Publius Cornelius Scipio was een Romeins generaal en politicus.
Hij was de Romein die tijdens de tweede Punische oorlog Hannibal wist te verslaan in de slag bij Zama.

Publius Cornelius Scipio was afkomstig uit een familie die een belangrijke positie bekleedde in de Romeinse politiek. Hij bewees op jonge leeftijd reeds zijn dapperheid en militair vernuft toen hij zijn vader ter hulp kwam in de slag tegen Hannibal bij de Ticinus-rivier. Ook in de slag bij Cannae in 216 v. Chr. was hij aanwezig, waarbij de Romeinen een verpletterende nederlaag leden tegen Hannibal. Publius Cornelius Scipio zorgde ervoor dat de overlevende Romeinse soldaten niet overliepen naar Hannibals kant.

Op 25-jarige leeftijd werd hij samen met zijn broer Lucius aangesteld tot aedilis curulis. In 210 v. Chr. trok Scipio naar Hispania om het op te nemen tegen Hannibals broer Hasdrubal. Hij behaalde er tal van militaire successen en wist de Carthagers uit het Iberisch schiereiland te verdrijven. Scipio had op tactisch niveau de vijand doorgrond en was klaar voor de confrontatie op vijandige bodem. In 203 v. Chr. versloeg hij, nadat hij Africa was binnengevallen, reeds de eerste Carthaagse legers en bedreigde nu Carthago zelf. Hannibal werd teruggeroepen uit Italië en een treffen tussen beide militaire genieën kon niet uitblijven.

In 202 v. Chr. ontmoetten de Romeinse en Carthaagse legioenen elkaar in de slag bij Zama Regia. Scipio versloeg Hannibal en kreeg van toen af de eretitel Africanus.

Naast een militaire carrière bouwde hij ook een politieke loopbaan uit. Hij werd censor en twee maal consul. Hij werd twaalf maal princeps senatus, de senator die het meeste invloed uitoefende.
Scipio Africanus stierf in 183 v. Chr. in zijn landgoed in Liternium, vermoedelijk aan een slepende ziekte.