NEVELS en SEIZOENEN in TUIN en NATUUR

Hoe het begon.

 

maak uw keuze

poëzie eigen werk
2005 - 2006
13. 14. 16. 17. 18.
19. 20. 21. 22. 23.
24. 25. 26.

muziek klik hieronder

 

 

 

.

februari 1999

 

Winterstilte

De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.

De wind houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.

De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend toverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootse, stille wonder.



Jacqueline van der Waals (1868-1922)

 

 

 

hit counter html code

 

 

Februari 1999 bracht nog echte winterse dagen, zoals dit ook dit jaar in 2004 het geval was. Door de haast toscaanse luchten konden we vele mooie foto's maken. Die poëtische landschappen gaven mij de inspiratie om alle foto's m.b.t. de tuin te bundelen. Het was een hele klus het ging immers over ruim 35 jaar. Mijn moeder, die in die tijd bij ons woonde, was mijn grootste fan. Zij hield ook veel van de natuur en haar "verwondering" was meer dan alleen maar bewondering. Ze had de ontvankelijkheid van een kind bewaard. Dat maakte haar zo bijzonder, mooi en goed. Ik denk met dankbaarheid terug aan die mooie tijd en aan alle goede raad die zij mij gaf.

alle begin is moeilijk....

De tijd dat onze kinderen speelden in de tuin is lang voorbij. Stilaan kreeg hij dan ook meer vorm als siertuin, maar de oude structuren zijn min of meer gebleven. Er staan nl. bomen, een tuinhuisje, de oude schommel (inmiddels begroeid) die ons herinneren aan de goede momenten en jaren die we er samen beleefden. Meer tijd om te tuinieren bracht met zich mee dat we waterpartijtjes en nieuwe borders gingen aanleggen en vooral de rozen en hun verzorging en onderhoud beter leerden kennen. We begonnen open tuinen te bezoeken, in binnen- en buitenland. Naast hetgeen we er aan kennis opdeden en de schoonheid die ons vaak ontroerden, hebben we ook telkens genoten van de charme en de hartelijkheid waarmee deze tuin-eigenaars hun gasten ontvangen.

Via onze webpagina willen wij U ook graag onze tuin laten verkennen,
heel bescheiden, want dat is hij ook.
WELKOM

 

 

winter februari 1999



lente 2002


zomer 2003


april 2004

 

 

mei 2007 - is dit geen schilderijtje?

 

 


 

 

update 16 februari 2007 - dezelfde plaats centraal in onze tuin

 

zomer 2006
dezelfde plaats
centraal in de tuin
New Dawn - Clematis
en Kamperfoelie
winter 2006-2007
rijkelijk met bottels

Koning winter
roert zijn staart.
Herken jij deze tuin?
Geen kleuren meer
en ook geen zon,
geen hemel blauw.
Ik wist niet
dat Mister Snow,
zo grijs,
zo somber en zo grauw
dit alles
schilderen kon !

7 februari 2007
een heuse winterprik,
slechts voor 24 uren
15 februari 07
er wordt
fors gesnoeid

 

 

.

Rosa New Dawn en Kamperfoelie Serotina, het perfecte huwelijk
aan de rozenboog, centraal in onze tuin.
Zouden ze dit jaar even uitbundig en lang bloeien?
Ik zal het U met foto's komen vertellen in juni a.s.

 

update 16 februari 2007

 

 


 

 

Lente, is dit geen heerlijke tijd ?

 

.

en....achteraan in de tuin, wedijveren om ter hoogst !

 

Wandelen tussen NEVELS en SEIZOENEN van.....een heerlijk plekje !

Er zijn veel dingen in het leven die een mens gelukkig kunnen maken. Wie daar bovenop nog een tuintje bezit mag zich wel echt een tevreden mens noemen.
Je kan er over vertellen, je kan er over schrijven, maar vooral....je moet het ervaren. Voor mij was dit niet altijd zo . Alhoewel....helemaal in het begin, toen we maar een stukje "grond" hadden en nog geen huis(je) erop voelde ik toch ook al "de kriebels".
Ik zal het wel een beetje meegekregen hebben. Zo herinner ik mij het tuintje van mijn overgrootvader, de liefde voor bloemen van mijn grootmoeder, mijn eigen ouders die ook veel van hun tuin hielden. Maar ook mijn echtgenoot bleek een tuinier in spe te zijn.
Van de natuur heb ik altijd gehouden, maar “ kennen ” en vooral " ermee bezig zijn " dat was wel iets anders. Toen we trouwden kregen we zoveel mooie planten en bloemen dat we vensterbanken te kort hadden. Toch was dit het begin van een kennismaking en een ontdekkingstocht, die nog altijd duurt....

