Domitius Ulpianus werd onderricht in de rechten. Hij studeerde af als een briljant wetkenner. Hij schreef enorm veel boeken in de periode tussen 211 en 217, in het rijk onder Caracalla.
In 222 n. Chr. werd hij benoemd tot hoofd van de pretoriaanse wacht, maar werd in 228 n. Chr. vermoord door zijn eigen troepen.

Ulpianus is belangrijk geworden voor de Romeinse legislatuur, omdat hij zo’n talrijk werk heeft geproduceerd. Hij schreef bijna 300 boeken, die grotendeels als basis dienden voor de Justiniaans Recht.

Zijn werken op een rij:

• Commentaar op het Hadriaanse edict (ad edictum libri LXXXIII)
• Commentaar op Sabinus (Ad Sabium libri LI)
• Verhandelingen (Disputationum libri X)
• Meningen (opinionum libri VI)
• Adviezen (Responsorum libri II)
• Inleiding tot het recht (Institutiones)
• Korte monografieën en instructieve handboeken voor hogere ambtenaren.