De Duitse schlager in Nederland en België

LILIANE (SAINT-PIERRE)

°18.12.1948
Dat Liliane Keunickx, uit Molenstede bij Diest een plaatsje krijgt op deze website, heeft ze niet enkel te danken aan « Leider, leider, leider », haar enige mij bekend Duits nummer, maar vooral aan haar professoinele zangkwaliteiten. Het is de enige overgebleven kwaliteitszangeres uit een periode, dat er meer waren: Marva, Ann Christy, Rita Deneve … Marva krijgt geen plaatsje op deze site … omdat ze nooit in het Duits zong, Liliane dus wel! Alhoewel, van Ann Christy ben ik het niet zo zeker. Ik bekijk het nog wel.
Alles begon met de deelname aan de Grote Varietéprijs Volkswagen van Radio Luxemburg. « Met een volkswagen, geen problemen, geen problemen » zong Jef Burm of was het Louis Baret? Zo was er ook nog een wedstrijd met shampoo Dop. Die wedstrijden werden soms opgenomen in een of andere circustent, waar ze het voorprogramma waren, van de eigenlijke circusvertoning en werden dan de zondagvoormiddag uitgezonden. Uit mijn jeugdjaren herinner ik mij zoiets, toen het « Grand Cirque de France » zijn tenten opsloeg op het Oude Gevangenisplein in Kortrijk. Liliane won dus dergelijke wedstrijd, wat haar een platenopname opleverde. Het werd « We gotta stop », dat op de BRT net als « Geef mij nog een kans » van Marva gedraaid werd in het  programma « Pro of contra », gepresenteerd door de romanschrijver Aster Berkhof. « We gotta stop  », de Nederlandse vertaling van een Amerikaans countrynummer, gecomponeerd door Jake Graffagnino en o.a. gezongen door Hank Williams jr. en Dale & Grace, werd een hit! In 1965 maakt ze deel uit van de Belgische ploeg van de Europabeker voor Zangvoordracht en uit die periode dateert haar Duits nummer « Leider, leider, leider », in het Nederlands « Jammer, jammer, jammer ». Het doet erg denken aan « Je bent niet hip » van Patricia Paayeen vertaling is van het Siw Malmkvist-nummer "Ein neues Spiel, ein neues glück". Het staat o.m. op de CD "31 jaar". Hoewel dat door haar zangkwaliteiten niet nodig was, verft  Liliane onder druk van haar manager Milo Decoster haar haren groen, om in de belangstelling te staan. Ze huwt ook met zijn zoon. In 1968 wint ze Canzonissima met "Wat moet ik doen" vóór de favoriet van "het volk" Marc Dex, vader van Barbara, en trekt ze naar Parijs, waar ze onder de vleugels van Claude François, de evenknie wordt van andere yé-yé zangeressen als Sylvie VartanFrance Gall en andere Françoise Hardy' s en voortaan Saint-Pierre aan haar naam toevoegt.. Na 2 jaar, onder druk van vader en zoon Decoster en na een door hen in scène gezette "blindheid" in l' Olympia  ze terug naar België keert om er tussen 1970 en '73  in ongeveer alle kerken van België met "Glory Halleluja 2000" op te treden. Ze trekken ook naar het buitenland met dit project en in dat kader zijn er ook 3 Duitstalige LP's ervan uitgebracht. Daarna komt de breuk met haar manager en diens zoon en staat ze met het orkest van Sergeo Popovski op de planken in Bobbejaanland. Sergeo Popovski componeert voor haar "Brussel", waarmee ze in 1981 deelneemt aan Eurosong. Emly Starr wint met "Samson". In 1987 vertegenwoordigt ze België op het Eurovisie Songfestival met "Soldiers of love". Nadien neemt  ze een aantal zgn. "betere" nummers op, meestal op tekst van Mary Boduin.  Uit die periode dateren "Sacha" en "Jo Jo". Inmiddels heeft ze een nieuwe partner gevonden in de persoon van Marc Hoyois, de weduwnaar van de betreurde Ann Christy. Vanaf 1996 gaat ze de discotoer op en wordt  tijdens het zingen o.m. omringd door een dragqueen. Uit die periode onthouden we haar vertaling van Dusty Springfield' s "In private". Haar recentste CD is "Flèche back '68" een nostalgische verzameling van de nummers uit haar Claude François periode, meestal vertalingen uit het Engels. Toen ik daaruit in de auto "Je suis une fille toute seule" speelde vroeg mijn vrouw welke internationaal bekende zangeres dat nummer zong. Het illustreert alleen de vakkennis en kwaliteit van Liliane, die momenteel (nov. 2005) meer in de picture komt met de discussies in "X-factor" dan met zingen. "Leider, leider, leider" zullen we maar zingen …
Hieronder vindt u de 20 nummers op "Flèche-Back '68" met het origineel ernaast:
  1. "J' entends une symhonie" (1968), d.i. een origineel nummer, uit 1968 dus.
  2. "Je ne suis pas un bonbon" (1968)= "Me, the peaceful heart" van Lulu (1968). 
  3. "Je suis une fille toute seule" (1968)= "Single girl" van Sandy Posey (1966). 
  4. "Rentrer chez moi" ((1968)= "I want to go back there again" van Chris Clark (1967). 
  5. "Au revoir et à demain" =(1968) "Just call me angel of the morning - Evie Sands" (1967).
  6. "Une ombre sur mon coeur" (1969)= Surround yourself with sorrow - Cilla Black" (1969). 
  7. "La route du bonheur" (1969)= "Do you know the way to San José? - Dionne Warwick" (1968). 
  8. "Nous sommes bien peu de chose" (1968)= "Wat moet ik  doen? - Liliane St. Pierre" (1968). 
  9. "Parce que tu me quittes" (1969)= "Lontana dagli occhi -Sergio Endrigo (San Remo 1969)". 
  10. "Si loin des yeux, si loin du coeur" (1969) = Un' ora fa - Fausto Leali (1969)"
  11. "Chanson sentimentale, pour une fille sentimentale" (1969)= "My sentimental friend - Herman's Hermits" (1969).
  12. "Dieu seul sait" = Heaven knows --The Grass Roots" (1969). 
  13. "Je n' aimerai plus jamais" (1970)= "I' ll never fall in love again--Jill O' Hara & Jerry Orbach" (1969). 
  14. "Quand c' est fini, c' est fini" (1969)= "Teresa--Joe Dolan" (1969)
  15. "Plus jamais" (1968)= "I' ll never gonna fall in love again -Lonnie Donegan" (1962). 
  16. "Le brouillard est tombé sur la ville" , d.i; een origineel nummer (1968) 
  17. "Je retire tout" (1968)= "I take it back - Sandy Posey" (1967). 
  18. "Quand ce jour-là", d.i; een origineel nummer (1968). 
  19. "Nous resterons unis" (1970)= "United we stand - Brotherhood of Man" (1970). 
  20. "Les sept dernier jours" (1969) = "The last seven days -Gloria (1969).

Meer over Liliane op http://groups.msn.com/LilianeSaint-Pierre.