21 januari 2018
"Een positief alternatief bieden"
In een redelijk gevuld Parochiehuis,
met oude getrouwen, nieuwkomers, terugkomers maar ook vertegenwoordigers van
enkele andere partijen, gaf voorzitter Yves Poppe aan dat wat hem betreft er de
jongste zes jaar weinig echt duurzaam is gebeurd in de gemeente, en dat CD&V het
alternatief is voor 'de weg vooruit'. Gastspreker Steven Van Peteghem (federaal
kamerlid) stelde dat CD&V in de verschillende regeringen, maar ook plaatselijk,
perspectief biedt voor de toekomst, antwoorden zoekt voor de bezorgdheden van de
burger.
De partij heeft de voorbije maanden
met veel mensen gepraat over 'het Berlare van de toekomst'. Daaruit bleek
volgens de voorzitter het belang van plaatselijke problemen, waardoor het zo
belangrijk is om zich plaatselijk te engageren: "Omdat grote veranderingen klein
beginnen" en omdat problemen lokaal een gezicht krijgen: men kent de
slachtoffers van ongevallen, de buur die werkloos werd, de moeder die na een
echtscheiding alleen voor kinderen moet zorgen. "De gemeente is voor ieder van
ons de plek waar onze thuis is, waar we zekerheid en nestwarmte vinden." Hij is
ervan overtuigd dat de gemeente na de gemeenteraadsverkiezingen met CD&V aan een
nieuw verhaal kan schrijven, waarbij de partij 'de mosterd van onze gemeente wil
zijn, de oplossingen wil brengen en de mensen samenbrengen". Hij riep de
aanwezigen op om dit te helpen mogelijk maken. "De echte problemen worden nu
niet aangepakt", ging hij verder. Hij vroeg zich af of de restauratie van
restaurant De Snoek, de nieuwe parkeerregeling aan het Dorp, het nieuwe
museumconcept, de aaidierenweide de echte prioriteiten zijn. De recente
verhoging van enkele toelagen noemde hij 'trucen van de foor'.
Zijn partij wil met visie en
langetermijndenken politiek doen. Hij had het hierbij over de snelle
ontwikkeling van het bedrijventerrein, de aanpak van leegstand, propere en
aantrekkelijke dorpskernen, jonge mensen kansen bieden op een eigen huis, een
sociale mix verwezenlijken en het verenigingsleven maximaal ondersteunen. Hij
wou geen hemel op aarde beloven, maar samen met gemotiveerde partijgenoten
werken aan een gemeente waar iedereen beter van wordt.
Van Peteghem, uit De Pinte, zei het
eer te vinden om burgers te mogen vertegenwoordigen in de Kamer en om mee te mogen
werken aan het bieden van een antwoord aan de bezorgdheden van de burgers, "wat
de taak is van politici". Want hoewel de wereld nu veel meer mogelijkheden biedt dan vroeger - hij had het over
de gestegen levensverwachting, betere medische oplossingen, de mogelijkheden die
de informatica, het internet bieden - zijn er zeker bezorgdheden: waarom stoppen
farmaceutische bedrijven het alzheimeronderzoek, waarom kennen we onze buren
niet meer, wat met werkgelegenheid, het pensioen, de werk/gezin-balans? Met
voorbeelden uit de bevoegdheden van de CD&V-ministers in de verschillende
regeringen schetste hij hoe de partij probeert zaken te verbeteren. "We mogen
trots zijn op de manier waarop CD&V perspectief biedt en bruggen bouwt". Hij zei
overtuigd te zijn dat de partij dit ook plaatselijk wil en kan, en dat de
plaatselijke kandidaten de nodige goesting hebben.
Poppe en vorig voorzitter en
fractieleider Steven Baeyens kregen - en dat was blijkbaar niet afgesproken -
bloemen voor het werk dat zij de voorbije maanden al hebben gerealiseerd om de
verkiezingen, programma en lijst voor te bereiden. Tijdens de receptie werd nog
verduidelijkt dat de partij met 'nieuwe goesting' de verkiezingen tegemoet gaat.
"Zes jaar terug was het moeilijk om iets te doen aan het Open Vld-overwicht. Nu
zien we dat er kansen zijn", zei Baeyens. Ook bij de aanwezigen was
strijdvaardigheid merkbaar. "Er zijn hier verschillende terugkomers, omdat ze
voelen dat de partij er opnieuw staat. De basis is nu sterker dan zes jaar
terug", verwoordde iemand het. Over de 'nieuwe partijen' die eventueel
opkomen en voor een 'Macroneffect' zouden kunnen zorgen is men niet bevreesd:
"Uiteindelijk gaan de mensen terug naar partijen die ze kennen".
Eind februari maakt de partij meer
bekend over de lijst en de prioriteiten in het programma. Dat wordt nu in drie
werkgroepen voorbereid.
29 januari 2017
Nieuwe voorzitter om
'fantastische gemeente' beter te maken
Het grote nieuws van deze
nieuwjaarsreceptie, in het Parochiehuis, was de verkiezing van een nieuwe voorzitter. De nog jonge
Yves Poppe moet de partij het nieuwe elan geven om in 2018, met een sterk
verjongde lijst, naar bestuursdeelname leiden. Vorig voorzitter, Steven Baeyens,
zag scheuren in de blauwe tanker, en Vlaams volksvertegenwoordiger Cindy
Franssen wil vooral maatregelen om de (kinder)armoede tegen te gaan en om Europa
sterk(er) te maken.
De nieuwe voorzitter was juist voor
de receptie gekozen. Als enige kandidaat haalde hij 96,96% van de stemmen. Hij
dankte zijn voorganger, "die het 9 jaar met glans heeft gedaan in een
oppositierol", en al wie zijn kandidatuur heeft gesteund. 2016 noemde hij op
vele gebieden een moeilijk jaar, maar ook het jaar van de kentering voor de CD&V.
Met de SMOEL-campagne (zie receptie 2016) was ook een aanzet gegeven tot interne
reorganisatie. De campagne wordt voortgezet met meer aandacht voor communicatie
en beeldvorming. "Vorig jaar werd ook door onze gekozenen hard gewerkt: drie
maal meer vragen in de gemeenteraad, drie maal meer in de pers en drie maar meer
mensen aangetrokken dan in de drie voorgaande jaren. We zitten op koers,
richting 2018." Hij had het over drie probleemdossiers: de bouw van de nieuwe
appartementen aan het Donkmeer 'waarvoor het schepencollege steeds weer
vergunningen gaf, tegen het advies van de eigen en andere ambtenaren en
commissies': "Is het zo dat men het toerisme en de horeca wil vooruithelpen?";
het bedrijventerrein in Overmere dat 'in 2008 werd gestart en nu nog geen steen
is voor gelegd': "Is het zo dat men plaatselijke bedrijven wil steunen?"; en het
AMI-dossier dat 'zoals CD&V van bij het begin als onhaalbaar bestempelde maar nu
al €280.000 heeft gekost: "Is het zo dat men de dienstverlening en de
tevredenheid wil verhogen?" Hij noemde ook nog de plantvakken en 'de
slechtgelegde' voetpaden in Overmere, de 'slechte toegangen' naar de
sporthallen. Om te besluiten dat het beter kan en moet en dat zijn partij meer
dan ooit nodig is. Wel had hij uit een enquête van de Landelijke Gilde vorig
jaar geleerd dat de inwoners hier graag wonen: "een fantastische gemeente om in
te wonen en te werken, waar mensen nog een band hebben met hun straat en wijk".
Met CD&V wil hij ook het bestuursniveau van de gemeente. "Maar daarvoor hebben
we jullie nodig, om er samen voor te gaan." Achteraf zei hij nog dat hij al lang
de ambitie heeft om zich voluit voor de gemeente in te zetten. Hij zit vier jaar
in het partijbestuur. Nu Steven Baeyens had laten weten een stap achteruit te
willen zetten, neemt hij de uitdaging aan. "Maar dat zal in een soort duo-baan
met Steven zijn."
Voor hem had de uittredende
voorzitter gezegd dat er duidelijk iets gebeurt met de blauwe tanker en het rode
sloepje. "De tanker weet niet goed meer waar naar toe en het sloepje vaart
blijkbaar liever in een blauwe oceaan dan in een rode zee." Hij riep iedereen op
om trouw te zijn aan de christendemocratische ideologie "die kansen biedt om
vooruit te gaan en daarbij niemand laat vallen". CD&V kan volgens hem het
noodzakelijke alternatief en perspectief bieden. "De oranje boot weet waar het
naartoe wil." Maar ook op nationaal vlak moet dat meer worden getoond, wil men
tot een goede verkiezingsuitslag komen.
