U kan klikken op de onderwerpen bovenaan of links
van elke bladzijde,
op onderlijnde woorden of op de top-vakken - terugkeren
met Back- (of Vorige-)toets
Wil je inschrijven op de (wekelijkse) nieuwsbrief, dan volstaat een mailtje.
|
U kan klikken op de onderwerpen bovenaan of links
van elke bladzijde,
Wil je inschrijven op de (wekelijkse) nieuwsbrief, dan volstaat een mailtje.
|
|
|
21 april 2013 Kathleen Amant, uit Aalst maar nu thuis in Impe, maakt sinds enkele jaren furore als schrijfster en tekenaarster van kinderboeken. Haar jongste heet 'Het verhaal van Noach'. Het brengt op een voor heel jonge kinderen goed verstaanbare wijze het verhaal van de ark, met eigen illustraties. Het verhaal is ook gemaakt in een kamishibaiversie, vertelplaten voor in een miniatuurtheatertje. Het boek is uitgegeven door De Eenhoorn. Het boek is bedoeld als vertelboek voor kleuters, maar kan ook jonge (eerste) lezertjes zeker boeien en hen tot lezen aanzetten. In weinig tekst en met grote prettige tekeningen krijgen zij het verhaal van Noah en zijn ark waarin hij een paar van alle dieren voor de zondvloed behoedt. Het is voor Kathleen het tweede in een reeks bijbelverhalen, op vraag van de uitgever. Kathleen's eerste job na haar studies was bij Het Nieuwsblad, waar ze onder meer aan de layout werkte, maar spoedig ook mocht meeschrijven voor de kinderbijlage De Stipkrant. Later werd ze zelfstandig illustrator, onder meer voor Kind en Gezin. In 2004 begon ze aan haar eerste echte boeken. Dat werd eerst een reeks over Anna, een ondernemende wat ondeugende peuter. Die reeks telt al meer dan 25 boeken en ook al verschillende verhalen over een al wat oudere Anna. Daarnaast kwam er een reeks voor kleuters over heksje Mimi, die aanzet tot het naspelen van de verhalen,en verschillende doe- en kijkboeken. Opvallend: zij beperkt zich niet tot de boeken. De figuren en verhalen leidden intussen tot heel wat andere zaken: speelgoed, doe- en speelprenten, puzzels, buttons, kaarten, enz. Haar werken zijn daarom heel populair voor activiteiten in kleuterscholen en bibliotheken. We stelden de auteur en de uitgever enkele vragen. Tot nu schreef je vooral verhalen met meisjes (Anna, de heks) als hoofdpersonage. Omdat je liever ‘jezelf’ als voorbeeld gebruikte en niet je zonen? Toen ik met Anna begon was ik zwanger van mijn dochter. In mijn verbeelding was dat een meisje met donker stijl haar, net zoals Anna. Maar toen ze werd geboren bleek ze blond te zijn, net als haar broers. Oorspronkelijk, in de schetsperiode, heette Anna dan ook Noa, zoals mijn dochter. Het was de uitgever die uiteindelijk met de naam Anna op de proppen kwam. En Anna is natuurlijk ook wel een beetje 'ik', net zoals dat bij alle tekenaars is: Rikki heeft net zoals Guido van Genechten een unibrow. Heksje Mimi ontstond eerder toevallig. Ik ontwierp haar als mascotte voor een verhalentocht in de kleuterschool van mijn kinderen. Ik vond haar meteen zo schattig dat een boek wel moest volgen. Daarnaast heb ik ook boeken gemaakt met jongens in de hoofdrol, Milan en Wannes. Maar Anna en Mimi slorpen zoveel tijd op dat er voor mijn jongensfiguurtjes nauwelijks tijd overblijft. Wat vind je belangrijk in boeken voor kleuters en voor oudere kinderen, zowel in tekst als in tekeningen? Ik vind het belangrijk dat boeken op maat van het kind geschreven en getekend zijn. Kinderen moeten zich kunnen verplaatsen in een boek, ze moeten het verhaal en de tekst begrijpen en het is een extraatje als het hun fantasie stimuleert, als ze worden aangezet tot spelen of het naspelen van het boek. Ikzelf probeer een warme wereld te scheppen waar het kind in kan wegkruipen en wegdromen, waar het steun kan vinden voor zijn kleine peuterprobleempjes, of waar het een vriendje vindt dat er altijd is. Mijn overtuiging is dat je veel verhalen kan brengen naar jonge kinderen toe, als je ze maar vertelt op hun niveau. Mijn bijbelverhalen zijn daar denk ik een voorbeeld van.
