De Duitse schlager in Nederland en België

DIVERS

N.a.v. het overlijden van Richard Anthony op 20 april 2015 besliste ik deze nieuwe pagina, aan te maken, waarop ik weetjes kan vermelden , die verband houden met Duitse schlagers. Dikwijls zal dit verband houden met een overlijdensbericht van een of andere zanger of zangeres, die niet direct aan een Duitse schlager gekoppeld wordt. Ook ben ik van plan een lijst op te maken, met niet-Duitse zangers en zangeressen, die ook in het Duits gezongen hebben en totnogtoe niet noodzakelijk overleden hoven te zijn. Maar eerst nu:

Richard Anthony (°13.1.1938 - + 20.4.2015):
Verwacht van mij hier geen uitgebreide info, daarvoor verwijs ik o.m. naar de Franse wikipedia. Wel wil ik het hebben over 2 singles, die hij in het Duits opgenomen heeft. In 1963 was dat "Hotel zum Glück" met als b-zijde "Weit-weit" en 12 jaar later, in 1975 dus, "Verliebt in die eigene Frau", met "Freu dich, wenn die Sonne einmal scheint", als b-zijde. Dit laatste nummer is een origineel nummer van de hand van Richard Anthony zelf
"Hotel zum Glück" is de Duitse cover van "Hotel happiness" van Brook Benton, uit 1962, gecomponeerd door het duo Earl Shuman-Egon Carr en waarvoor ene Siegel (Ralph of zijn vader Ralph-Maria?) de Duitse tekst schreef. Earl Shuman schreef ook "Caterina" voor Perry Como. "Weit-weit" daarentegen is andere koek. Het is de Duitse vertaling van Richard' s "Loin", zgz. het origineel, met daaronder o.m. de namen van Richard Anthony en Christian Chevalier (Keith Chambers). Maar zo kan ik het ook: een lied componeren, waarvan de melodie letterlijk een Engels volkslied is uit de 16de eeuw, nl. "Greensleeves". Altijd handig en gemakkelijk voor het opstrijken van royalties, want vrij van auteursrechten!

Michel Delpech (°26.1.1946 - + 2.1.2016):
Ook hier opnieuw zoals hierboven,geen uitgebreide info over Michel Delpech, daarvoor verwijs is naar Wikipedia. Wel vind je hier, wat wetenswaardigheden over zijn bekendste hits en de links ervan met de Duitse schlager.
Wight is Wight” uit 1969, bestaat bij mijn weten niet in het Duits. Wel is er een Nederlandstalige versie van. Ze wordt gezongen door John Terra en dateert uit 1970.
Michel nam van “Pour un flirt” (1971) wel een Duitse versie op: “Ich pass’ gut auf Dich aus”, met als b-zijde, “Er war ein Fremder”. Randolph Rose zong “Pour un flirt” ook in het Duits, maar als “Nur ein Flirt”. Beide versies scoorden echter geen hoge toppen.
Michel hield het wijselijk bij die ene poging. “Les divorcés”, een ander nummer van hem uit 1973, werd door Udo Jürgens onder handen genomen. Bij hem klonk het als “Geschieden” (1974).

 

Marie Laforêt (°5.10.1939 - +2.11.2019):
Vorig jaar (2019) overleed de Franse zangeres Marie Laforêt, pseudoniem voor  Maïtena Douménach. Ze was naast zangeres ook filmactrice. Meer over haar verneemt u op Wikipedia. Wat u daar echter niet verneemt is dat ze ook 2 Duitse singles uitbracht. Het zijn vertalingen van Franse titels van haar: “Manchester&Liverpool (b-zijde Fremder Mann)” uit 1967 en “Mach mir nichts vor/Immer wieder Sonnenschein” uit 1963. “Manchester et Liverpool” is een origineel Franse compositie. “Immer wieder Sonnenschein” is de Duitse vertaling van “Les vendanges de l’ amour”. Simon Butterfly bracht daar in 1973 een Engelse cover van uit: "Rain, Rain Rain” van . Simon Butterfly is een pseudoniem van de Duitse zanger Bernd Simon (1946-2017). Zijn naam zegt u wellicht niets, maar hij is de zoon van Hans-Arno-Simon (1920-1989), vooral bekend van “Anneliese”, een meebruller uit de jaren ’50. "Rain, Rain Rain” is dus niet het Engelse origineel, zoals her en der op het internet vermeld staat, vermits “Les vendanges de l’ amour” al uit 1963 dateert!

