De
zon bleef onze gezel ook als we terug overstaken naar het
vasteland, om er nog enkele dagen te genieten van het mooie
en uitgestrekte Bretagne. Wat leken die afstanden groot
en waarom moesten we nu weer "rechts rijden".
Heel die zondag liet de zon zich van haar feestelijkste,
maar ook warmste kant zien en voelen.
In Dinan, niet ver van St. Malo, waar we even halt hielden,
hadden "de middeleeuwers" hun beste plunjes uit
de kast gehaald. We wilden wel graag meedoen maar... nog
150 km. van onze bestemming besloten we toch maar door te
rijden. Wat een geluk, onze valiezen waren juist uitgepakt,
of we kregen de volle laag. Alle regen (die ze van België
nog overhadden) en die wij de voorbije 8 dagen hadden gemist
kregen we in 1 uur tijd te verwerken. Geen nood, we hadden
nog wat overschot in onze frigo-box en een drankje stond
al klaar.
Wat
dacht je nou, dat wordt daar ook regen en nog eens regen,
mis hoor......'s anderendaags lekker ontbijt in het zonnetje.
Bretagne, tenminste Morbihan waar wij waren is PUUR NATUUR,
en bloemen........massa's, wilde en gecultiveerde, allemaal
even mooi. Genoten hebben we ook daar, al kregen we wel
eens een buitje, maar dat was vooral bedoeld om alles mooi
groen te houden.
ALLEEN, de rozen, zowel in Jersey als in Bretagne, mooi
waren ze wel en talrijk, maar bijna allemaal waren ze "gezegend"
met sterroetdauw. En ik maar vechten in ons tuintje om alle
aangetaste blaadjes te verwijderen. Dikwijls hebben mijn
handen gejeukt om onderweg er ook aan te beginnen. Maar
ik heb het maar zo gelaten, want ik vrees dat ik anders
"overwerkt" uit verlof was teruggekeerd. Diegene
die HET middel vindt om deze plaag uit te roeien (op een
veilige manier voor mens en natuur) verdient volgens mij
een standbeeld.
........En
dan al die klaagzangen, als wij naar huis telefoneerden,
over kou, grijs en regen......
Ons hart liep over van medeleven. We hebben dus alles ingepakt
(de zon incluis) en zijn via het mooie Normandie gelukkig
en tevreden huiswaarts gekeerd.
Lieve Lezer, als U in de voorbije dagen van een zonnetje
genoten hebt denk dan maar eens aan ons.
En de REGEN, wel die zijn wij ook dankbaar, want toen we
hier thuis kwamen vonden wij ons tuintje mooier dan andere
jaren, groen en volop in bloei. Onze zoon die "huiswacht"
had gehouden, bij grootmoeder, huis en tuin, kon toch apprecieren
dat hij niet (veel) had moeten sproeien en gieten tijdens
onze vakantie. Dat was dan de goeie kant van de medaille.
En wij.....wel wij zijn heel content over al het mooie dat
we mochten zien en ervaren, maar we zijn even tevreden weer
thuis te zijn en ......mijn handen jeuken om in onze eigen
tuin te kunnen werken.
En deze keer zal ik er ECHT aan beginnen. Tenminste als
ik hier ben uitgepraat. Bedankt lieve lezer, dat je het
zolang hebt volgehouden, maar waar het hart van vol is……
5 augustus 2000.