NEVELS en SEIZOENEN in TUIN en NATUUR

POEZIE - EIGEN WERK 5

Religie en Geloof

HEER,

laat mij in uw grote wereld
een simpel veldbloemeke zijn...

*

Voor ieder die een geliefde achterliet....

Als je naar de zon kijkt
moet je de ogen sluiten,
zo verblindend...

Als je hier bent
aan de overkant
schijnt de zon,
zonder te verblinden,
en je loopt geen gevaar
voor zonnebrand.

Je wandelt in het licht
dat je verwarmt,
en met vreugde overlaat.
De bloemen zijn
getooid met prachtige kleuren
die ik vroeger niet kende.
Er is zoveel schoonheid
die ik nooit eerder heb vermoed.

'Hemels'
zo wordt dit Paradijs genoemd.
En het geluk,
is van zo'n intense grootheid,
dat je het niet kunt uitdrukken
in de woorden van mensen.

Dicht bij God,
die zelfs met deze nieuwe ogen
verblindend is.
Daarom buigen wij in eerbied
voor Hem,
die alles heeft gemaakt
en in stand houdt.

De engelen, zij zijn de wachters
van dit Paradijs,
zij vervullen hun taken,
zoals wij op aarde
de onze hebben vervuld.

Muziek, van ongekende schoonheid
vloeiend als de liefde
die hier heerst onder elkaar.

Ween niet, mijn geliefde
als je met mij zou kunnen delen
in dit hemels geluk,
zou je weten dat tranen overbodig zijn.

Tenzij je tranen van geluk weent
om wat reeds mijn deel is
en ooit jouw deel mag zijn.
Omdat GOD liefde is,
en altijd zal zijn.

Open jullie harten voor Hem,
die je ooit zal binnenleiden
in dit Paradijs.
HIJ is DE WEG!

ik weet niet waarom deze gedachten mij plots vervullen,
ik schrijf ze in deemoed neer.

ria - 8 juli 2006

*

DE VELDKAPEL

In ons dorp was er een kapelletje onder een lindeboom,
op een idyllisch gelegen boerderij.
In de meimaand trokken wij er massaal naar toe,
er werd gezongen en gebeden,
door klein en groot, door jong en oud.
De linde geurde en de avond viel over het rustende dorp.
Vrede, schoonheid, vertrouwen en genegenheid,
dat is wat ik mij uit die tijd herinner.
Mijn vlechten waren bruin, niet blond
maar verder is dit het verhaal
zoals ik het mocht ervaren.
Was ik acht, misschien tien
toch niet veel ouder,
de oorlog was nog niet zo lang voorbij.

Een dankbare terugblik

- 4 mei 2006 –
ria

pagina 19