Camelot: de voorstelling

Na maanden van intense voorbereiding had op 21 augustus de première plaats van 'Camelot', de Festivaria-Pretoria-productie van 2009 op het Donkmeer. Los van de repetities zagen we de volledige voorstelling tijdens de avant-première de dag ervoor. En we zagen dat het goed was. Op 29 augustus gingen we achter het podium eens volgen.

Reacties van kijkers zijn altijd welkom.

Van in de tribune - Achter het podium

Van in de tribune

Laten we beginnen met het verhaal, alom gekend, maar toch. 'Camelot' is eigenlijk een drama. De droom van Arthur (Dirk Willems), die had gebouwd aan een wereld waar geweld zoveel mogelijk werd vermeden, spat uiteen door het overspel van zijn geliefde Guinevere (Helen Geets) met zijn meest vertrouwde ronde-tafelridder Lancelot (Jan Schepens), en door het gekonkel van zijn bastaardzoon Mordred (Jef Coppieters). De magie van Merlijn (Luk Vernimmen) kan dat niet tegenhouden. De barbaarse mens neemt de overhand, besluit een ontgoochelde Arthur, die dan maar 'het spel verder speelt', maar toch het kind oproept om ver van het strijdgewoel te blijven en zo oud te worden. Maar heeft het publiek dit zo begrepen ? Dat de sneeuw het verval van Camelot aankondigt - "In Camelot is er geen sneeuw", had Arthur gezegd toen zijn aanstaande vrouw er aankomt - ging door het verrassingseffect deels verloren. En ook de reacties wanneer Moldred zijn doel bereikt gingen veeleer naar applaus omdat Lancelot de Donk induikt, dan naar spijt omdat het ideaal nu echt verloren is. Regisseur Frank Van Laecke heeft hier duidelijk moeten kiezen tussen zijn wens om, zoals we dat van hem gewoon zijn, een boodschap mee te geven, en de belang van spektakel in dergelijke producties. "Als 30% van het publiek ook de boodschap mee heeft, dan ben ik tevreden", reageerde hij op deze opmerking.

Frank Van Laecke heeft alvast goed gecast. Dirk Willems (tot mijn spijt uit mijn artikel in Gazet van Antwerpen geknipt) is een sterk acteur die dikwijls alléén de scene moet 'vullen', en dat ook heel goed doet. Misschien wat spijtig dat hij door het script niet echt 'een koning' mag zijn. Of is die twijfel van bij het begin eigenlijk ook de reden van het mislukken van het ideaal ? Jan Schepens is de extraverte, van zichzelf overtuigde Lancelot. Maar ook de Lancelot die loyaal wil zijn, maar dan toch bezwijkt voor de liefde. Het was zeker ook fysiek een zware rol. Dat hij zoveel eerbied toont voor de niet-beroepsacteurs, figuranten en al de medewerkers (zie de voorbereiding) strekt hem tot eer. Helen Geets brengt een sterke Guinevere. Het zonlicht schijnt echt door haar haar. Zou ze er spijt van hebben dat ze niet tot 'Maria' is gekozen ? Luk Vernimmen komt maar kort op, maar zoals Merlijn zal hij met zijn stem nog lang een stempel blijven drukken op het Festivaria-gebeuren. Jef Coppieters toonde opnieuw dat hij dergelijke rollen aankan. Uitbundig, maar sober waar nodig. De opvolging is inderdaad verzekerd, en naast hem staan er nog enkelen in de coulissen te trappelen om hun kunnen te tonen. André Messiaen (Pellinore) brengt op zijn manier de vrolijke noot. Zijn Stinker helpt daar bij. Een speciale vermelding verdient Livia Vernimmen. Misschien onopgemerkt, maar zij leidt de groep figuranten bij de massascènes. En al de andere 'sprekende' rollen en de figuranten lopen er echt niet zo maar bij. Zoals Frank het aangeeft: zij spelen eveneens een hoofdrol, zonder hen is een dergelijke productie niets. En we mogen dit keer zeker ook de ruiters en paarden niet vergeten. Hoe die er in slagen om zonder ongelukken over het podium te galopperen, om het toernooi tot een van de hoogtepunten te laten uitgroeien, en dat binnen de tijd die hen door de tijdsband is toegemeten ! Een hele prestatie. Ook Frank en regie-assistente Ingrid Coppieters (die ook opnieuw instond voor het uitwerken en aanleren van de knappe choreografie) noemen dat het meest risicovolle van de hele productie. Men werkt hier uiteindelijk met dieren.

Dat de technische ploeg in staat is om de muren en andere podiumelementen tijdig op de juiste plaats te krijgen, daar zijn ze heel wat geruster op. In vorige producties zorgden ze onder meer voor een Alpenberg mèt rivier, een tempel met een reuzengrote Boeddha, een Oostenrijks kasteel, Londens herenhuis en New York’s weeshuis. Nu creëerde men een kasteel waarbij met muren wordt geschoven alsof het niets is. Deze en andere technische hoogstandjes maken van het decor alleen al iets wat zal bijblijven.