En voor oudere kinderen is het belangrijk dat ze hun genre vinden. Het ene kind leest graag fantasy, het andere spannende avonturenverhalen. Het kan even duren voor ze hun draai gevonden hebben, maar na één mislukte leespoging moet je het lezen nog niet opgeven. Want dat hoor je wel vaak. Ouders kopen een boek voor hun kind, het kind wil het niet lezen en ze denken meteen dat lezen niet voor hun is weggelegd. Mijn advies: probeer een ander boek, misschien lukt het dan wel. Hoe belangrijk/prettig is het om de verhalen in multidimensionele vorm te kunnen brengen? En al gedacht aan een ‘tekenfilmversie’ voor op tv? Ik heb eens een voorstel voor een tekenfilm gekregen van een groot Nederlands productiebedrijf. Maar de voorwaarde was dat ik dan met mijn Annaboeken zou stoppen. Die vraag vond ik te gek om los te lopen, ik ga mijn kindje toch niet afstaan!? Maar het idee van een tekenfilm vind ik geweldig natuurlijk. Al was het maar om tegengewicht te bieden al al die rommel die ze tegenwoordig uitzenden. Een tekenfilmreeks waarin kinderen een beetje rust kunnen vinden, die niet van het scherm spat, waar geen geweld in zit, waar de figuren op een positieve manier en met respect met elkaar omgaan, laat maar komen... Bijbelverhalen zijn op het eerste gezicht niet echt evident in deze tijd. Waarom begon men er bij De Eenhoorn mee, en waarom gaf men de opdracht aan Kathleen? Onze vertegenwoordigster meldde ons dat enkele boekhandelaars vroegen naar een kamishibai van 'Het kerstverhaal' en andere bijbelse verhalen. We hebben dit intern besproken en iedereen vond het een goed idee om een reeks bijbelverhalen op te starten. In het katholiek onderwijs worden deze verhalen nog volop gebruikt. Bovendien zien wij het breder, het zijn mooie verhalen die ook in een niet-christelijke context gebruikt kunnen worden. Vandaar dat de titel van het tweede boek is: Het verhaal van Noach. We benadrukken daarmee het verhalende aspect. Het woord verhaal zal in elke titel staan. Kathleen Amant heeft een heel toegankelijke stijl en dat zochten we voor deze reeks. Bovendien zijn haar illustraties ook zeer goed leesbaar voor de jongste kleuters; onze prentenboeken richten zich niet zo vaak tot de kinderen in de peuter- of instapklas. Hoe worden de verhalen gekozen? De verhalen worden in overleg tussen de uitgeefster en Kathleen gekozen. We zijn begonnen met de twee bekendste verhalen. Het verhaal van Noach is sowieso erg populair bij kinderen, de ark bestaat in alle mogelijk speelgoedvarianten.
|
links naar sites van verenigingen over: (ook socio-cult.verenigingen)
vergelijk met beleidsplan 07-12
Meer
themanieuws
Al eens naar
adressen
uit buurgemeenten of van interessante, leerrijke En tips van de lezers.
Om eens te vergelijken ...
Deze site steunt het Roemeense dorpje Vîrtop, maar heeft ook oog voor andere acties voor ergens in de wereld.
|
Deze pagina is het
laatst gewijzigd (of door ons geopend) op
02/03/13.
|