Vlaamse zangers/zangeressen zingen in het Duits:

Anny Andersen (°4.06.1938 - + 5.06.2014):
Anny Andersen of is het Anny Anderson? of is het Anni Anderson? Het zijn allemaal synoniemen van de in Geel geboren en in Antwerpen getogen Regina Hendrickx. Volgens Wikipedia is ze de eerste laureate van Ontdek de Ster in 1955. Vreemd, over "Ontdek de Ster” van 1955 is heel weinig op het internet te vinden. Volgens andere bronnen had de eerste editie van “Ontdek de Ster” pas in 1956 plaats, in juni in de Roxy in Antwerpen, n.a.v. het Radio- enTV-Salon, en in september in het PSK Brussel. Maar in die 2 edities vinden we Anny niet terug onder de laureaten.  In elk geval nam Anny deel “Der Wind hat mir ein Lied erzählt” van Zarah Leander maar ze was ggeen laureaat.
Aanvankelijk leren we Anny als filmster kennen in 2 komedies van Jef Bruyninckx “Wat doen we met de liefde” (1957), waar ze hoofdactrice is naast haar ontdekker, Paul Cammermans, en “Het geluk komt morgen”(1958).
Haar zangtalenten komen later ruimschoots aan bod in TV-programma’s zoals “De TV maakt muziek” (1959). Hits bleven evenwel uit. Anny opteerde, mede door haar toenmalige Nederlandse echtgenoot,  voor een internationale carrière en trok naar Groot-Brittanië en de Verenigde Staten (Las Vegas en  later ook Broadway).
In de Londense “Talk of the Town” leerde ze haar latere tweede echtgenoot Maurice Dean (zie verder hieronder) kennen, met wie ze later samen vnl. op cruiseschepen optrad. Ja, Nicole en Hugo haalden de mosterd bij Anny en Maurice. In 2010 stopten ze met optreden als duo. Maurice Dean bleef alleen doorgaan.
Anny overleed na een slepende ziekte op 5 juni 2014, op dezelfde dag als Jean Walter.
Anny verdient haar plaats op deze webpagina, door één Duitse opname uit 1964: “Orchideen von Hawaii/Goldener Stern von Surabaya”.

De info hierboven is voor het grootste deel afkomstig uit Terloops van 15 november 1980. Het interview is van Bob Van Bael. Deze info verschilt met Wikipedia,




Rudi Anthony (°3.12.1943):

Pseudoniem voor Roger Puissant,geboren in Zaventem. Van beroep leraar, begon als hobby te zingen. Hij werd in 1961 publiekslaureaat van de Grote Belgische Variétéprijs van Radio Luxemburg. Zijn hoogtepunt bereikte hij in 1965 als finalist van het Vlaams Schlagerfestival met “Niemand”. In 1968 neemt hij deel aan Canzonissima en in 1975 verwijnt hij uit de muziekbusiness. 10 jaar later maakt hij nog een comeback onder zijn echte naam in de operette- en musicalwereld.
In 1963 nam hij bij Decca (23 399), in een productie van Al Van Dam “Abschied im Regen/Vorbei” op. De muziek en de tekst zijn van de hand van Rudi Fendra, pseudoniem voor Rudi Anthony zelf.