Cindy Franssen (tien jaar in het
Vlaams Parlement) verwacht na een jaar met veel problemen, waardoor mensen zich
afvragen in welke wereld ze zijn terechtgekomen, veel van Europa. Ze had het
over de verwezenlijkingen van de EU, waar in vergelijking met in de VS, 'veel
meer van de groei naar de mensen is gegaan'. "Door goed te herverdelen is er
sociale stabiliteit." En dus ook meer tewerkstelling, een hefboom om uit armoede
te geraken. Van de EU verwacht ze, verwijzend naar vorig EU-president Van Rompuy,
een nieuw sociaal contract. Maar ook vrijhandelsakkoorden zijn nodig,
beklemtoonde ze. Die moeten aandacht hebben voor voedselveiligheid en
klimaatwijziging, maar zijn belangrijk 'omdat 85% van ons BNP bestaat uit
inkomsten uit export'. De EU moet het voortouw nemen en er voor zorgen dat ze de
standaarden kan uitzetten, 'waar andere regio's in de wereld dat niet doen zoals
klimaat en mensenrechten". Om de werelduitdagingen in te gaan zoals
protectionisme ("De paus is de enige die durft te zeggen dat men hierdoor
teruggaat naar de jaren dertig" en "Trump heeft in één week al zoveel vernield
wat slechts na lange onderhandelingen was mogelijk gemaakt, in één week zoveel
schade toegebracht aan zijn land en aan de wereld") moet worden ingegaan tegen
het populisme, is er meer EU nodig, stelde ze. Ze rekent op een nieuw
Frans-Duits initiatief 'indien de verkiezingen daar dat toelaten'. Naar het
binnenland toe wil ze meer om (kinder)armoede tegen te gaan, en dan vooral tegen
de individualisering van armoede: 'als je arm, werkloos of zwaar ziek bent is
dat je eigen fout'. Dat leidt er volgens haar toe dat maatregelen enkel worden
genomen naar armen toe, niet om mensen uit armoede te houden. Ook in Vlaanderen
is er armoede, stelde ze, vooral wat betreft kinderarmoede is het hier slechter
dan het gemiddelde. De maatregelen die minister Vandeurzen uitwerkt tonen
volgens haar dat het anders kan. In andere domeinen vreest ze dat er echter
dikwijls maatregelen worden genomen die niet de armen helpen, 'wat de kloof
groter maakt'. Ze riep op om rekening te houden met wat armoede echt betekent
voor de mensen. "Zij hebben hierdoor een lager zelfbeeld, minder vertrouwen in
hulpverleners." En ook om tot een rechtvaardigere fiscaliteit te komen die echt
herverdeelt en niet helpt wie het al beter heeft. Zo had ze vragen bij aftrek
voor echt dure wagens, bij de steun voor patrimoniumvennootschappen. "Laat ons
allemaal eens voor onszelf kijken waarvoor we de kassa passeren..." Ook zij riep
op om samen naar de verkiezingen toe te gaan: 'samen of niet'. Politici moeten
vooral naar de mensen luisteren en in zuivere, klare taal uitleggen welke weg
men op wil, wat nodig is.
31 januari 2016
CD&V pakt uit met
Smoel-project
Tijdens
de CD&V-nieuwjaarsreceptie in het Cultuurcafé herinnert
lokaal voorzitter Steven
Baeyens er aan dat het de taak van de afdeling is om de mensen perspectief te
geven. En hij begint met perspectief ivm de vluchtelingen, 'die dikwijls in
slecht daglicht worden gesteld'. Voor de plaatselijke politiek ging hij verder
op het eerder al aangekondigde SMOEL-programma, dat staat voor stijl, mensen,
organisatie, eigenheid en lokale verankering. De eigenheid staat voor drie
zaken:
- sociaal bewogen, in tegenstelling tot andere partijen die rusthuisprijs
verhogen en nieuwe beslissingen zoals mantelzorg premie schoorvoetend verhogen
- toekomstgerichte thema's aanbrengen en vragen stellen bv over cultuur,
toerisme,restauratie kasteel en rol gemeentehuis
- op mensenmaat: geen dure studies die met veel poeha worden aangekondigd en dan
niet worden uitgevoerd eomdat het nu financieel niet kan. 'Enkel studies die tot
uitvoering kunnen leiden!'
Een programma rond deze punten werd uitgewerkt en wordt de komende maanden en
jaren ontplooid. Iedereen is welkom om daaraan mee te werken.
De voorzitter stelt strijdvaardig dat men de receptie dit jaar niet wou
verplaatsen omwille van die van de Open VLD, ook vandaag in Stroming. "Wij gaan
uit van ons eigen verhaal en zetten onze vlag fier naast die van de Open VLD!"
De afdeling werkt met vertrouwen naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 toe,
met nieuwe en met ervaren mensen, met als doelstelling opnieuw te kunnen
(mee)besturen.
Hendrik Verwaeren,
arrondissementeel voorzitter, wijst er op dat een partij er is om politiek naar
de mensen te brengen. Dat de CD&V de persoonlijke vrijheid wel respecteert, maar
ook beseft dat die persoonlijke vrijheid wordt beïnvloed door 'de omgeving'. En
daar wil de partij mee aan sturen, door het belang van het WIJ tegenover het IK
te stellen. En hierbij haalt hij het klimaatakkoord en de vaudeville die het
congres in Parijs voorafging,. En ook de vreemdelingencrisis waarbij de CD&V
volgens HLN-journalisten de enige partij was die haar genuanceerd standpunt
consequent heeft aangehouden. Naar 2018 toe is hij vol vertrouwen, ook voor
Berlare.
Hans Knop, partijwoordvoerder
in het Vlaams parlement en gemeenteraadslid in Zele, begint met de stelling dat
de partij het voorbije jaar de basis voor het WIJ-verhaal heeft vastgelegd.
Vorig jaar was voor hem het scharnierjaar waardoor dit jaar een jaar van hoop
kan worden, zonder naïef te zijn. Hij benadrukt dat 'angst' niet de grote factor
moet zijn maar wel de nood aan solidariteit. De vreemdelingencrisis is voor hem
een voorbeeld van hoe partijen oplossingen zoeken voor de problemen in de
huidige wereld: door angst aan te jagen of door werkbare oplossingen aan te
brengen. Partijen moeten voor dat laatste gaan, 'met de anderen kan men niet
vooruit!'. Op de kritiek dat de CD&V voor ruzies in de regering zorgt, antwoordt
hij: "Wij komen enkel op voor waar we voor staan!". Hij vindt dat dit ook lokaal
moet gebeuren naar 2018 toe. " We gaan niet voor het grote gelijk, want bestaat
die wel?, maar kneden uit wat we in de maatschappij horen wat nodig is voor de
mensen. Dat is de sterkte van onze partij. Vlaanderen, Berlare heeft geen nood
aan mensen die zeggen te weten hoe het moet. De maatschappij is veranderd. Het
klassieke verenigingsleven is ook veranderd. En dus moeten wij ook onze manier
van werken aanpassen, de manier waarop we de mensen benaderen. Als jullie daar
in lukken, dan slaagt jullie SMOEL-project." Wat de tevredenheid in Berlare en
Zele betreft: "Het is niet moeilijk hier tevredener te zijn dan in Zele". Hij
roept op ook van dat tevredenheidniveau een mogelijkheid te maken. "Ga meer de
straat op, we vergaderen te veel. Het is het partnerschap met de inwoners uit de
drie deelgemeenten dat voor succes zal zorgen."
18 januari 2015
CD&V zoekt perspectief
De grootste oppositiepartij
in deze gemeente hield haar nieuwjaarsreceptie in De Kring in Overmere. Een
zestigtal getrouwen kwamen er op af. Ze kregen toespraken van voorzitter Steven
Baeyens en van provincieraadslid Leentje Grillaert.
De voorzitter had het eerst
over hoe wij allemaal sinds vorig jaar worden geconfronteerd met 'genoeg'.
Vragen zoals 'Is er nog genoeg voor iedereen?' en 'Gebeurt er nog genoeg voor
iedereen?' beheersen meer het debat. Hij koppelde daar aan dat er terug nood is
aan perspectief. "Ja, er zijn bezuinigingen nodig, maar mensen moeten ook weten
waartoe die leiden!" En dat perspectief wil hij ook plaatselijk bieden en
opbouwen. De partij wil zich omvormen, op zoek gaan naar nieuwe mensen die zich
willen inzetten en ook meer communiceren over de standpunten en de activiteiten.
Baeyens beseft dat dit geen gemakkelijke taak wordt, maar is overtuigd dat dit
kan. "Het doel is inderdaad een beter resultaat halen bij de
gemeenteraadsverkiezingen van 2018. Maar daar moet vanaf nu al worden aan
gewerkt."
Het provincieraadslid
beklemtoonde de taken die de provincie nog steeds uitvoert en verdedigde de
plaats tussen de burger en de gewestelijke en federale overheden. Zij gaf echter
toe dat de burgers te weinig op de hoogte zijn van wat de provincie doet. Als
voorzitter van Verko, de intercommunale die hier het huisvuil ophaalt, legde zij
uit waarom de prijs voor de huisvuilzakken is gestegen. Dat gebeurde onder meer
omdat Verko zelf meer lasten opgelegd krijgt, zoals nu ook een
vennootschapsbelasting. "Verko wil geen winst genereren, maar wel zo
kostenefficiënt mogelijk werken. En ook de facturen voor de gemeenten niet laten
stijgen." Als er dan bijkomende lasten komen, moet dat elders worden
opgevangen." Zij ging ook in op de gebeurtenissen van de voorbije week. Van
moslims die ze kende leerde ze dat 'het niet in het boek (de Koran, nkb) staat
dat men in een kruidenierszaak moet binnenstappen en er beginnen schieten' en
dat 'wij kunnen er toch niet aan doen'. Zij riep dan ook op om niet naïef te
zijn, maar zich ook niet te laten overheersen door angst. "CD&V is een partij
die tegen polarisering ingaat, die normen en waarden verder moet verdedigen en
moet oproepen om niet in een hoekje te kruipen." Zij herinnerde aan de reactie
van de Noorse premier Stoltenberg na de aanslag van Anders Breivik in 2010.
Zij kreeg van de voorzitter
als bedanking bloemen 'want huisvuilzakken zijn stilaan te duur geworden'.
Eerder was ook Luc Vercruyssen geëerd voor de meer dan 30 jaar jaren waarin hij
als mandataris voor de partij had gewerkt. Voorzitter Bayens hoopte dat hij ook
na zijn ontslag als gemeenteraadslid de partij zal blijven bijstaan.
2 februari 2014
"Verkiezingen om het nog beter te maken"
Er zijn duidelijk verkiezingen op komst. Ook de CD&V mocht dan ook enkele
kandidaten verwelkomen, die wel nog niet weten op welke plaats ze zullen staan.
Iets wat blijkbaar in alle partijen nog in achterhoedegevechten moet worden
beslecht.
Voorzitter Steven Baeyens begon ook met de 'moeder van alle verkiezingen' op
25 mei. "Verkiezingen waarvoor onze partij een eigen verhaal heeft", verwees hij
naar het Innesto-congres, "waar onze afdeling vertegenwoordigd was." Het had hem
alvast hoopvol gestemd omdat het energie uitstraalde, omdat alle alle leeftijden
vertegenwoordigd waren. Hij hoopte nu dat in de aanloop naar de verkiezingen die
inhoud echt aan bod kan komen, "bij alle partijen", en niet de discussie over
coalitiespeculaties. Het CD&V-verhaal is volgens Baeyens duidelijk vertaald in
de borden die al hier en daar staan: 'In welk Vlaanderen wil u leven?' waarbij
men een economische groei zonder sociale afbraak vooropstelt. "En dat kan",
hield hij de aanwezigen voor. Maar ook: dat hiervoor niet altijd gemakkelijke
beslissingen moeten voor worden genomen.
