enkel door het echt uitwerken van een visie en het uitdiepen van kansen en uitdagingen, kan men echt beleid voeren. Maar ook na mijn vraag heb ik nog steeds geen idee over hun toekomstplannen.

Rond het museum, maar ook rond andere beleidsdomeinen, ontbreekt een open discussie (en visie?) maar al te vaak. Gemeenteraadszittingen zijn hier een weerspiegeling van. Nog maar al te vaak is een gemeenteraadszitting het “er zo snel mogelijk doorjagen van punten die door een kleine groep volledig zijn uitgewerkt.”

In een gemeenteraadszitting zou veel meer ruimte tot constructieve discussie moeten zijn. Nu blijf ik, zelfs na vragen op de voorbije gemeenteraadszittingen, zonder concreet beeld over de plannen met het museum, met het jongerenontmoetingscentrum, met drugpreventie, met de voetbalkantine, en ga zo maar door. Op deze manier gaan veel kansen verloren!

Bij deze wil ik de huidige meerderheid ook oproepen om meer werk te maken van meer communicatie met de burger. Die communicatie werd beloofd aan het begin van de legislatuur, maar werd tot nu veel te weinig uitgebouwd. En ook hier geldt dat je aan burgers niet enkel moet communiceren wat al tot in de puntjes is uitgewerkt en reeds beslist is.

Laat ons samen werken aan ons groot-Berlare, met telkens opnieuw het doel voor ogen, namelijk dat onze gemeente er beter van wordt!

Tijdens de jongste gemeenteraad stelde het Vlaams Belang zich de vraag of het wel een goed idee was twee nieuwe speelpleintjes te voorzien in het Kerkveld. Reden? Schrik voor overlast op de speelpleintjes.... Ik pleit er voor om kinderen en jonge mensen letterlijk en figuurlijk ruimte te blijven geven om zich te ontplooien. Een bange, verzuurde maatschappij sluit onze kinderen op. Een warme maatschappij geeft kinderen ruimte. Ik weet in welke maatschappij en dus ook in welk Berlare ikzelf liefst wil leven!

De KSJ van Berlare opende dit weekend de deuren van hun nieuwe lokalen. En het resultaat mag gezien worden: het zijn mooie en degelijke lokalen.

Ik ben blij voor de KSJ. Blij omdat ik geloof dat degelijke lokalen een absolute must zijn om een goede werking uit te bouwen. Ik geloof dat deze lokalen nieuwe zuurstof zullen geven om hun jeugdbeweging verder te laten bloeien. De oude lokalen waren in ieder geval bijzonder onaangepast, niet in het minst op gebied van veiligheid.

Jeugdbewegingen spelen een bijzondere rol, én in het leven van elk lid én in de hele maatschappij (dus ook voor “ons Berlare”).

Daarom moet de gemeente jeugdbewegingen (en andere verenigingen) volop ondersteunen. Ik geloof dat de gemeente dit niet moet doen door onbedachtzaam en onbegrensd werkingssubsidies uit te delen. Werkingssubsidies dienen om de gewone werking te financieren en nergens anders voor.

Daarnaast moet de gemeente ook extra middelen kunnen voorzien als dit nodig is. We moeten weg van de mentaliteit van “we verdelen elk jaar de koek en dan heeft iedereen zijn deel gehad.” We moeten de koek kunnen uitdelen daar waar die nodig is. Belangrijk is om ook voor onze (jeugd)verenigingen degelijke oplossingen uit te werken, ook al kost dat geld.

19 maart 2007
Steven Baeyens (CD&V-gemeenteraadslid):
Verschillende adviesraden werden de laatste dagen/weken opnieuw geïnstalleerd en zijn klaar voor een nieuwe start.
Ik wens hen alvast veel succes, kritische zin over wat beter zou kunnen, maar ook (en maar al te vaak vergeten) fierheid over wat goed is en plezier in hun bezigheden. Ik hoop dat ze alvast serieus zullen genomen worden als adviesraad. Dat betekent dat ze enerzijds serieus moeten genomen worden, maar anderzijds nooit beleidverantwoordelijkheid mogen aangemeten worden. En geloof me, dit is een evenwichtsoefening die niet altijd even evident is.
Ik hoop dat ze in volle automie en “kleurloos” mogen werken. Misschien waren bij de verkiezingen van sommige adviesraden wat teveel partijbelangen gemoeid. Voor alle duidelijkheid: geen probleem voor mij dat iemand van een politieke partij voorzitster wordt van de cultuurraad als ze objectief haar rol als voorzitster kan invullen. Niet gemakkelijk, denk ik. De toekomst zal het uitwijzen …
Ik wens hen tenslotte ook veel plezier in het samen-werken. Het samenwerken maakt het allemaal zoveel leuker én geeft ook meer kwaliteit.
En voor ons, politici, wil ik ook wat wensen: diezelfde fierheid over wat goed is, diezelfde kritische zin, hetzelfde plezier in onze bezigheden, hetzelfde samenwerken. En ook dat is niet zo evident. Werk aan de winkel!