Roger Baaten (°10.5.1951):
De Hasseltnaar Roger Baeten, Baaten in het Duits nam een 3-tal Duitse singles op:
1974: “Bleib doch bei mir / Ich kan dich nie mehr vergessen”
“Bleib doch bei mir” is de Duitse vertaling van “Blijf je bij mij”, muziek/tekst zowel in het Nederlands als het Duits van Roger. “Ich kan dich nie mehr vergessen “ , muziek W. Dohlen, op tekst van Roger zelf.
1974: “Wie am ersten Tag/Lass uns mehr als nur freunde sein”
“Wie am ersten Tag” , muziek Mario Panas, synoniem voor Leo Leandros, tekst Ralf Arnie.
1975: “Der Schlüssel zum Paradies/Du bist viel schöner wenn du lachst” 
“Der Schlüssel zum Paradies” is van Jean Frankfurter.
1976: “Frag’ nie warum/Walzer in Moll” 
“Frag’ nie warum” is gebaseerd op een thema van Antonín Leopold Dvořák.
Roger Baeten is de ontdekker van Fabienne Demal, Axelle Red dus.

Meer info over Roger Baeten, later op een afzonderlijke webpagina op deze site.



Ann Christy (°22.9.1945 - +7.8.1984):
Nam 2 singles in het Duits op:
1966: “Was hab’ ich dir getan?/Der letzte Abend” (1966)
“Was hab’ ich dir getan? “ met als auteurs, Conti, Cassano, Argenio, Moesser, moet van Italiaanse origine zijn. “Der letzte Abend” is van Lex, Pittaluga, Roelens.
1975: “Wenn keiner mehr zu dir steht/Wo ist die Welt denn heut’ noch in Ordnung “
“Wenn keiner mehr zu dir steht” is de Duitse vertaling van “Gelukkig zijn”, de Duitse tekst is van Fred Jay, muziek en Nederlandse en Engelse (“Could it be happiness”) tekst, Mary Boduin. ESC 1975, Stockholm. Ze eindigde er 11de op 17.
Ann zingt ook “Kussen onder regenbogen”, zie webpagina van Manuela.

Cindy (°26.2.1957)
Cindy (Nelson) werd als Gonda De Brucker in Aalst geboren en trad onder verschillende artiestennamen op. Cindy werd ontdekt door Romain De Smet, pseudonym R. Smith.
Sedert een aantal jaren treedt Cindy op onder de naam Cindy Nelson, zie verder. Ze scoorde op 15-jarige leeftijd een hitje met Scoubi-doubi-dam-dam, een nummer dat tot vandaag de dag is blijven nazinderen. Het was de start van een toch wel succesvolle carrière. Haar bekendste nummers:
1973: “Hasta la vista, manana”, dat ze ook in het Frans opnam en “Mama, (angelo mio)”;
1974: “Ik ben zo verliefd (na ied’ re dans met jou)”
1975: “Een avontuurtje” en “Sweetheart, my darling (mijn schat)” en remake van het gelijknamig succes van Caterina Valente uit 1959.
Toen het wat minder ging met de Vlaamse schlager schakelde Cindy over op het Engelstalig repertoire en voegde ze later Nelson aan haar naam toe.
In 1983 maakte ze deel uit van de BRT-ploeg, die in 1983 aan de “Knokkecup” deelnam en als 2de eindigde. De “Knokkecup” vond plaats in het Casino van Knokke-Heist tussen 1980 en 1986 en mag niet verward worden met de Europabeker voor Zangvoordracht, die er tussen 1969 en 1973 plaatsvond. De BRT-ploeg bestond naast Cindy uit Franky, die later bekend werd als Frank Valentino en Stella (Maessen). Gene Summer was coach van de ploeg.
Dat ze hier op deze webpagina voorkomt is te wijten aan één Duitstalige opname uit 1974, onder het pseudonym Cindy Cinderella: “Mama, (angelo mio)”. Het is de vertaling van haar gelijknamig Nederlands nummer uit 1973 (zie hoger). B-zijde is “Morgen ist es viellecht zu spätt”. Het  nummer werd trouwens ook in het Frans uitgebracht. Het is wellicht van Italiaanse origine, vermits het van de hand is van R. en M. Luchetti, wat noagal Italiaans klinkt. Alhoewel, soms is niets in de showwereld wat het lijkt.