Over Berlare zei hij dat duidelijk is dat niet alle partijen lokaal eigenlijk
hetzelfde zijn. "Vooral in deze tweede legislatuur met paarse meerderheid wordt
dat duidelijk. In de eerste konden ze nog rekenen op een grote kas, op plannen
van de CD&V die klaar lagen om te worden uitgevoerd. Nu is dat wel anders en
moeten keuzes worden gemaakt. En hier zag hij toch wel grote verschillen tussen
wat gebeurt en wat CD&V zou willen. Hij had het over de veiligheid op de parking
aan Stroming, over visie op het toerisme ("veel deelplannen en studies, maar een
algemene visie?), het kasteeldomein, de bibliotheek ("moet een ontmoetingsplaats
worden"), de serviceflats, de dagprijs in het OCMW-rusthuis en het AMI-verhaal
(zie gemeenteraadszitting 29/1/14
- "zo komt het sociaal beleid onder druk"). "En de sp.a kijkt zwijgzaam toe...".
Voor 2014 riep hij op om samen mee te bouwen aan een warm Vlaanderen. "Ons
verhaal is hierbij nodig." Maar ook voor een warm Berlare, "een met visie en
lef".
Federaal kamerlid Leen Dierick (uit Dendermonde) was gastpreker. Met een
verwijzing naar 'selfie', het woord van het jaar, keek zij naar 2013. "Met in
het jaaroverzicht vooral rampen, oorlogen en miserie. En ook voor België veel
slecht nieuws. Maar in studies over de beste landen voor moeders en kinderen
staat dit land 8ste, en voor vrouwen 15. "Voor mannen zijn er geen dergelijke
studies, maar die zullen dan ook wel gelukkig zijn, zeker?". Ze sloot daar bij
aan dat er, "dank zij CD&V", dan ook goed werk wordt geleverd op de
verschillende beleidsniveaus. Wat het federale betreft wees ze op het budget op
orde, waarvoor men onder EU-druk €20 miljard had moeten besparen. "Niet altijd
plezante taken, want er wordt altijd iemand minder van. Maar als CD&V willen we
de last van nu niet doorschuiven naar onze kinderen." Ook het gelijkstellen van
bedienden en arbeiders kwam er op de door 'Europa' vooropgestelde datum ("Anders
kwam er een hoge boete"). De zesde staatshervorming en de B-H-V-splitsing noemde
ze een niet-verwacht succes "waardoor er geen - toch lelijke -
verkiezingsaffiches meer mogelijk zijn van Milquet of Mangain in bv Asse" en
waardoor Vlaanderen nu bevoegd is van wieg tot rusthuis ("ja, ook voor de
dagprijs"), met een groter budget dan federaal." "En waarom is het federale dan
nog nodig?", stelde ze zelf de vraag. "Als ruggengraat van het land: voor de
veiligheid, brandweer, justitie, buitenlands beleid en niet te vergeten sociale
zekerheid." Ze noemde nog als drijfveer voor de CD&V: het principe van het
rentmeesterschap of aan de volgende generatie nog beter doorgeven wat men van de
vorige generatie had gekregen. En dat is ook wat de partij na de verkiezingen in
mei, voor het eerst voor het Vlaamse, federale en Europese niveau tegelijk en
voor het federale voor het eerst om de vijf jaar, wil doen. "In die vijf jaar
moet de staatshervorming worden omgezet, moet in Vlaanderen worden gekozen wat
men wil doen met bijvoorbeeld het kindergeld, de kinderopvangplaatsen, het
bejaardenbeleid." Ze riep op om er voor te zorgen dat CD&V gedurende vijf jaar
mee de richting kan aangeven. "Want anders zitten we voor zeker 5 jaar aan de
zijkant te kniezen omdat anderen het volgens andere principes doen." Dierick
stelde dat de partij de mensen heeft - "Welke andere partij heeft zo veel
sterkhouders, mensen die hun kunnen al hebben bewezen?" - en ook een
verhaal, waar met de Innestogroep en in de afdelingen twee jaar is aan gewerkt.
3 februari 2013
"Tonen dat er een alternatief is en gezelligheid uitstralen"
Ook hier was het wat afwachten wat de uitslag van de
gemeenteraadsverkiezingen had teweeggebracht, of er veel leden naar de
nieuwjaarsreceptie zouden komen. Wat aantal betreft, bleek dat ongeveer evenveel
te zijn als vorig jaar. Hoopgevend vonden zowel plaatselijk voorzitter Steven
Baeyens als Dendermonds burgemeester Piet Buysse dat er talrijke jongeren waren.
"We hebben nu de troeven en de ploeg die de komende zes jaar aan de partij kan
werken, die zes jaar campagne zal voeren", zei Baeyens. "We zullen onze
eigenheid tonen, maar ook de gezelligheid uitstralen die nodig is om nieuwe
mensen aan te trekken." Buysse voegde er aan toe: "Op slakken zout leggen is
onze taak, of we in oppositie zitten of als meerderheidspartij. En dit om zaken
te verbeteren, om op te komen voor iedereen." Hij riep de Berlaarse leden op om
genoeg veerkracht te tonen.
Baeyens begon, na de goede wensen, met een uitspraak van de nieuwe
PS-voorzitter, Magnette, die hoopte dat 2013 een echt werkjaar zou worden, geen
campagnejaar. "Ik ging er eerst mee akkoord, maar vroeg me dan af of er
eigenlijk wel een verschil mocht zijn. Moeten politici niet elk jaar naar
oplossingen blijven zoeken? En dat geldt ook voor Berlare. Ook hier moeten we
blijven zoeken naar wat het beste is voor de gemeente." Zelfs na de 'niet zo
schitterende uitslag' bij de gemeenteraadsverkiezingen. "Ook nu moeten we durven
onze eigen inhoud te tonen en te brengen." "Hebben we als CD&V een verhaal? Als
ik zie dat de meerderheid niet akkoord gaat met de verhoging van de
mantelzorgpremie, als de prijzen voor het woonzorgcentrum wellicht opnieuw
omhoog zullen gaan waardoor het het duurste in de regio wordt, als de
meerderheid toch verder wil met de plannen voor een administratief centrum van 4
miljoen terwijl ook al het kasteel is gekocht, dan, ja, dan hebben wij een ander
verhaal, een alternatief brengen. Onze uitdaging voor de volgende zes jaar is
dan ook onze eigenheid tonen en dat met de eigentijdse middelen communiceren."
Hij gaf toe dat zijn belofte van enkele jaren terug - de partij vernieuwen en
deuren en vensters openzetten voor nieuwe leden - nog niet volledig was gelukt.
"Misschien hebben we te weinig gezelligheid uitgestraald." Mede door de mensen
die zich bij de verkiezingen voor het eerst op de lijst durfden te zetten, is
hij ervan overtuigd dat de partij nu de troeven heeft om de partijvernieuwing
echt door te voeren. Hij dankte wel ook de mensen die voordien zoveel voor de
partij hebben gedaan en betekent: "Ik blijf ook op jullie rekenen". Als directe
acties noemde hij het opstarten van een echt partijbureau, de doorstart van
Vrouw en Maatschappij en van Jong CD&V. Er komt ook een actievere ledenwerving.
"Jullie mogen gerust zijn: er staat een ploeg klaar die echt aan de partij wil
werken". Achteraf voegde hij er bij nkb informatief nog aan toe dat die
vernieuwing ook in de gemeenteraad zal te zien zijn: "Er zijn duidelijke
afspraken over opvolgingen gemaakt".
Piet Buysse begon met de uitslagen van de gemeenteraadsverkiezingen. "Het was
een aardverschuiving. In 92% van de gemeenten veranderde de meerderheid, 40% van
de burgemeesters zijn nieuw. Dendermonde is een uitzondering: zelfde
burgemeester en meerderheid, maar toch grote verandering bij de oppositie. Maar
die aardverschuiving bracht niet wat de kranten vooraf titelden: de CD&V is niet
van de kaart geveegd. Integendeel: wij zijn nog de grootste partij, met de
meeste zetels, burgemeesters en schepenen. En dat geeft kracht. Voorzitter Beke
leek herboren, toen hij zaterdag zijn nieuwjaarsspeech gaf, ondanks de ijzige
wind die vanuit Antwerpen over heel Vlaanderen waait. Het is nu aan ons om dat
vernieuwd vertrouwen uit te stralen, dit jaar de rug opnieuw te rechten. En zijn
wij niet de besten, als men kijkt naar de resultaten van onze ministers, zowel
in de Vlaamse als in de federale regering?" Ondanks de slecht gekozen naam voor
het nationale vernieuwingsoverleg, rekende hij er op dat dit samengaan van
nieuwe jonge krachten met de ervaring van het verleden, voor een nieuwe richting
zal zorgen, de link tussen het verleden en de toekomst zal leggen. Hij was ervan
overtuigd dat men ook in Berlare opnieuw het verschil zal maken. "Want dat is
ook hier nodig!" Als sterke punt noemde hij dat bij CD&V echt iedereen
inbegrepen wordt, dat men durft opkomen voor iedereen, dat CD&V'ers vertolken
wat de man in de straat eigenlijk wil. Maar hij begreep dat dit nu veerkracht
vraagt van de partij, en riep op om die veerkracht ook uit te stralen, om met
die kracht ook opnieuw hoog te springen.
22 januari 2012
"CD&V heeft een unieke ideologie"
De plaatselijke afdeling had zowel
staatssecretaris Hendrik Bogaert als Jong CD&V-voorzitter Pieter Marechal als
sprekers uitgenodigd voor hun nieuwjaarsreceptie, deze morgen in het
Cultuurcafé. Beiden benadrukten dat hun partij een boodschap van hoop brengt.