Al de andere mensen achter de schermen, maar ook diegenen die zorgen voor de algemene organisatie en secretariaat, het onthaal, de vips, de parking, de opkuis, de bewaking ... verdienen eveneens erkenning. (We trachten nog bijdrage te brengen over een 'voorstelling achter te schermen') Ook zij zijn belangrijk om van dit evenement iets te maken dat af is, dat opnieuw bijdraagt tot de wijdere bekendmaking van het toeristische Donkmeer. Maar misschien vooral: zij leveren mee het bewijs dat men door samen te werken prachtige dingen kan bereiken.

Dat de 'Camelot"-idee misschien toch nog kansen heeft.

Achter het podium

Wat de kijkers van een Festivaria-voorstelling niet te zien krijgen is wat er zoal achter het podium gebeurt. Daarom ook eens een blik achter de schermen.

Een Camelot-dag begint voor vele medewerkers al vroeg. Edith: "Meestal ben ik hier al rond 14 uur. Eerst het vuil oprapen dat hier toch wel overal blijft liggen. Misschien zou daar toch nog eens mogen worden op gewezen. Ik zorg, behalve vanavond want nu zijn er croque monsieurs voorzien, voor de catering voor de medewerkers." De mensen van de technische ploeg, die voor de accessoires en voor kledij en grime zijn er ook al vroeger dan de acteurs en figuranten, om alles klaar te zetten en te zien of alles er nog wel is.

Voor het podium gebeurt ook al een en ander. De medewerkers op de parking hebben al snel de handen vol. Om plaats te hebben op de Festivalparking moet dat ook wel. Festivaria had aan de gemeenteraad gevraagd om parkinggeld te mogen innen, maar deed dat uiteindelijk niet. "De parking is uiteindelijk nog niet echt volledig klaar en het zou ook heel wat werk hebben gevraagd": legt Gaby Six nadien uit. Op de parking staan ook de mensen van het 'Fonds voor kinderen van bij ons' om mensen die niet goed te been zijn naar de tribune te brengen. "Tot vandaag al meer dan 240", weet Etienne Sigin. Demaaltijden voor de VIP-ruimte en de feesttent moeten ook al klaar staan tegen de eerste bezoekers toekomen.

De figuranten en acteurs komen vanaf 19 uur druppelsgewijs binnen. Er wordt in groepjes nog wat nagepraat over gisteren, toch ook over wat andere gebeurtenissen vandaag. Zo blijkt de reclamesport op VTM al goed bekeken. De eerste croque monsieurs gaan goed binnen. "Een kleine geste van Festivaria, die toch ook wel de erkenning toont", klinkt het. Jan Schepens houdt het bij een warme drank. "Die zal er wellicht niet naar uitkijken om straks in het Donkmeer te duiken. Het is echt fris vanavond"; zegt Frank Van Laecke.

Om 20.10 roept Ingrid Coppieters de aanwezigen samen. Ze heeft duidelijk iets op de lever. "Het was gisteren slordig", is de eerste zin."Ha, ge denkt dat ik het niet heb gezien." Vooral bij de mei-scène en bij het tornooi was het blijkbaar niet zo goed als bij vorige keren: "Het moet met meer gevoel gebeuren !. De reacties gaven aan 'mooi', maar het gaf geen 'wauw'-moment. En dat moet van de massascènes komen. Dat willen de mensen zien. We moeten de lat opnieuw hoger leggen." Ook nog een veiligheidsopmerking: "Op tijd weg zijn als de Ronde Tafel wordt ingerold." En een waarschuwing: "Als het vandaag niet beter is, komter morgen namiddag een 'opkuisbijeenkomst'." Frank Van Laecke vraagt meer scherpte: "Het was vier niveaus lager dan bij de eerste opvoeringen. De voorstelling bleef overeind, maar dat is niet genoeg. We hebben veel beter in ons. Een automatische piloot-houding wordt genadeloos afgestraft. Speel met het juiste gevoel voor de scène waarin je speelt, zonder dat je denkt aan wat komt, want de kijker heeft die voorkennis niet. Speel met veel spelplezier, veel focus, pak de kracht weer", besluit hij. Hij krijgt er applaus voor. Dan begint het omkleden.

Er is nog tijd genoeg voor wat foto's. De ridders samen, met Frank, met Ingrid, met Dirk Willems, met Jan Smekens en Helen Geets. Ondertussen worden de drankbonnetjes uitgedeeld. En ook al wat vooruitgekeken. "Hebt ge het gehoord ? Tijdens de mei-scène moet er meer worden 'gefoefeld'." Het wordt de aanzet tot heel wat dubbelzinnige reacties ...