Maurice Dean (°15.2.1934):
Toen ik aan het surfen was, op zoek naar info over Annie Andersen (zie hoger) kwam ik natuurlijk ook bij Maurice terecht. Ik ontdekte, dat ook hij Duitse nummers op de plaat gezet had. Dat gebeurde op het SABA-platenlabel. SABA is de afkorting van “Schwarzwälder Apparate-Bau-Anstalt en het was de naam van de bekende Duitse radiofabriek in Triberg en later in Villingen inde 2de helft van de vorige eeuw..
Van Maurice kon ik zijn exacte geboortedatum niet  achterhalen, wel ben ik zeker van zijn geboortejaar.

Zijn Duitse opnames:

1965: “Vergiss all’ Deine Träume/Adieu mon Amour” (SABA ‎– SB 30 50)



1965: “Kann das Liebe sein/Die Nacht hat viele Lichter” (SABA ‎– SB 3063)



1965: “Wenn die Liebe geht/Lisa” (SABA ‎– SB 3092)
Van dit nummer was er helaas nergens een platenhoes te vinden.

En in 1970, samen met Anni Anderson:
"Unterm Jacaranda-Baum"/"Zwei Herzen Und Ein Wunsch" (Mabel Records 14772AT)




Meer info over Maurice Dean op zijn eigen website.

Rita Deneve (°6.12.1944 - +31.1.2018):
Nam 2 singles in het Duits op:
?: “Froh bin ich/?”
(1977): “Ciao, Adieu, auf Wiedersehen/Herbstwind”
“Ciao, Adieu, auf Wiedersehen” is de Duitse vertaling van haar gelijknamig Nederlands nummer, uit hetzelfde jaar, dat als b-zijde “L’ important c’ est d’ aimer” had. De auteurs zijn J.G. Callebaut en Yan Nick. De Nederlandse opname is op Monopole, de Duitse op Polydor.
Van “Froh’ bin ich” vind ik geen info op het net.
Rita, die uit Liedekerke afkomstig is,  won in 1961 de zangwedstrijd van Tienerklanken met “Teenager Melodie” een cover van Peter Kraus en Conny Froboess. Ze eindigde datzelfde jaar als 3de in de Grote Variétéprijs van Radio Luxemburg. In 1964 maakte ze deel uit van de Bob Boon Singers, die ze in 1965 alweer verliet. Ze won toen immers in Ontdek de Ster, in de categorie “Schlagers meisjes” met “You’ re my World” (Cilla Black). Ze nam in 1966 deel aan de Europabeker voor Zangvoordracht en in 1967 aan Canzonissima. Rita Deneve was van het VRT-scherm niet weg te branden. In 1969 zong ze “Olé, oké (ik wil een man uit Spanje), een cover van Siw Malmkvist, zie aldaar. Haar grootste hit “De allereerste keer” dateert uit 1971.
Later legde ze zich o.m. toe op cabaret, waarin ze o.m. met Anton Peeters en Jef Burm optrad.

Jimmy Frey (°28.4.1939):
1970: “Rosen für Sandra/Besser zu früh als zu spätt”
“Rosen für Sandra” is vanzelfsprekend de vertaling van “Rozen voor Sandra”, de Nederlandse cover van “Roses to Reno” van Bob Bishop.
“Besser zu früh als zu spätt” is de Duitse vertaling van “Beter te vroeg dan te laat”, dat op de LP “Jimmy Frey” staat uit 1970.
Jimmy Frey, alias Ivan Moerman, is geboren in Brugge en bracht zijn jeugd door in Heist-aan-Zee. Jimmy krijgt later een aparte pagina op deze website.