"Niet 'wij tegen zij' maar 'ik en jij' is onze ideologie", vatte Bogaert het
samen. Hij had het ook over de noodzaak van hervormingen. Marechal vond dat de
CD&V-boodschap nodig is om de welvaartstaat voor toekomstige generaties veilig
te stellen. Plaatselijk voorzitter Steven Baeyens kondigde aan bij de
gemeenteraadsverkiezingen het lijsttrekkerschap op zich te nemen. Hij riep
de mandatarissen en de nieuwe kandidaten op om in de voorbereiding als een groep
samen te werken en zo ook individueel te scoren, en om met goesting de uitdaging
aan te gaan, Berlare nieuwe kansen te bieden en aan te tonen dat CD&V in Berlare
nodig is, om fier te zijn op wat hij het unieke van CD&V noemde: iedereen kansen
bieden en daarbij niemand in de kou te laten staan.
Hendrik Bogaert wou vooral een boodschap van hoop en
vertrouwen brengen. "En daarom is nodig dat ieder zijn talenten gebruikt, en
niet als een god in het diepst van zijn gedachten in een hoekje kruipt." Met een
reeks voorbeelden gaf hij aan dat 2011 niet zo slecht was als wordt aangenomen:
de economische groei is even goed/slecht als 'hèt voorbeeld' Duitsland, het
aantal jobs ligt na de voorbije drie jaar 100.000 hoger dan in 2008, de schuld
op de begroting ligt met een duwtje er bij bij de top van de EU, en de
schuldgraad "die wel nog te hoog is" ligt minder dan 10% verwijderd van het
gemiddelde, tegen 70% tien jaar terug, en die 'zwakke' euro is 40% meer waard
dan de dollar in vergelijking met tien jaar terug. Hij verzette zich tegen het
wij-zij-denken: "de CD &V kiest voor het ik-en-jij-denken".
"Maar toch zijn hervormingen nodig, en meer dan mensen
denken", vulde hij aan. Hij vond dat CD&V positief had bijgedragen tot een van
de grootste hervormingen sinds WO2: "De splitsing van BHV, zowel administratief
als juridisch, 17miljard meer voor het Vlaamse budget, fiscale autonomie x drie.
En tegelijk werden tweetalige lijsten in Brussel tegengehouden, die de rechten
van de Vlaamse minderheid zou beperken omdat men 'valse' Vlamingen op de lijsten
zou zetten. En ook de federale kieskring, die door de aanwezigheid van
Franstaligen in Vlaanderen de verfransing zou aanwakkeren.". Die hervormingen
zijn er volgens Bogaert ook nodig "om de Vlamingen - hard werkend, meertalig,
fantastisch onderwijs, goede ligging- ook beter van de vruchten ervan zouden
plukken, op hun plaats aan de top van Europa te brengen."
Over zijn tweede functie, ambtenarenzaken, zei hij dat
hij harde maatregelen zal nemen om het respect voor de ambtenaar te verhogen.
"Misbruiken moeten er uit". Maar ook om besparingen te doen, zoals vermijden dat
de ministeries bij aankopen verschillende prijzen moeten betalen.
De plaatselijke afdeling wenste hij vooral op 14
oktober (gemeenteraadsverkiezingen) een mooie dag.
Plaatselijk voorzitter Steven Baeyens begon met
zichzelf al begin juli een mooie dag toe te wensen (geboorte eerste kindje).
Oktober noemde hij een uitdaging en een kans. Zijn doel is door creatieve en
vernieuwende ideeën verder te bouwen aan een gemeente waar velen goed leven. Hij
kondigde aan in te gaan op de vraag van het bestuur om de lijst te trekken. De
mandatarissen en de nieuwe mensen op de lijst riep hij op om als ploeg de
voorbereiding op de verkiezingen in te gaan. "Als de groep scoort, dan ook het
individu." Maar ook om met goesting de uitdaging aan te gaan, de mensen op te
zoeken om hen te overtuigen van de noodzaak van CD&V in de gemeente, van het
unieke van de CD&V "die kansen wil geven zonder iemand in de kou te laten
staan".
De nationale jongerenvoorzitter benadrukte dat de CD&V-boodschap
leidt tot het behoud van de welvaartsstaat "die door christendemocraten na WO2
is uitgewerkt", ook binnen 50 jaar zodat de jeugd met vertrouwen de toekomst
inkan. Hij rekende op de "daadkrachtige CD&V-ministers in de regering om de
noodzakelijke hervormingen door te voeren. Maar ook op de lokale bijdrage
hierbij, door aan te tonen dat CD&V beloften nakomt. Zijn oproep was dan ook om
hier het verschil te maken.
27 januari 2011
"Berlare heeft ons nodig"
Voorzitter Steven Baeyens hoopte in zijn toespraak dat 2011
het jaar wordt van oplossingen, het jaar waarin het op-bouwen en het zoeken naar
gemeenschappelijkheden veeleer centraal staan dan het zoeken naar
tegenstellingen. "En dat niet alleen bij de regeringsonderhandelingen", voegde
hij er aan toe. Wat het plaatselijke betreft, ook deze partij werkt al volop
naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 toe. "Omdat Berlare ons nodig heeft",
klonk het ambitieus.
Hij verwacht veel van inhoudelijke dialogen, waarbij de
verschillen in visie als een rijkdom moeten worden gezien en niet als een
aanleiding tot verstarring. "Men moet fier zijn op het eigen standpunt en dat
standpunt ook fier durven te verkondigen. Maar die fierheid moet niet nalaten om
buiten de eigen grenzen te kijken." Voor CD&V betekent dit volgens Baeyens dat
men het eigen verhaal terug moet durven ontdekken en bepalen hoe dat met de
mensen te delen.
Die uitdaging ziet hij ook voor de plaatselijke afdeling,
als voorbereiding op de gemeenteraadsverkiezingen. "Ook daar
geldt: ambitie hebben mag, ambitie hebben moet. Want Berlare heeft ons nodig",
aldus de voorzitter. En dat verklaart hij onder meer door wat met de
Malpertuussite gebeurt: "Het zicht op het Donkmeer weg in ruil voor dure
appartementen. Het summum van liberaal beleid, blijkbaar niet gestopt door sp.a
in Berlare." En door het gestegen OCMW-budget, " met 150 procent, zonder dat de
dienstverlening is uitgebreid. Integendeel, de kostprijs die onze bewoners
bijdragen voor hulp is voor zowat alle diensten gestegen." Veel kritiek ook op
het toeristische beleid, waar de huidige meerderheid wordt verweten geen
langetermijnvisie te willen uitbouwen, "wel grootse projecten aan te kondigen en
dan weer af te voeren". Verder stelde hij dat de dienstverlening in de
deelgemeentes wordt ingekrompen, dat de verkeersveiligheid voor fietsers in de
dorpskernen niet wordt aangepakt, en dat de gemeentekas sterk onder druk komt te
staan zonder dat naar oplossingen wordt gezocht. Hij beloofde dat CD&V met een
sterke ploeg en een sterk inhoudelijk programma naar de verkiezingen zal gaan.
Hij gaf toe dat dit nog veel werk zal vragen, en vroeg het vertrouwen van de
naar verluidt momenteel zo'n 200 leden ("Een aantal dat vrij constant blijft en
te vergelijken is met het aantal in andere even grote gemeenten") , maar ook dat
die leden hun fierheid op de partij zouden tonen.
Uit de toespraak van Rik Torfs is onthouden
dat de senator vindt dat de politici een oplossing moeten vinden en zo
verkiezingen moeten vermijden. CD&V moet volgens Torfs de
combinatie durven te maken tussen rijkdom creëren en tegelijkertijd rijkdom
verdelen. Want “zonder rijkdom kan je geen solidariteit in realiteit omzetten.”
Tegelijkertijd riep hij op om solidariteit nooit los te laten. "Het verschil met
de socialisten is dat zij het creëren van rijkdom willen afremmen. De liberalen
leggen teveel het accent op het creëren van rijkdom, waardoor zij het evenwicht
met aandacht voor solidariteit vergeten. En de nationalisten leggen te eenzijdig
de nadruk op één thema, namelijk Vlaanderen."
Torfs zei verder nog dat de CD&V niet
vasthoudt aan ouderwetse waarden en normen, maar gelooft in de ontplooiing van
ieder individu binnen een steeds veranderende maatschappij. “CD&V moet
voortdurend mee evolueren met de maatschappij. En dit zonder een rem te willen
zetten op de maatschappij en zonder een rem te willen zetten op de ontplooiing
van veranderende mensen in een veranderende maatschappij. In solidariteit met de
ander en in solidariteit met die maatschappij.”
24 januari 2010
Herkozen voorzitter begint jaar met pijnlijke beslissing
Het was duidelijk een wat gedrukte stemming, vanmorgen tijdens de
nieuwjaarsreceptie. Pas herkozen als voorzitter diende Steven Baeyens aan te
kondigen dat de partijraad had beslist om Martha Tackaert, OCMW-raadslid en
gewezen -voorzitter, uit de fractie te zetten. "Een pijnlijke beslissing, maar
de partij moet aantonen dat afspraken worden gevolgd en dat de verjonging er
moet komen", gaf hij aan.
De receptie begon met een toespraak van senator Els Schelfhout. Zij wou
vooral de boodschap meegeven dat het hier ondanks alle verhalen over slechte
politici, de crisis en andere gebeurtenissen nog niet zo slecht is. "Wat
werkloosheid betreft, doen slechts vijf EU-landen het beter. En het
begrotingstekort wordt in 2012 tot 3% beperkt", klonk het, met als besluit dat
ondanks de enkele clown-politici, de politiekers het nog zo slecht niet doen.
Met "Ook in 1975 ging het slecht, en in 1984 en we kwamen er door. Dat zal ook
na 2009 gebeuren", gaf ze aan dat de mensen nu voor de oplossingen moeten
zorgen.
Na een korte pauze waarvan enkelen nog gebruik maakten om te stemmen, kon
worden bekendgemaakt dat Steven Baeyens alle 43 uitgebrachte stemmen achter zich
had gekregen. Arrondissementeel bestuurslid Paul Lepercq, die de stemming had
geleid, zei achteraf dat ook in omliggende gemeenten een opkomst van zo'n 25%
van de leden de norm was.
