Publius Valerius Poplicola was een consul in de eerste jaren van de Romeinse Republiek. Hij was degene die Lucius Tarquinius Collatinus, de medeconsul van Brutus, verving. Over hem kan weinig met zekerheid gezegd worden en daarom veronderstelt men dat vele verhalen rond deze figuur van legendarische aard zijn. Publius Valerius Poplicola zou na de veldslag tegen de Tarquinii, waarbij Lucius Iunius Brutus om het leven kwam, al triomferend teruggekeerd zijn naar Rome. Zo vestigde hij de traditie van de triomftocht door Rome. Bij de tegenstanders van Publius groeide de vrees dat het plebs hem tot koning zou uitroepen. Publius zag daar echter zelf van af en werd verkozen tot consul. Onder zijn invloed zouden tal van Sabijnen naar Rome geïmmigreerd zijn.

Daarnaast zou hij ook het ambt van quaestor ingesteld hebben. Hij werd bevriend met een van de meest invloedrijke Sabijnse leiders: Attus Clausus, de stamvader van de Claudii. Publius Valerius Poplicola stierf op het toppunt van zijn macht, vermoedelijk in een gevecht met de Sabijnen.