Nicole Josy (°21.10.1946)
Nicole, de vrouwelijke helft van het duo Nicole & Hugo, herinner ik mij uit mijn jeugdjaren. In de zomervakantie van 1966 (of was het ’67?) werkte ik als jobstudent in de Delhaize op het Manitobaplein in Blankenberge. Nu zou dat een AD Delhaize zijn, maar toen was het nog gewoon Delhaize. De “grote” Delhaize in Blankenberge was er immers toen nog niet. Af en toe kwamen er bekende figuren over de vloer omdat ze op vakantie waren of optraden in de Eden. In de Eden speelden toen o.m. The Pebbles en de Bobby Setter Band, met zang van dochter Karin en Dea Doll.
Nicole kwam, net als Will Ferdy trouwens, regelmatig winkelen, allebei met hun moeder. Ik veronderstel, dat ze een vakantie-appartement gehuurd hadden, in de omgeving van het Manitobaplein. In diezelfde omgeving hadden ook de ouders van Marva een winkel.
Nicole was toen nog helemaal niet bekend. Ze had wel al enkele platen opgenomen, maar dat waren vooral Franse. Nicole is immers afkomstig uit de Brusselse rand (Wemmel).
Over Nicole (& Hugo) verneem je meer op andere websites, vnl. hun eigen website, die wat weinig aandacht aan haar “jonge jaren” schenkt.

Nicole prijkt echter op deze pagina omwille van haar Duitse opnames, waar we nog zelden van horen:

1966: “Jung sein/Aber Du – Aber Du” (Supertone S214)
“Jung sein!” is de Duitse vertaling van “Jong zijn” uit 1965.


1966: “Frage nicht/Hey Toi” (Supertone S228)
Frage nicht” is het origineel van "Speel dat spel niet met mij" van Franca (1943-1999). Het is de b-zijde van "O! Impressario" (1968).
Hey Toi” is de Duitse vertaling van het gelijknamig Frans nummer.


1969: “Sei nicht wie Don Quichotte/Mon Ami (Ich möchte deine grosse Liebe sein)” (CBS 3787)
Sei nicht wie Don Quichotte” is de Duitse vertaling van “Don Quichotte” van Leo Rozenstraten, dat in 1968 ook in het Nederlands en het Frans uitkwam. “Don Quichotte” was in 1969 de Belgische bijdrage aan het Festival van Sopot (Polen). Dit festival in de badplaats bij Gdansk, vond de eerste keer plaats in 1961 en is tot op heden blijven bestaan, weliswaar onder andere namen.


Nicole was in 1968 lid van de Belgische ploeg, die in Knokke de “Europabeker voor Zangvoordracht” won.

In 1970 kwam Hugo op de proppen en Nicole & Hugo waren geboren. Als Suzy en Björn brachten ze in 1973 “Baby Baby/I love you” uit, de Duitse vertaling het gelijknamig Nederlandstalig nummer.

Kalinka (°28.6.1939):
?: “Mein Herz braucht Liebe/(?)”
Kalinka, afkomstig uit Duffel, geraakte in 1967 met 2 nummers in de finale van Canzonissima. Ze nam deel in 1972 en ’73 deel aan de Europabeker voor Zangvoordracht.
Ze zong even makkelijk gospels als popnummers. Dan werd haar een job op een cruise aangeboden, waarop ze haar toekomstige echtgenoot, een Griek, leerde kennen. Ze trouwden en Kalinka stopte met zingen.  Ze woont nu in Griekenland in Loutraki op de Peleponesos.
Een van haar bekendste nummers is “Niemand heeft je ooit gezien. Een ander nummer van haar “Ik zal altijd op je wachten” is de Nederlandse vertaling van Brenda Lee’ s “Ich will immer auf dir warten”.

Terry Lamo (°2.10.1939):

1966: “Die Liebe ist ein Spiel mit dem Feuer / Sieben Kleider in der Woche”  “Die “Liebe ist ein Spiel mit dem Feuer “,is geschreven door Scheffer, Obermair, Werlin. Van “Sieben Kleider in der Woche”, zijn de auteurs Felten, Nicolas. Jean Nicolas is een alias voor Camillo Fellgen, zie aldaar. Het orkest Conny Scheffel begeleidt beide nummers.