De herkozen voorzitter wees op 'de mens' die door de gevolgen van de crisis
wordt beïnvloed en riep dan ook, zoals nationaal voorzitter Thijssen, op om,
zeker in een jaar zonder verkiezingen, samen te werken om tot duurzame
oplossingen te komen. Daarbij erkende hij dat lokaal voor bepaalde domeinen
alvast met andere gemeenten wordt samengewerkt, maar betreurde dat Berlare dat
niet doet om tot meer sociale koopwoningen te komen. "En daarom is een sterke
CD&V nodig, die evenwichten nastreeft, tussen welvaart en solidaire
herverdeling, tussen kansen geven en verantwoordelijkheid nemen." Maar dan kwam
het pijnlijke deel. Baeyens stelde dat na de verkiezingen was afgesproken dat
Robert Audenaert en Martha Tackaert na drie jaar hun zetel in het OCMW zouden
overlaten. "Maar Tackaert betwist die afspraak. Ook na verschillende gesprekken
blijft ze op haar standpunt. De partijraad heeft daarom beslist haar uit de
fractie te zetten. " Hij benadrukte dat deze maatregel niet tegen de persoon van
Martha was gericht. "Ik heb veel respect voor wat ze al zo vele jaren met veel
inzet voor de partij heeft gedaan. Maar als we afspraken niet naleven, verliezen
we onze geloofwaardigheid, en bovendien is de nood aan vernieuwing en verjonging
groot, willen we de partij weer sterk maken." Hij riep de leden op om hem bij te
staan in het bouwen van "de sterke CD&V die Berlare nodig heeft". Voor het
voorjaar kondigde hij, zonder in detail te willen gaan, een concreet initiatief
aan, en ook de Jong CD&V zou een actie voorbereiden.
Martha Tackaert, die de receptie bijwoonde, zei achteraf de beslissing te
betreuren. "Ik houd me aan geschreven afspraken, maar deze is achter mijn rug
gebeurd. Ik wil bovendien lid van de partij blijven." Ze betreurt verder dat er
de jongste dagen roddels over haar worden verspreid. "Zoals dat ik met de
blauwen zou meestemmen. Mijn stemgedrag kan anders zijn als ik ervaar dat de
gevolgen van voorstellen verkeerd zullen zijn. En wat de verjonging betreft,
laat die jongere eerst eens stappen voor ze beginnen te lopen."
30 januari 2009
"2009: het jaar van de veerkracht"
Wie naar de CD&V-nieuwjaarsreceptie was gekomen om nationaal voorzitster
Marianne Thyssen te horen moest geduld hebben. Het startuur was op 18.30uur
gezet omdat zij ook nog naar Zele en andere plaatsen moest, maar blijkbaar had
zij ook vooraf nog afspraken die meer tijd in beslag hadden genomen, waardoor de
toespraken pas omstreeks 20 uur begonnen.
Eerst was het de beurt aan plaatselijk voorzitter Steven Baeyens. Die gaf aan
dat de lange politieke crisis bij de man in de straat heel wat vragen had
opgeroepen over politiek, 'die geen houvast gaf maar twijfel zaaide'. "Dat
verklaart wellicht het succes van partijen met zogenaamd simpele oplossingen.
Maar de realiteit leert dat er geen simpele oplossingen zijn. De politiekers
moeten zich nu toeleggen op het duidelijk uitleggen waar het op staat, geen
politieke spelletjes spelen maar duidelijk communiceren en eerlijk zijn tegen de
mensen." Hij verwacht veel van Van Rompuy om het vertrouwen te herstellen, en
van de CD&V om meer aandacht te besteden aan de zwakkeren, in tegenstelling tot
'diegenen die de kloof tussen rijken en armen willen vergroten'. Hij beloofde de
nationale voorzitster alvast de volle steun voor de Vlaamse verkiezingen, met
een plaatselijke meeting en met vele persoonlijke contacten.
Wat Berlare betreft had hij het over de kans die het Open VLD-sp.a-bestuur
had genomen om het kasteel te kopen, "iets wat de CD&V enkele keren had
geprobeerd, maar waar toen de mogelijkheid niet bestond". De partij heeft de
aankoop dan ook volop gesteund. Wat het Donkoeverproject betreft, stelt CD&V dat
er nog altijd geen duidelijk globale visie is gekend voor de hele Donkomgeving
en voor het toerisme: "Er moet een toerismebeleidsplan komen dat aangeeft welke
activiteiten men wil uitbouwen, wat de toeristische troeven zijn." Hij vroeg
verder naar meer sociale acties, naar het meer betrekken van de inwoners bij het
beleid, herhaalde zijn twijfels bij de huidige JOC-vestiging en hekelde de
weigering om bij de geplande serviceflats aan de Gaver een dienstencentrum te
bouwen. Verder riep hij op om het vakjesdenken op te geven: "Waarom een
voetbalkantine niet als sportcentrum gebruiken ? Waarom de jeugd niet betrekken
bij toerismeplannen ?" Hij hekelde het zogenaamde De Gucht-decreet (waarmee hij
na zijn eventuele overstap naar de Europese Commissie terug naar de gemeenteraad
kan) en dat alle meerderheidspartijen ("Ook CD&V") dat hadden goedgekeurd.
Baeyens gaf ook nog aan dat het voorbije jaar een actieplan is opgemaakt, en
door de mandatarissen ondertekend, dat met meetbare doelstellingen wil werken
aan de vernieuwing van de partij. Daarbij onder meer het responsabiliseren van
de mandatarissen, het aantrekken van nieuwe mensen in de werking, met meer en
duidelijke communicatie (nieuwe website, meer persberichten, open denkdagen) de
inwoners van de gemeente en de eigen leden meer informeren en betrekken, en meer
aansluiting zoeken met hogere partij- en beleidsniveaus om zo meer te wegen op
lokale dossiers. Daarmee wil hij verder werken aan wat vorig jaar al was
vooropgesteld: komen tot een vernieuwde en vernieuwende partij "waar Berlare
nood aan heeft".
Marianne Thijsen noemde 2009 het jaar van de veerkracht, waarin de CD&V na de
moeilijke periode terug zal aantonen dat de partij sterk is in moeilijke
momenten. Ze vond dat dit de voorbije weken al heel duidelijk was, waarbij ze
wees op de wijze waarop men er in was geslaagd in tien dagen een regering te
vormen waarbij "we zelf drie belangrijke tenoren degelijk hebben kunnen
vervangen". Over Leterme, Van Deurzen en Vervotte zei ze nog dat die zeker nog
terugkomen: "Ik zou een slecht trainer zijn als ik die drie klasbakken op de
bank zou houden." Dat CD&V had beslist om ook zonder het kartel ("Omdat NV-A
niet meer geloofde in de staatshervorming") verder te gaan was omdat "de mensen
verwachten dat wij hen door stormen loodsen, omdat wij een verantwoordelijke
partij zijn, en omdat we niet blind wilden zijn voor wat in 2008 federaal toch
was gepresteerd". En voegde er aan toe: "Een geluk dat we dat beslisten:
datzelfde weekend sloeg de bankencrisis toe. Wat zou gebeurd zijn als we toen
uit de regering waren gestapt ?"
Wat de verkiezingen betreft, hoopte ze dat de Vlaamse niet in de schaduw
komen van wat federaal is gebeurd en dat de prestaties van de Vlaamse regering -
"Waar we trots mogen op zijn" - worden beoordeeld. Zij noemde onder meer het
schuldvrij maken, wat ook de kans gaf snel KBC bij te springen en een eigen
relanceplan op te stellen. Ook op sociaal vlak was veel gebeurd, stelde zij,
waarbij zij opriep om niet te kijken naar de drie ministers die dat hadden
gerealiseerd, maar naar de resultaten. Als lid van het Europese Parlement
benadrukte zij verder het belang van die verkiezingen. "Europa is niet 'het
buitenland', maar moet gezien worden als een beleidsniveau zoals het
gemeentelijke, provinciale, gewestelijke en federale, met elk eigen mensen,
middelen en verantwoordelijkheden. Bovendien kunnen globalisering, de strijd
tegen de opwarming, de energiebevoorrading niet door landen alleen worden
aangegaan."
20 januari 2008
Over 'respect', 'goesting' en Sigmaplan
In een gevulde maar niet overvolle Cultuurcafé brak CD&V-voorzitter Steven
Baeyens een lans voor een vernieuwde en vernieuwende partij die zich met
'plezier en leute', met 'goesting' en 'open ramen' volop achter een dit jaar te
schrijven actieplan wil scharen en zich zo klaar te maken voor de volgende
verkiezingen. Vlaams volksvertegenwoordiger Jos De Meyer gaf hem alvast goede
punten en schetste verder zijn visie op de Sigmaplannen.
Na dankwoorden voor zijn voorganger en een gedichtje van Toon Hermans om
iedereen naast goede gezondheid ook tijd te wensen om te genieten van het fluiten van de
wind, van zingende vogels en van een 'blauwe' lucht ("Dat 'blauw' niet te
figuurlijk opnemen !") had de nieuwe voorzitter het over 'respect'. "Ik twijfelde
aan het bestaan van 'respect' in de politiek, maar leerde intussen dat het
inderdaad heel belangrijk is", begon hij. Hij herhaalde eerdere opmerkingen over
het ontbreken van respect bij de huidige meerderheid voor beleidsplannen, voor
het belang aan ontmoetingsruimte voor de jeugd, voor opmerkingen van de
oppositie. "De waarnemende burgemeester heeft het over een 'nieuwe weg' die is
ingeslagen. Maar het ontbreekt hen aan een coherente toekomstvisie. Waar leidt die
weg naar toe ? Normaal moet eerst een doel worden vastgelegd, dan gekeken hoe
men dat doel het beste bereikt. Men heeft het ook over stimuleren en
enthousiasmeren, maar men zegt niets over de ontmoetingsruimte voor de jeugd,
die zo belangrijk is voor meer verbondenheid tussen de jeugd onderling en met de volwassenwerking. En men heeft het over een ploeg met zorg voor zwakkeren, maar
tegelijk stijgt de prijs voor sociale dienstverlening. We zijn niet tegen
belastingverlaging, maar wel tegen het feit dat de last vooral door de zwakkeren
wordt gedragen."
