STERRETJE
Mocht
ik vanavond een sterretje zijn,
dan zou ik me héél vooraan wringen
en brouwde 'k een zacht-lief refrein
om dicht bij jou te gaan zingen.
Dan
klopte ik stil aan je vensterraam
- zie dat je de slaap niet kunt vatten -
mag ik stilletjes bij jou komen staan...
...de muren kunnen je zorg toch niet snappen.
De
dag had je vreugde doorweven
met lastige vragen van hoe en waarom.
Hoe kan ik je nu een antwoordje geven...
...gewoon met de tijd, een bladzijde om !
Trekvogels
slapen knus in de bomen
ze vroegen of je niet meevliegen wou
maar je vleugels zijn broos en gebogen,
als sterretje bied ik m'n stralen aan jou.
Maar
helaas, ik kan nu niet toovr'n
zelfs m'n lichtstraaltje komt ook niet van mij
vrienden staan klaar om jou te aanhoren
een handdruk, een knipoog maken je blij.
Ik
moet nu terug, de maan roept mij boven
'k veeg van m'n wangen een vluchtige traan
ook een ster kan gevoelens vertonen
als vreugde en last op haar weg gaan staan.
Je
glimlacht nu slapend tussen de veren
ik klim op mijn straalweg hemelwaarts toe
geen zware gedachten gaan je nog deren
droom heerlijk, want je was toch zo moe.
De
zon heeft beloofd bij jou ook te komen
met stralen van innerlijke vreugd,
zet ramen en deuren maar open
ontwaken al lachend dat doet zo'n deugd.
Hartelijke
groeten
met een knipoog en een schouderklop
van Frido 31.12.2004
|