1965: “Du kommst nie mehr wieder / Umarme mich”

 

Du kommst nie mehr wieder “,tekst/muziek Paul Werlin, is opgenomen op het Duitse Vogue nr. 14280. “Umarme mich”, is op tekst/muziek van ene  Kullmann. Paul Martin en zijn orkest begeleiden beide nummers."Deutsche Vogue Schallplatten" was een bijhuis Vogue Paris. Het werd gesticht in 1960 en opgedoekt in 1971. De hoofdzetel was in Keulen. Günter Ilgner, was het hoofd ervan en stapte later over naar EMI Electrola. Nog later was hij mede-oprichter van het platenmerk “Cornet”, bekend van o.m. de platen van Freddy Breck.

Terry Lamo presenteerde ook programma’ s op Radio Luxemburg en was zangeres van het orkest Firmin Snoeck en later van Frank Greven. Van deze twee orkesten is vandaag de dag bijna geen enkel spoor op internet terug te vinden. Terry zelf zou in Duitsland blijven "plakken" zijn. Haar bekendste nummer is “Heel mijn hart (1957), dat ook Jo Leemans op de plaat zette. Het is een cover van Jodie Sands’ “With all my heart”, ook bekend in de versie van Petula Clark.

Ann Michel ( °5.11.1946)
De carrière van de in Kessel-LO geboren Angèle Schrevens begon op 14-jarige leeftijd bij het gezelschap van Johnny Steggerda.
In 1965 was ze finalist “Ontdek de ster” in de categorie schlagers-meisjes met Siw Malmkvist’s “Liebeskummer lohnt sich nicht”. Toen zong ze nog onder het pseudoniem Ankie Ritzy.
Ann Michel was vooral een TV-artieste. Ze nam deel aan talrijke festivals in binnen- en buitenland. In 1977 was ze ook actief als presentatrice van de “Fil rouge” in “Spel zonder grenzen”. We zagen haar laatst op TV in “Eurosong”. Ze was in 1981 finalsit met “Ik ben gelukkig”. Ann hoefde dit niet te zingen, ze zag er immers altijd gelukkig uit.
Deze immer stralende verschijning met kuiltje in de kin, bracht in 1984 ook een Duitse plaat uit op het label AGM: “Er war kein Gentleman / Ich will keinem Playboy”.

Samantha (°10.05.1948)
De in Borgerhout geboren Christiane Bervoets is een ontdekking van René Ingelberts. Hij lanceerde haar via enkele liedjesfestivals, waarvan “Canzonissima” in 1968 het bekendste is. Ze bereikte er de finale met “Het lied is uit”.  Aanvankelijk zong ze vooral (Duitse) covers, “Helicopter US Navy” (1970 – Manuela) en “Arizona man” (1970 – Mary Roos). Haar grootste hit, waarmee ze “wereldberoemd in Vlaanderen” werd is evenwel “Eviva España” uit 1971. Het is een compositie van Will-Tura-orkestleider Leo Caerts, op tekst van Leo Rozenstraeten. Ik schrijf “wereldberoemd in Vlaanderen”, omdat in de andere landen andere artiesten, de meer dan 450 versies vertolkten. In Duitsland was dat bij vb. de Hollandse Imca Marina.
Samantha zette ook 2 Duitse nummers op de plaat:
1973: “Der Zauber von Paris/Liebe ist doch keine Lotterie”
1977: “Enrico/Die kleinen Märchen”.
“Der Zauber von Paris” is de Duitse vertaling van “Nachten van Parijs”, een nummer van Andy Free (°19.01.1949, Ninove). Andy Free, pseudoniem voor André Van der Veken is naast zanger vooraal componist van diverse nummers van Cindy en van "Pappie nummer twee” van Jimmy Frey.  “Enrico” is de Duitse vertaling van het gelijknamig Nederlandstalig nummer uit hetzelfde jaar.
In de jaren ’80 opende Samantha een platenwinkel in Deurne. In 1992 kreeg ze scelerose aan het rechter been, waardoor ze rolstoelgebruiker werd. In 2003 verloor ze haar echtgenoot.
Totnogtoe is ze blijven optreden, vnl. in RVT’s.
In 1972 scoorde Samantha in Vlaanderen ook hoget toppen met "Helikopter US Navy 66", de Nederlandse vertaling uit het Duits van Manuela 's hit met dezelfde titel.