Baeyens wou ook in de eigen partij kijken. "In 2007 moesten we opnieuw leren
oppositie voeren en het verlies van de verkiezingen emotioneel verwerken." Hij
had intussen al positieve dingen gezien die moeten helpen om de partij er opnieuw
bovenop te helpen, zoals de voorzittersverkiezingen, de nieuwe afdelingen van
Jong CD&V-afdeling en van Vrouw en Maatschappij, de nieuwe mensen die bij het
bestuur kwamen. En de beslissing om een actieplan te schrijven. "Dat wordt de
grootste uitdaging voor 2008." Dat plan moet leiden tot een vernieuwde partij
die met de huidige en nieuwe mensen fris en dynamisch is, een visie heeft en die
communiceert, die de kansen van het kartel met N-VA gebruikt. ("Met N-VA wordt
binnenkort overlegd hoe dat het beste te doen", zei hij tot de N-VA-delegatie.)
Het vernieuwende slaat op nieuwe ideeën, op het aanbieden van een alternatief
voor de huidige meerderheid." Om dat te bereiken wil de partij met open ramen en
deuren mensen en voorstellen opnemen, zorgen voor dynamisme, leute en plezier,
en vooral voor goesting met "als enige bekommernis: het belang van Groot-Berlare".
Volksvertegenwoordiger De Meyer die "al veel had horen vertellen over de
nieuwe voorzitter" was alvast overtuigd over de slaagkansen van de
vooropgestelde weg. In zijn wensen vergeleek hij Vlaanderen met wat het jaren
terug was en met andere delen van de wereld. "Vroeger wensten ouders hun
kinderen een betere toekomst, nu dat het even goed zal zijn. Dat wijst er op hoe
groot de materiële welvaart hier nu is." Over de federale verkiezingen wou hij
kwijt dat andere partijen Leterme het grote succes niet gunden en dat dit de
voornaamste reden was om nog "geen regering te hebben die zou doen waar dit land recht
op heeft". En daarbij had hij het over aangepaste uitkeringen die voor iedereen
in dit land gelijk zijn, over een goed justitiebeleid en een staatshervorming
die niet uit is op splitsing maar om Vlaanderen en Wallonië de hefbomen voor een
sterk economisch beleid te geven. Wat het Vlaams beleid betreft, vond hij dat
80% van het Vlaamse regeringsprogramma al is uitgevoerd en noemde daarbij het
economisch beleid, het gelijker leggen van de lat tussen de onderwijsstructuren,
de versoepelingen in het mestbeleid, de verdieping van de Westerschelde, en het
waterbeleid. Met het Sigmaplan is dit laatste ook voor deze gemeente belangrijk.
De Meyer benadrukte dat toegankelijkheid, veiligheid, natuurlijkheid maar ook
landbouw hierbij belangrijk zijn. "Met dat laatste stond ik lang alleen in het
Vlaams Parlement. Nu krijg ik toch al heel wat lippendienst van anderen." Wat de
Kalkense Meersen betreft had hij bij minister Crevits enkele vragen gesteld. Die
antwoordde dat de procedures pas dit jaar echt zullen leiden tot een definitieve
afbakening van de ruimte en van de dijk, en dat daarbij de betrokken sectoren en
de gemeente zullen worden betrokken. Het blijft wel de bedoeling om in 2010 met
de werken te beginnen. De volksvertegenwoordiger riep dan ook op om het
gemeentebestuur onder druk te zetten om dat te eisen wat 'de plaatselijke
bevolking verwacht'. Aan
nkb informatief verduidelijkte hij nadien dat wat veiligheid betreft het
algemeen belang moet voorrang krijgen, maar dat 'natuur' de jongste jaren toch
wel wat te veel boven het persoonlijk belang werd gesteld. Hij roemde nog wat
onder het bestuur van Willy Van Sande en zijn ploeg was verwezenlijkt en gaf de
plaatselijke afdeling de goede raad mee om de contacten met een zo groot
mogelijk deel van het middenveld te versterken. "Ik hoop binnen vijf jaar terug te
mogen komen en dan door een CD&V-burgemeester te worden verwelkomd."
10 februari 2007
Leren uit de fouten en een echte oppositierol vervullen
CD&V-sympathisanten en familieleden zorgden voor een goed gevuld Cultuurcafé,
deze morgen voor de nieuwjaarsreceptie. Wat dubbelzinnig - want niet alle
vroegere partijsterkhouders waren aanwezig - dankte plaatselijk voorzitter Koen
Brynaert de aanwezigen: "In de nood kent men zijn vrienden". De samenkomst was
duidelijk bedoeld om een hoofdstuk af te sluiten en om aan te geven wat de
partij van plan is, na dertig jaar meerderheid nu in de oppositie. Gastspreker
Pieter De Crem, ingeleid als 'vermoedelijk binnenkort aangekondigd als
lijsttrekker voor de kamerlijst in Oost-Vlaanderen', gaf vanuit zijn
oppositie-ervaring raad in wat men als oppositiepartij kan doen, en wou de
plaatselijke leden hoop geven: "hou de moed er in".
"Laten we eerlijk zijn, niemand had deze uitslag verwacht", begon de
voorzitter zijn analyse van de verkiezingsnederlaag. Hij verwees daarbij naar
het goede beleid dat jaren was gevoerd en had geleid tot "een goede en groene
gemeente om in te wonen, zinvolle investeringen, naschoolse kinderopvang in alle
deelgemeenten, twee sporthallen, een bloeiend verenigingsleven,
ontmoetingscentra in alle deelgemeenten, aandacht voor sociale huisvesting, en
een financieel beleid met een lagere belastingdruk dan in omliggende gemeenten".
Twee verloren zetels gingen naar extreem rechts "wellicht om tegen de
verfransing in te gaan en omdat er zoveel struikrovers in deze gemeente zijn",
trachtte hij hun succes bij een eerste deelname en met een onvolledige lijst uit
te leggen. Hij hoopte dat het verenigingsleven
zou meehelpen om 'een onderscheid te maken tussen het ernstige politieke werk -
in de meerderheid en in de oppositie - en zinloos gestook'. Dat ook twee zetels
naar de VLD gingen weet hij aan hun financiële middelen en aan de 'vanuit een
ministerieel kabinet professioneel opgezette campagne'. En ook de pers kreeg een
veeg uit de pan omdat men Karel De Gucht zo veel in de aandacht had gebracht.
"Sommigen begonnen zich af te vragen of Karel de Gucht nu ook al werd gebruikt
als testbeeld voor de VRT." De pers werd opgeroepen om 'met iets meer zin voor
de juiste verhoudingen haar werk te doen'.
Hij wou echter ook in eigen boezem kijken,
hoewel de nederlaag niet tot een nacht van de lange messen had geleid. Enkele
uitreksels. "We beschouwden het te veel als een vanzelfsprekendheid dat de
kiezer ons beleid zou goedkeuren en
we hebben te weinig gecommuniceerd of
geluisterd naar wat er leefde onder de bevolking." "Er was te weinig aandacht
voor vernieuwing en vers bloed, wat nochtans een permanente opdracht is." "Het
kartel met NV-A heeft niet gebracht wat wij - en zij - ervan hadden verwacht. De
toekomst zal uitwijzen hoe die samenwerking verder verloopt." "Het was verkeerd
de afspraak uit 2000 niet uit te voeren. Luc Vercruyssen zou als uittredend
burgemeester een nog beter resultaat hebben gehad." Het programma werd niet als
reden genoemd: "CD&V was zo ongeveer de enige partij met een echt programma, dat
geen luchtkastelen beloofde en dat meer was dan holle slogans". "Maar, leidde de
voorzitter uit het resultaat af, voor de kiezers tellen in de eerste plaats de
kandidaten, dan pas de inhoud. Dit mogen we niet vergeten voor de toekomst". Hij
riep alvast iedereen die de partij wil steunen op om aan te sluiten: "De deuren
staan open".
De oppositierol - "in een democratie even
belangrijk' - wordt constructief waar mogelijk, maar de meerderheid - "twee
burgemeesters en vijf partijen" - wordt vooral kritisch gevolgd. En men is van
plan om gebruik te maken van de mogelijkheid om op vraag van een derde van de
raadsleden zelf gemeenteraadszittingen samen te roepen. Hiermee wil CD&V
tegengaan dat de huidige meerderheid afbreekt wat de voorbije jaren is
opgebouwd,. "Wat met het kerkplein in Overmere is gebeurd laat op dat vlak niet
veel goeds voorspellen…" Hij liet niet na te melden dat de aangekondigde
belastingvermindering mogelijk is dank zij het financieel beleid 'zonder
schulden en met een klein overschot' dat het vorige schepencollege heeft
opgebouwd.
"Paars breken"
Pieter De Crem, zowat de
verpersoonlijking van de CD&V als oppositie, kwam aangeven hoe dat gebeurt. De
aanwezigen kregen de raad moed te houden. "Een vijfpartijenmeerderheid valt zo
uit elkaar wanneer binnen enkele jaren keuzes moeten worden gemaakt." En ook het
"aflopende verhaal van paars" zal in Berlare gevolgen hebben, voorspelde hij.
Het voorschot-leningverhaal over de olieprijs, de vlucht van Erdal, de
ontsnappingen in Dendermonde, de verkoop van overheidsgebouwen, uitspraken van
Van Quickenborne en de eventueel verplichte sluiting van bedrijven na meerdere
overtredingen gaf hij als voorbeelden voor de nood aan het doorbreken van paars.
"Onze ministers hadden na zulke feiten geen 48uur meer politiek overleefd." Hij
voegde er levensbeschouwelijke verschillen aan toe, zonder daar meer details
over te geven. "Wij moeten niet rekenen op bondgenoten, maar op eigen kracht
paars breken", klonk de opdracht voor juni. Volgens De Crem is het verlies
aan respect, het stijgend zinloos geweld, het verlies aan besef van rechten en
plichten, en het onvermogen om de belofte van Verhofstadt - 'ons succes afmeten
aan de mate waarin extreem rechts aan banden wordt gelegd' - uit te voeren het resultaat van
twee paarse legislaturen, en is het nu tijd om beter te gaan besturen.