 

Lente 2003, de amerikaanse eik ontwaakt,
eikel geplant door onze zoon, toen hij nog een kleuter was


Het stukje grond dat we gekocht hadden was toen al een heerlijk plekje, met stokoude, kromgegroeide appelboompjes. Zonde dat er verschillende moesten sneuvelen toen we hier een "optrekje" gingen bouwen. Enkelen hebben met ons de voorbije 35 jaar meegeleefd!
Af en toe verschieten ze nog van hun eigen levenskracht, als ze in de lente op hun toch vermoeide stam, hier en daar nog wat bloesemkens zien ontluiken. Ze hadden dat zelf niet meer verwacht en om eerlijk te zijn " wij ook niet."


Perelaar, minstens 70 jaar oud, bloeit nog iedere lente.


Veel meer hebben we nog geleerd........."Rozen" voor mij een wat late, maar echte ontdekking en tevens een nieuwe liefde. Hoe komt het dat men op een dag ineens "met andere ogen naar dingen kijkt"? Is het omdat ze je getroffen hebben?
Ook tussen mensen kan men dat ervaren! Plots kijkt men "met de ogen van de liefde" en alles wordt veel klaarder en puurder, "echt“, de blauwe hemel, het wolkenspel, de oneindigheid, de medemens, God...

 



Claire Matin




en New Dawn



Clematis Montana - Mayleen
aan de voorgevel...

en verder……. " hanging-baskets" !

 

.


Waarvoor een reisje naar "tuinen-land" Engeland toch goed kan zijn. En al noemen we ze hier dan gewoon "hangkorven" ze doen het evengoed als hun broers en zussen aan de andere kant van kanaal. Klinkt dat pretentieus....., allé " bijna " evengoed dan.

koperkleurige hangbegonia

 

en kruiden-tuinboeket
met dille, kamille, thijm, munt en geranium

 

Het waterpartijtje, het gezoem van biekens en hommels die hun geliefde planten bezoeken en bestuiven, de vogeltjes.......naarstig, strijdlustig, concerterend. De flarrende vlinders rond sedum en vlinderstruik, "onze" kikkers, een late egel en zelfs een verdwaalde eekhoorn, het hoort er allemaal bij. Dank, dank.....voor al deze geschenken en vreugde-brengers.

 


ons vijvertje - hoe klein ook - vol leven met kikkers en salamanders,
en op de planten libellen, hommels en biekens......

 

Zo zie je maar, men is nooit te oud om te leren...men kan nooit genoeg genieten en dankbaar zijn om een geschenk "als een tuin", waarin men samen met andere lieve mensen mag werken, leven en vertoeven. Dat geluk is mij gegund en het maakt mij heel blij.

einde - Winter - februari 1999.

Aanvulling op 2 augustus 2003.

Pas terug thuis, na enkele dagen doorgebracht te hebben in The Cotswolds, kan ik niet anders dan in alle eerlijkheid bekennen, dat ik toch nog veel te leren heb wat betreft de “hanging-baskets”. Prachtige korven aan schilderachtige huizen ! Goud, was al wat de klok sloeg, behalve dan de regen. Maar daar leven en groeien ze van. Weeral wat nieuwe ideeën opgedaan voor volgend jaar..

 

 

 

TOP

VOLGENDE

MIJN GASTENBOEK

STARTPAGINA

 

update 14 juli 2007

 

 


 

 

MIJN BUTTONS - MES LOGOS
Maak op uw pagina een link naar mijn site aub?
Deel mij uw url mee en ik maak een link naar uw webpagina!
DANK U WEL

 

ria-button1

 

ria-button2

 

ria-button3

 

 


 

en FRANCAIS

ria-logo1

 

ria-logo2