Paul Severs (°26.6.1948 - +9.4.2019)
Ook de van Huizingen afkomstige Paul Severs probeerde voet aan wal te geraken in Duitsland. Dat deed hij in 1973 met "Eine Liebe ohne Ende" en "Ein Wunder ist gescheh'n". De Vlaamse originelen, resp. "De meisjes van de haven" en "Geen wonder dat ik ween" liggen aan de grondslag. Op de Vlaamse single is "Geen wonder dat ik ween" de a-zijde en de "De meisjes van de haven" de b-zijde. In het Duits is het net omgekeerd. Daar waar in Vlaanderen "Geen wonder dat ik ween" een cultstatus verworven heeft, o.m. door de film "Firmin" uit 2007, is dit in Duitsland geenszins het geval. Ik wist eerlijk gezegd niet, dat Paul het in het Duits opgenomen had. Het kwam aan de oppervlakte door een bericht op het forum van Memoryradio, waar men op zoek was naar de Vlaamse originelen. Dank zij de hulp van Eddy Govert en Paul Severs zelf kwam ik achter de info.
Anno 2016 staat Paul nog altijd kwik en slank op de Vlaamse podia.



Johan Stolz (°2.1.1930 - +3.4.2018))
Dat Eeklonaar Johan Stolle, d.i. zijn echte naam, een plaatsje verdiend heeft op deze website heeft hij aan Guy De Pré te danken. Op zondag 30 augustus 2015 vernam ik in zijn uitzending op Radio 2, “De Pré Historie”, dat Johan 600.000  exemplaren van “Concerto für Nastasha” in de Duitsland verkocht had. De bevestiging hiervan vond ik op de Belgische website van Eurosong. 600.000 vind ik wel heel veel, maar soit. Hij won de finale niet, dat was voor Liliane met “Wat moet ik doen”, maar met zijn “Concerto voor Natasha” had hij een dikke hit, die tot op heden is blijven nazinderen.
In ons geheugen is het bij die ene hit gebleven, maar hij deed daarna nog pogingen om heraan te knopen bij dit succes, door zijn deelname aan liedjeswedstrijden als de “Gouden Sirene 1969” en opnieuw “Canzonissima” in 1971 en “Hit 72”.
Dan maar weer zijn brood verdienen als vóór Canzonissima, dwz. Als barpianist optreden in hotels over heel de wereld, genietend van de “dingen des levens”. Dat wisselde hij af, door ook alhier te lande in een of andere hotel-of casinobar op de piano te tokkelen, “behind the candelabra”, waarbij hij door zijn donkere bril welgevallig “het vrouwelijk schoon” in zijn omgeving “observeerde”.
In 1983 kwam hij in het nieuws door een zwaar verkeersongeval, waarvan hij herstelde.
Ben Crabbé haalde hem in 2005 uit de vergetelheid, door hem in “De tabel van Mendelejev” samen met contrabassiste Yannick Peeters en “De Mens” Frank Van der Linden voor de muzikale omlijsting te laten zorgen. Hij deed dat zó goed, dat hij dat in 2006 en 2007 nog eens mocht herhalen.
Hoe het hem als 79-jarige in 2015 vergaat, kan ik jullie niet vertellen. De info hierboven is afkomstig uit “De Vlaamse Show-Encyclopedie” van Marcel Dickmans en Marc Bungeneers, uit 2009.