13 januari 2006
Leterme stelt snellere bouw rusthuis in het vooruitzicht
Minister-President Leterme heeft vrienden gemaakt tijdens
de CD&V-nieuwjaarsreceptie. Zijn aankondiging dat de EU-toelating voor
alternatieve financiering van de bouw van rusthuizen een nieuw rusthuis in
Overmere alsnog kan versnellen, werd alvast goed onthaald. Minister Vervotte zou
met nieuwe besluiten de wachtlijst op korte tijd kunnen halveren. Bovendien
nodigde Leterme de Berlaarse CD&V-bewindslui uit om het dossier in Brussel te
komen bespreken. Als er zo werkelijk schot in dit dossier komt, zal dit wellicht
bijdragen tot de eendracht in het Berlaarse CD&V-huishouden. En eendracht is,
volgens een duidelijk goed voorbereide Leterme, de voornaamste reden voor succes
bij de volgende verkiezingen.
Plaatselijk voorzitter Koen Brynaert maakte alvast het
doel voor dit jaar bekend: met de nieuwe lijsttrekker, Luc Vercruyssen, de
absolute meerderheid die met huidig burgemeester Van Sande gedurende dertig jaar
was behaald, ook na 2006 voortzetten. Vercruyssen zelf sprak tegen dat de CD&V
in dit verkiezingsjaar niet meer tot regeren zou komen. "Wij zijn niet
uitgeblust. Dit jaar voorzien wij voor meer dan €4 miljoen investeringen, met
ondermeer de nieuwe sporthal in Overmere, het socio-cultureel centrum in
Uitbergen, het museum aan het Donkmeer, wegenwerken, en fietspaden." Hij
verzekerde het beleid te willen verder zetten. Het enige zwarte punt was dat men
dit jaar niet aan de bouw van een rusthuis kon beginnen, omdat na het bezoek van
minister Vervotte, Berlare dieper op de lijst van te subsidiëren projecten
belandde, omdat de regels waren veranderd...
Leterme zelf zei Berlare te kennen door de opponent in de
nationale politiek, maar ook door de gezellige tijd na een criterium dat zijn
zoon er enkele jaren geleden had gereden. Hij had het over de goede werking van
de CD&V-ministers in de Vlaamse regering, over de verstandhouding in de partij
het voorbije jaar - met dank aan Jo Van Deurzen -, over de verbeterende
economie. Daarbij kondigde hij trouwens aan dat wellicht volgende week een nieuw
werkgelegenheidsakkoord wordt bereikt. Dat moet er voor zorgen dat er opnieuw
respect komt voor ondernemen, voor een groter verschil voor wie werkt en voor
wie niet, met opleiding en 'desnoods' tewerkstelling voor werklozen. "De mensen
moeten beseffen dat de huidige welvaart niet zomaar verworven is", aldus Leterme.
"Zeker met de openstelling van de grenzen moeten niet alleen grote bedrijven
maar ook KMO's competitief kunnen blijven". Hij zei verder dat het beleid van
Vervotte het verschil toonde tussen een regering met en zonder CD&V, en dat
minister Peeters een verstandig beleid voerde, zonder niet-realiseerbare regels,
en met aandacht voor de verbetering van wegen, havens en andere openbare werken.
En, aldus Leterme, de verhouding met de plaatselijke besturen is verbeterd. Met
zijn uitspraken over de financiering van de rusthuizen kreeg hij het 150-tal
aanwezige CD&V'ers op de hand.
Leterme beklemtoonde verder dat CD&V opnieuw een winnend
merk is geworden, "waar men enkele jaren geleden bijna beschaamd was te zeggen
die partij te steunen". Hij dankt voor het vertrouwen dat hij als voorzitter had
gekregen en voor de kansen om te kunnen hervormen en om allianties aan te gaan.
"De meeste aanmoedigingen kreeg ik daarbij van de lokale mandatarissen", aldus
Leterme. De verkiezingen van 2006 noemde hij de tweede stap in een
hinkstapsprong die in 2004 goed afstootte en in 2006 de aanzet moet geven tot
een goed resultaat in 2007 bij de parlementsverkiezingen. "Een goede onderlinge
verstandhouding is daarvoor noodzakelijk", besloot hij. Als dank kreeg hij de
plaatselijke jenever en ... een zak eten voor zijn geit.
Burgemeester Van Sande wees op de meerderheid die zijn
partij de voorbije verkiezingen had behaald. De vroegere nationale leiding kreeg
enkele vegen uit de pan: autoritair, miskenning van de eigen kiezers, te
afstandelijk. Met Leterme was dit ten goede veranderd en het vertrouwen
herwonnen. Hij had het over het plaatselijke beleid dat vooral de infrastructuur
had uitgebouwd: rioleringen, sporthal, cultuurinfrastructuur, lokalen voor de
jeugd, wegen, en beloofde dat een combatieve ploeg met sterke vrouwen zal
trachten dat beleid verder te zetten.
23 januari 2005
Over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde
Burgemeester Van Sande had voor de
nieuwjaarsreceptie, in het cultuurcafé van Stroming, zijn collega van Gooik,
Michel Doomst, uitgenodigd. Deze is een van de 30 burgemeesters die de actie op
gang brachten om na 40 jaar de splitsing van het arrondissement
Brussel-Halle-Vilvoorde door te drukken. Van Sande benadrukte eerst hoe CD&V er
in Berlare in was gelukt om sinds 1976 de absolute meerderheid te behouden, waar
de partij nationaal nog maar 20% van de stemmen haalt. "Dank zij de inzet van al
de mandatarissen", las hij van een briefje 'om geen fouten te maken'.
Michel Doomst schetste de geschiedenis die de
huidige actie voor de splitsing van het arrondissement voorafging. "Want
ook in Berlare moet men beseffen waar het om gaat." De actie kwam er niet omdat
de burgemeesters uit die regio hooligans zouden zijn die geen Walen meer
verdragen: "Wij vragen enkel respect voor ons taalgebied", verwees hij naar wat
in 1963 als taalgrens was vastgelegd. Omdat het arrondissement nog niet is
gesplitst deint, aldus de burgemeesters, het tweetalige Brussel nog uit. Ook
gerechtelijk is er geen splitsing, zodat rechtszaken in Brussel verlopen en zo
vertraging oplopen omdat er te weinig Nederlandstalige rechters zijn, en
waardoor het ook voor de politie moeilijker werken is, in een te groot gebied.
"Onze acties zijn er niet plots gekomen. We zijn er al enkele jaren mee bezig",
aldus de Gooikse burgemeester. Zo werden er drie jaar geleden al brieven
gestuurd naar de koning ("Die een antwoord stuurde naar Mijnheer Van Lindhout,
een vrouwelijke collega") en naar premier Verhofstadt ("Waarvan we zelfs geen
bewijs van ontvangst kregen"). Dan kwam, na de hervorming van de kieswet voor de
federale verkiezingen, het arrest van het Arbitragehof, dat een oplossing voor
de provinciale kieskring eiste tegen 2007. De boycotaankondiging voor de
Europese verkiezingen bracht vorig jaar alles in een stroomversnelling, "ook al
omdat de media er daardoor veel aandacht aan besteedde". De partijvoorzitters
van de Vlaamse partijen gingen toen akkoord om 'onverwijld' de zaak op te
lossen. Het wetsvoorstel "dat door apparentering van stemmen garanties inhoudt
voor de Vlaamse Brusselaars" werd in oktober op de agenda geplaatst. De
bespreking zou eerst gebeuren voor nieuwjaar, dan werd een maand uitstel
gevraagd, daarop kwam het voorstel een interministeriële conferentie ("met 17
ministers ...") over de zaak te laten beslissen, en nu is er het Forum over
communautaire problemen. Hoe dan ook, nu woensdag beginnen de besprekingen in de
commissie. Die kunnen, volgens Doomst, maximum acht weken duren. Een gewone
meerderheid is voldoende, als alle Vlamingen meestemmen, kan die er komen. Maar
wellicht trekken de Walen dan aan de zogenaamde alarmbel, waardoor het dossier
op de regeringstafel komt, wat tot de val ervan zou kunnen leiden. Daarom zullen
wellicht nog onderhandelingen nodig zijn, en komt de vraag naar compensaties
boven. Doomst: "Wat kan een prijs zijn ? We vragen gewoon de uitvoering van de
grondwet. Mochten we nu nog faciliteiten in Waals-Brabant vragen, dan zou een
prijs gewettigd zijn. De uitbreiding van het tweetalige Brussel, het
inschrijvingsrecht en, na het arrest van de Raad van State over het tijdelijke
karakter van de faciliteiten, het intrekken van de 'brieven van Peeters', zijn
uitgesloten. Enkel het vergroten van de middelen voor Brussel zou eventueel nog
in aanmerking kunnen komen." Doomst benadrukte nog dat het tijd wordt dat
Vlaanderen tot op het tandvlees wil gaan. "Wallonië kreeg op enkele weken het
reclamedossier voor Francorchamps erdoor. En ook het vreemdelingenstemrecht en
het verbod op Vlaamse cao's moesten we slikken, terwijl het Copernicusvoorstel
snel van tafel werd geveegd. Het wordt tijd dat we voor dossiers als de
splitsing B-H-V, de gezondheidszorg en het tewerkstellingsbeleid andere
pistes inslaan. Solidariteit moet er blijven, maar die moet doorzichtiger en
objectiever gebeuren. Berlare moet meewerken en die Vlaamse eisen niet loslaten, ook
in het belang van Berlare." Tussendoor kwam ook de wenk om te verhinderen dat de gemeente
een liberaal burgemeester zou krijgen, overigens de enige verwijzing naar de
volgende gemeenteraadsverkiezingen in 2006. Neen, over een schepenwissel werd
niets gezegd.
8 februari 2004
Met mix van ervaring en jeugd ...
