U kan klikken op de onderwerpen bovenaan of links
van elke bladzijde, Wil je inschrijven op de (wekelijkse) nieuwsbrief, dan volstaat een mailtje. |
|
20 maart 2011 Van Inge Misschaert (37), de schrijfster uit Zele, werd hier in 2007 al haar eerste boek, 'Bioboy', besproken. 'Gekke kleren' is intussen al haar tiende boek bij dezelfde uitgever, haar elfde boek in totaal. Opnieuw toont zij dat ze de leef- en gedachtenwereld van kinderen goed kent. “Door wat ik als lerares op school tegenkom, maar zeker ook door wat ik van mijn eigen kinderen leer en door eigen ervaringen”, zegt ze. Eerst het verhaal. Belle is een elfjarig meisje dat wat vreemd opkijkt tegen de rare gewoonten van haar moeder Chloé, die ze Scheutje noemen omdat Belle’s taalvaardige jongere halfzus had gelezen dat Chloé een groene scheut is. Scheutje is modeontwerpster en maakt volgens Belle bizarre kleren. Op school wordt ze er om gepest. Wanneer Scheutje wordt uitgenodigd om deel te nemen aan een modewedstrijd in Parijs is Belle eerst blij. Ze mag immers naar oma, die haar gewone kleren geeft. Maar na enkele dag begint ze te twijfelen. Zal mama niet wegblijven, bij een nieuwe vriend misschien, of omdat ze Belle ‘te gewoon’ vindt … Ze kan oma ertoe bewegen om naar Parijs te gaan. “Het is eigenlijk een boek over het ‘dicht-vel-gevoel’ dat iedereen wel op een bepaalde leeftijd heeft: je wil tijdens een schoolfeest niet worden geassocieerd met ‘die rare ouders van je’, maar je wil ze ook niet kwijt”, legt Inge uit tijdens een bijeenkomst van Leesgroep Biblos in de bibliotheek van Zele. De tien vrouwen en een man kregen er uitleg over het toch al ruime repertoire dat Inge sinds 2007 bijeen schreef. Met het hart op de tong overtuigt ze iedereen van de geestdrift, de rusteloosheid, maar ook van het relativeringsvermogen die achter die boeken zitten. En van de eigen ervaringen die in het jongste boek zijn vervat. “Het boek is niet zonder reden opgedragen aan mijn oma, moeder en tante. Ook zij waren heel creatief altijd bezig, en mama en tante moesten tegen hun zin lang hun vlechten houden.”. In ‘Gekke kleren’ geeft ze ook aan hoe heel verschillende halfzussen goed met elkaar overweg kunnen. “Ook hier komt dat ‘dicht-vel-gevoel’, dat ontstaat door samen te wonen, tot uiting.” Inge Misschaert, een Brugse die al jaren in Zele woont en les geeft in Beveren, begon met Vlaamse Filmpjes, waarvoor ze al twee keer de John Flandersprijs won. Een ervan wordt nog steeds verkocht om met de opbrengst ‘Kom op tegen kanker’ te steunen. “Het beschrijft een meisje dat ik in de klas had, en dat stierf door een tumor aan de hersenstam.” Het prentenboek “Balthazar, de eenzaamste ezel ooit”, dat ook in het Koreaans en het Basks is vertaald, kwam in 2010 op de longlist van de Gouden Uil Jeugdliteratuur. Inge schreef intussen boeken voor zowat alle kinderleeftijden, en werkt ook mee aan (educatieve) tijdschriften. Of het lang duurt om een boek te schrijven, wil een van de aanwezigen weten. “Het begint bij een idee. Voor dit boek bijvoorbeeld: een moeder met twee kinderen in wat rare kleren die me tijdens de boekenbeurs voorbijliepen. Een script maak ik niet. Maar het schrijven gaat wel redelijk snel." ‘Gekke kleren” – Uitgeverij De Eenhoorn - 96 blz. – vanaf 8 jaar. 14,50 euro. |
De activiteitenkalenders: (ook socio-cult.verenigingen)
vergelijk met beleidsplan 07-12
Meer
themanieuws
Al eens naar
adressen
uit buurgemeenten of van interessante, leerrijke En tips van de lezers.
Om eens te vergelijken ...
Deze site steunt het Roemeense dorpje Vîrtop, maar heeft ook oog voor andere acties voor ergens in de wereld.
|
Deze pagina is het
laatst gewijzigd (of door ons geopend) op
20/03/11.
|