Deze pagina is nog in oprichting, volgende namen komen er nog bij:

Tony Servi

Willy Sommers

Johnny White

Willy Williams & Harry Verbi

Waalse zangers/zangeressen zingen in het Duits:

Marc Aryan

°14.11.1926 - +30.11.1985

Het dient gezegd, Marc had zijn uiterlijk tegen, maar wat kon hij mooie commerciële songs schrijven , vooral “Katy” is een pareltje. Hij schreef het voor een vrouw uit het Antwerpse, als een huwelijksaanzoek. Ze mocht hem wel, maar zijn uiterlijk hield haar tegen. Toch zou Marc op latere leeftijd, één jaar vóór zijn overlijden, nog trouwen met de veel jongere Marianne Bouriez, die hij in Barc qu’ à Jac in Pecq had leren kennen. Marc had ook zijn eigen platenlabel "Markal".
Marc Aryan herinnert mij ook aan de Barc qu’ à Jac in Zeebrugge, waar ik weliswaar nooit geweest ben. Wel ontmoette ik zijn oudere zus Zig, in de toonzaal van Mewaf in Brugge, die op zoek was naar bovenstellen van kantoorstoelen, om er draaibare barkrukken van te maken. De Barc qu’ à Jac van Zeebrugge kreeg wat later ook een broertje in Pecq, langs de weg van Kortrijk naar Doornik. De naam Barc qu’ à Jac, was afgeleid van de naam van de echtgenoot van Zig, Jacques de Cupper.

Vervlogen zijn de tijden van de Barc qu’ à Jac’ s van Zeebrugge en Pecq. De villa van Marc, met annex de opnamestudio’s “Katy", waar Marvin Gaye ooit “Sexual healing” opnam,  staan te verkommeren in Ohain. Marc heeft er een eenvoudig graf op het plaatselijk kerkhof.
Alleen zijn songs blijven overeind, vooral “Katy” en “N° 1 au hitparade”. Stel dan ook mijn verbazing vast toen ik op het Memoryradioforum vaststelde, dat Marc, commercieel als hij was, die nummers ook in het Duits opgenomen had. Met dank aan Waelz voor de tip en de scans van de platenhoezen.
Veel meer over Marc Aryan vindt u vooral op:  http://users.telenet.be/didierpassion/marc%20aryan/biographiemarcaryanpied.htm van Didier Passion. Ik geef jullie de Franstalige link op omdat deze veel accurater en uitgebreider is dan de Nederlandstalige van dezelfde auteur.
De meeste info over Marc komt uit deze website, de rest uit mijn eigen geheugen. De hoesfoto’s zijn afkomstig van het forum van Memoryradio, met dank aan Waelz.
Het wordt wachten op diegene die ooit deze Duitse versies op Youtube plaatst ...

Soeur Sourire

°17.10.1933 -+29.3.1985

Het is niet mijn bedoeling het triestig verhaal van “Zuster Glimlach” hier uit de doeken te doen. Dat is ruimschoots gebeurd in de film over haar leven uit 2009, in regie van Stijn Coninx.
Dit is een pagina, die deel uitmaakt van de Duitse schlager. Dus staat Jeanine Deckers,  hier omwille van haar Duitse opnames. Er zijn er 4 in totaal, niet meer en niet minder:
Dominikus” (“Dominique”)
“Halleluja” (“Alleluia “)
“Maiglöckchen” (“Fleur de cactus”)
“Unter all die Sterne” (“Entre les étoiles”)

De andere Duitse titels, waar op andere websites, o.m. Wikipedia, naar verwezen wordt zijn GEEN Duitse opnames. Het is de vertaling, van Franse titels, die op de platenhoes vermeld  worden. Op de plaat (EP) zelf, staan enkel de 4 Franse opnames, zie hieronder de (blauwe) hoes van Philips 428 105 BE.
Er wordt ook nog naar 2 andere titels verwezen:
“Immer wieder Gottes Wort” is gewoon een andere titel voor de Duitse versie van “Dominique”. “Die Erde ist schön” wordt in Duitse kerken door koren gezongen, maar Soeur Sourire nam het zelf NIET in het Duits op, enkel in het Frans als "Tous les chemins".

 

Eens "Vlaamse en Waalse) zangers/zangeressen zingen in het Duits" volledig (?) is komt er ook een hoofdstuk "Buitenlandse zangers/zangeressen zingen in het Duits" bij, maar dat is een hele boterham voor de verre toekomst.