Nationaal voorzitter Yves Leterme diende op het laatste af te
zeggen voor de nieuwjaarsreceptie in Overmere. De politieke actualiteit eiste
zijn aanwezigheid in de 7de Dag en in het VTM-nieuws. Met Joke Schauvliege, deze
week bevestigd als lijsttrekster in Oost-Vlaanderen voor de Vlaamse
verkiezingen, had men toch ook een grote naam als gastspreker om op te roepen
tot eendrachtig paarsgroen te breken. " Haar enthousiasme werd echter
getemperd door plaatselijke partijproblemen die de komende weken nog voor heel
wat discussiestof zullen zorgen.
Het zat in alle toespraken: de vraag naar betrouwbaar beleid
moet de CD&V aan een overwinning helpen. Dat de partij opnieuw als sterkste
uit enquêtes komt, was alvast een opsteker, maar zoals andere partijen,
waarschuwde men voor zelfgenoegzaamheid. "Maar toch", zei
plaatselijk voorzitter Koen Brynaert,"vergelijk het met een wielerwedstrijd
waarin de partij alvast een drie minuten voorsprong heeft. De anderen moeten die
nu toch eerst inhalen." Het grootste deel van zijn toespraak ging
over de verwezenlijkingen van de plaatselijke CD&V-bestuursmeerderheid
halfweg deze legislatuur. Voor de toekomst kondigde hij nog plannen aan
"die geen gebakken lucht zijn": een toerismebeleid voor het Donkmeer,
de sporthal in Overmere, het socio-cultureel ontmoetingshuis in Uitbergen, een
fuifzaal voor de jeugd. En vooral: "Anders dan paars, geen financiële
avonturen, maar een meerjarenplanning met elk jaar een begrotingsevenwicht en
toch ruimte voor deze nieuwe initiatieven." Dat het nieuwe OCMW-rusthuis
steeds wordt uitgesteld, weet hij aan "het gratisbeleid waardoor geen geld
meer over is voor de zwakkeren in de samenleving."
Joke Schauvliege begon met een aanval op premier Verhofstadt,
"de staatsman die zijn eigen troepen niet meer in bedwang had" en
eindigde met De Gucht, "Jullie weten hoe hem te verslaan". Tussenin
kwam haar oordeel op paars en wat de CD&V in de plaats belooft. Daarbij
maakte ze opvallend nergens duidelijk of ze een onderscheid maakte tussen
federaal en Vlaams beleid. Dewael of Somers werden niet vernoemd, sp.a of
Stevaert evenmin. "Paars heeft geen socio-economische visie of
beleid", zei ze. "In 1999 zei Verhofstadt dat vergaderen in kastelen
oude politieke cultuur was, nu trekt hij er zelf naar toe. Toch heimwee naar de
efficiënte manier van vroeger ? Maar wat er uitkwam was geen plan, maar losse
maatregelen en mooie beloften. Zie naar het zelfstandigenpensioen. Mooi, maar
wat blijkt: ze moeten er eerst zelf voor sparen." Volgens haar staat de
CD&V voor zekerheid, voor behoorlijk en betrouwbaar bestuur, gebouwd op
vaste fundamenten en met vertrouwen in de mensen en in de creativiteit.
"De overheid moet het kader scheppen om dat te laten groeien, en daarbij
een bondgenoot zijn."
Voor de CD&V worden "wonen, wachten en werken" de
drie thema's. 'Wonen' staat voor meer sociale woningbouw: "6% sociale
woningen tegen 2009, de verplichting om bij elke verkaveling een deel voor
sociale woningbouw te voorzien, en een bouwpremie." Met 'wachten' wil men
iets doen aan de wachtlijsten voor gehandicapten en voor nieuwe
rusthuisbewoners, onder meer door meer personeel en investeringen te voorzien.
'Werken' tenslotte omvat de beloften voor tewerkstelling, onder meer door
verlaging van lasten, meer aandacht voor innovatie en permanente vorming en voor
het aantrekken van buitenlandse investeerders, "door betrouwbaarder te zijn
en niet door allerlei uitspraken over de Amerikanen". Daar voegde
Schauvliege ook nog 'onderwijs' aan toe: "We moeten alles doen om de
kwaliteit hoog te houden." Als maatregelen zag zij het wijzigen van de
financiering - "Niet meer door belasting op arbeid" - en het
verminderen van administratieve rompslomp "waardoor leerkrachten zich
opnieuw met de kerntaak kunnen bezighouden".
De volgende Vlaame verkiezingen zijn er, volgens Schauvliege, om
de CD&V weer aan het bestuur te brengen. De mix tussen jong en ervaren zag
zij in de Oost-Vlaamse lijst met haar eerste plaats en de ondersteuning door
Miet Smet.
... maar (nog) niet in de Donkgemeenten ?
De pers was uitgenodigd met een persbericht waarin werd
aangekondigd dat burgemeester Willy Van Sande, schepen Camiel Moerman en
OCMW-voorzitster Martha Tackaert, als voorbereiding op de
gemeenteraadsverkiezingen in 2006, op 1 januari 2005 hun plaats overlaten aan
schepen Luc Vercruyssen, Marleen Zaman en Jan De Palmenaer in de gemeenteraad en
aan Bart Van Malderen in het OCMW. Zij zouden dit jaar al meer bij het beleid
worden betrokken en zeker tot 2006 kunnen rekenen op de ervaring van de mensen
die hun plaats hadden afgestaan. Dat werd uiteindelijk allemaal niet gezegd.
Burgemeester Van Sande sprak warm en koud in zijn tussenkomst.
Hij benadrukte dat men het niet moet hebben van professionalisering van de
politiek. Hij haalde de woorden aan van gouverneur Balthazar die in het
tijdschrift van de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten had geschreven
dat beroepspolitici de afstand met de burger steeds groter maakt en dat lokale
politici eerder mensen moeten zijn die in de lokale gemeenschap actief zijn en
'tijdelijk' bereid een deel van hun tijd aan het uitstippelen van beleid te
wijden. En hij kondigde voor 2006 aan dat "we samen voor de overwinning
zullen vechten in een mix van jong en oud". Voor de vernieuwing riep hij
jonge mensen op om mee te doen en te zoeken naar mensen die in het
gemeenschapsleven zijn geïntegreerd. Over de aangekondigde verschuivingen
echter geen woord.
Achteraf zei de ene dat er afspraken waren gemaakt, de andere
dat niet iedereen in het partijbestuur, zelfs niet alle betrokkenen, de kans had
gehad om er zich over uit te spreken. Het nieuws over de aangekondigde wisseling
mocht uiteindelijk toch worden vrijgegeven, volgens de enen ...
12 januari 2003
Verkiezingen beheersen CD&V-nieuwjaarsreceptie
De nieuwjaarsreceptie van de CD&V, in het Cultuurcafé van
Stroming, werd zoals verwacht het startschot voor de verkiezingscampagne. Greta
D'hondt, federaal volksvertegenwoordiger en derde op de kamerlijst, gaf haar
oordeel over paarsgroen en kondigde de eigen prioriteiten aan.
Plaatselijk voorzitter Koen Brynaert mocht namens de afdeling voor het niet
zo talrijk opgekomen publiek de nieuwjaarswensen uitspreken. Hij riep daarbij op
tot medewerking in de campagne, vooral door het helpen overbrengen van de
boodschap in de verschillende verenigingen. De gastspreker kondigde hij aan als
een buurvrouw op wie men al enkele keren een beroep kon doen om een dossier 'in
een bepaalde richting te helpen duwen'.
Greta
D'hondt begon met de datum van de verkiezingen. "Vervroegde verkiezingen
want paarsgroen is aan het einde van hun Latijn. En omdat Verhofstadt, die lange
regeringsonderhandelingen vreest, in augustus met vakantie
wil", aldus D'hondt. Zij hoopte dat de bevolking niet wil ingaan op de wens
van vooral Verhofstadt en De Gucht om een doublure van deze regering, "of
toch van paars", te kunnen vormen. "Want", aldus Greta D'hondt,
" ze zijn hun beloften niet nagekomen: er is geen actieve
welvaartstaat". Daar haalde ze de verschillende aanwijzingen voor aan.
"Er is meer werkloosheid: 18% meer en vooral: bij -25-jarigen +30%. In onze
regio noteren we de sterkste stijging na Hasselt en in Zele is het een
ramp." Volgens D'hondt hebben landbouwers nu echt reden tot klagen:
"Meer bureaucratische regels voor onder meer mestoverschotten en nitraten,
en minder inkomen." Meer faillissementen en minder starters tonen,
aldus D'hondt, dat ook zelfstandigen het niet goed hebben. En wat
vervangingsinkomens betreft: de koopkracht van gepensioneerden is gedaald
("-10%") en invaliden moeten wachten op koopkrachtverhoging.
Belastingvermindering wordt teniet gedaan door: gemeentelijke
belastingverhogingen - "In Zele valt de politiehervorming nog mee omdat er
liberalen in de meerderheid zitten" -, hogere remgelden, geen
apothekerkortingen, hogere bijdrage voor zorgverzekering en de controle op
mazouttanks. Bovendien: "De overschotten die ontstonden door de economische
betere jaren zijn verdeeld voor de pleziertjes van de paarsgroene partners. En
nu zijn de goede tijden voorbij, door 11 september veel vlugger dan Verhofstadt
had verwacht." Volgens D'hondt is CD&V klaar om over te nemen. De
partij zal meer aandacht geven aan wat socioloog Elchardus omschreef als de
elementen om de verzuring tegen te gaan: het gezin, het onderwijs ("Vrij
onderwijs nooit zo erg getreiterd en proficiat aan Berlare omdat het de overname
van de Overmeerse gemeenteschool toch doordrukte") en aan het sociaal
middenveld ("Daar moeten ze afblijven: dat is van ons").
Als
aandenken kreeg ze paarsgroene bloemen om er haar aan te herinneren waartegen
ze bij de verkiezingen opkomt. "Ik zal ze bewaren als droogbloemen, het
enige waar paarsgroen goed voor is", dankte ze.
Nico
Keppens