NEVELS en SEIZOENEN in TUIN en NATUUR

POEZIE - EIGEN WERK 14

Geschreven in 2007

BLAUW

De blauwe lucht
van deze ochtend
heeft zich nu gehuld
in grijs met spatjes regen.

Een goede gelegenheid
om even mijn
virtuele doos te openen
en opzoek te gaan,
naar blauw.

Waar kan ik dat
beter vinden,
dan bij die man,
in zijn zetel,
van blauw fluweel.

Of gaat het eerder
om zijn woorden,
die geschreven werden
met een
blauw-gemarmde vulpen,
in koningsblauwe inkt.

Ik heb mezelf
beperkingen opgelegd,
minder pc,
minder forum,
meer tijd
voor andere "blauwe" dingen.

Zoals die oude dame,
die ik nu regelmatiger
bezoeken kan,
wiens handen verraden
het werk van vele jaren,
aders donkerblauw
gespannen,
in een gerimpelde huid.

Zij vertelt over vroeger
en toont mij
vergeelde foto's,

- behalve die ene,-
kleurrijk en fris
een jong meisje,
in haar hemelsblauw kleed.

Hoelang is het geleden?
Wel, dat ze het niet
meer weet.
Maar haar glimlach
is gebleven,
en ik bespeur
hoe ze was,
in de tijd van haar jeugd.

Misschien nog even
zal ze haar verhalen vertellen,
over de grote oorlog,
de honger, de angst.

Ze huivert,
trekt de, in wol gebreide,
sjaal wat dichter
over haar schouders.

En glimlachend
dommelt ze in;
de blauwe handen
in haar schoot.

ria

*

LENTE

De lente is de tijd
van kleuren in onze tuin,
alles is uitbundig en fel,
de azalea's in rood en geel,
de lievelingskleuren van mijn man.

De tulpen die hen begeleiden,
en in dit jaar van warmte en zon
zo schitterend gedijen.

Maar in de zomer,
als het maar even kan,
kleuren we in aquarel,
de rozen, de vaste planten
en de struiken,
ze kennen hun werk
en doen het goed en wel.

Over de herfst
wil ik nog even zwijgen,
maar ook die tijd
heeft een blazoen van kleuren.
Ik haast me naar onze tuin,
om er te genieten
van de allerheerlijkste geuren.

De meiklokjes, seringen
en nog veel meer,
brengen mij in vervoering,
keer op keer.

ria
27.04.07

*

Ik schrijf vandaag met blaadjes roos,

en streepjes blauw azuur,
met straaltjes zon
en frisse wind,
die heel de tijd,
luid neuriet en dwingend zingt.


Ik schrijf vandaag
de meimaand in,
de maand der Lieve Vrouw,
Ze is niet alleen mijn patrones,
maar ook mijn Hemelmoeder
en de sluier die ze draagt
die is van Hemels blauw.


Blij schrijf ik noten
uit mijn kindertijd, van
Maria liederen en ommegang.
Ik schrijf geluk, herinnering,
en blijf dat kind steeds trouw.


Zestig jaren gingen voorbij,
maar die vreugde raak ik nooit kwijt;
ik schrijf in alle kleuren
van de regenboog,
“ Maria, wees gegroet ,
Lieve Vrouwe, hou ook mijn hart ,
oprecht, rein en goed.?”


Uit mijn hart geboren
en door mijn vingers gegleden,

ria
1 mei 2007 – 15.12u.

*

Ik hou zo van het kleine en het tere,

van de eenvoud die het siert.

Dit zijn de simpele
bloemetjes van de spirea,
die vroeg in de lente bloeien.
De struik waaraan ze groeien
is robuust en moet ieder jaar
duchtig worden gesnoeid.

Nooit was ik in staat
het frêle van deze bloemetjes
z0 vast te leggen.
Maar een digitaal oog,
sterk vergroot,
ontplooit schoonheid
tot in ieder meeldraadje;
een kunstwerk!

Ook het vergeet-mij-nietje
is een klein-groot wonder,
ik koester het
en ik bewonder
zijn prachtige kleur,
soms pluk er enkelen
en zet ze in een piepklein vaasje,
bij Onze Lieve Vrouw.

Een zeer oud, simpel beeldje,
een erfstuk,
van generatie op generatie,
overgedragen aan het oudste kind.
Als ik er niet meer ben,
zal het waarschijnlijk
in Afrika terechtkomen.

Dat is niet te verwonderen,
want Maria gaat de wereld rond
en stoort zich niet aan ras of taal.
Maar zolang ze hier in ons huis vertoeft
zet ik fijne bloempjes bij haar beeld,
en ik zeg tot haar:
"Moeder ik vergeet U niet".

ria - 11 mei 2007

*

SNOEIWERK

Snoeien, snoeien, snoeien,
dan gaan ze snel weer bloeien;
kleine schaar, grote schaar,
de ladder staat reeds klaar.
Knip, knip, knip;
de rozen kijken sip.

Mijn lieve vriendjes
niet getreurd,
het snoeiwerk
met voorzichtige handen,
is in een flits gebeurd.

En zoals jullie weten,
is er ook vers te eten,
compost en korrels,
naar jullie zin,
dat gaat er altijd in.

De wortels kriebelen van plezier;
laat het jullie smaken
dan kunnen de vlijtigste onder u,
weer prachtige rozen maken.

Nog wel bedankt,
voor al die kleuren
en de heerlijkste geuren,
die onze tuin verrijkte.

Reeds in april en mei,
waren jullie met
een vroege bloei erbij.

Vandaar een extra portie
van het beste rozenmest,
de zon en
af en toe eens regen,
die doen de rest!

3 juni 2007
ria