Een van de figuranten zit in een rolstoel. Zij scheurde ligamenten tijdens een opvoering, maar wil er vanavond toch bij zijn. Een andere liep maandag een ernstige polsbreuk op toen hij bij het verlaten van het podium over zijn mantel struikelde. Ook bij de opbouw van het podium had iemand een pols gebroken. Het paard dat tijdens een voorstelling viel, bleek enkel wat schaafwonden te hebben. De ruiter die er op zat, eveneens. Zij zijn er opnieuw bij. Het Rode Kruis zal later op de avond enkele keren worden opgeroepen, gelukkig enkel voor wat kleinere wonden.

Renaat Philips, een van de ridders, laat nog weten dat hij op school, het Scheppersinstituut, verkreeg dat onder de 160 eerstejaars in het middelbaar dinsdag een Camelot-wedstrijd wordt gehouden. De winnaars krijgen donderdag een voorstelling met VIP-allures en een 'meet and greet' met Jan Schepens.

Die Jan is intussen al druk aan het oefenen met de andere ridders om het zwaardgevecht nog te verbeteren. Dirk Willems aanvaardt intussen de excuses voor het schrappen van zijn naam in het GvA-artikel. Al wil hij toch kwijt dat het storend begint te worden dat hij door verschillende media wordt genegeerd. "Het gevolg van het BV-schap, waar de media blijkbaar op focussen. Wij hebben alvast getracht ook Dirk zo veel mogelijk in de aandacht te brengen.", geeft ook Gaby Six toe dat Dirk in de media niet krijgt wat hij verdient.

Maar die media zijn dit keer blijkbaar wel belangrijk om de ticketverkoop op te drijven. "Bij vorige producties waren de meeste tickets al verkocht voor de eerste opvoering. Dat blijkt nu moeilijker. Door mond-tot-mondreclame na een voorstelling, maar zeker door de aandacht in de media (met uiteraard de clips in Rode Loper en op VTM) krijgen we nu gelukkig dagelijks nog honderden aanvragen. De crisis heeft dus een invloed, maar misschien profiteren we nu toch omdat mensen niet of minder lang op vakantie gingen."

Omstreeks 21 uur gaan velen nog snel eens naar toilet. De zenuwen, zeker. Een groep jongere figuranten moet er nog worden op gewezen dat het achter het podium moet stil zijn. "Daar zitten 'kadetten' bij, hoor", wil Johan Lateir kwijt. De voorstelling kan wat later beginnen.

Alles verloopt heel vlot. Het verrollen van de podiumstukken lukt opnieuw zonder enig probleem. De technische ploeg heeft al voor hetere vuren gestaan. Het veranderen van de podia en het aanbrengen van de juiste accessoires gebeurt tijdig. En de figuranten waren dit keer goed op tijd weg. Het 'foefelen' tijdens de mei-scène is blijkbaar gelukt. Hoewel, een van de ridders houdt er wellicht een buil aan over. De acteurs en figuranten lopen heel wat af, om naar de volgende scène te lopen, waarvoor ze soms tot achter de zittribune moeten; om tijdig andere kledij aan te hebben. De hoofdacteurs hebben meerdere helpers om de kleren te veranderen. 'Arthur' doet het meestal direct naast het podium, Helen 'vlucht' de kleedruimte in. Wanneer Jan uit het water komt wordt hij door drie dames afgedroogd. Hij had eerder wat problemen met een mantel, die scheurde. Een andere blijkt veel te groot, maar hij moet het er mee doen. Met de nodige problemen, want op een bepaald ogenblik strompelt hij als 'de bultenaar van Notre Dame' naar zijn kleedkamer, om iedereen duidelijk te maken hoe zwaar die mantel is.

De paarden zorgen voor wat ongemak. Onmiddellijk springen twee 'jonkvrouwen' recht om 'het probleem' op te lossen. Dat zullen zij tijdens de echte Arhurperiode wel niet hebben gedaan. Met de paarden gaat alles verder vlot. Jacques Burm, die de eer heeft om Guinevere van de brandstapel weg te rijden: "Het gaat altijd vlotter. De eerste keren moesten we lopen om weer op tijd als ridder aan de ronde tafel te zitten. Nu hebben we zelfs nog tijd voor een croque monsieur." Enkel na het tornooi komt Frank nog even tussen om met de tornooiridders nog een en ander door te praten.

Helemaal op het einde is er toch wat paniek. Dirk heeft de schouder bezeerd. Maar het blijkt achteraf nog mee te vallen. Na het groeten komt iedereen tevreden van het podium. "'t Heeft geholpen", zegt Frank terwijl hij van de ene verkleedtent naar de andere loopt om te feliciteren. Ook Ingrid komt bedanken omdat het zo veel beter was dan gisteren. Alles is vrij vlot opgeruimd, bijna nog voor al het publiek van de tribune is. De nachtwacht krijgt de controle over al wat achter het podium staat. In de feesttent zal de laatste pas na enkel uren weg zijn.

De activiteitenkalenders:

(ook socio-cult.verenigingen)

sport

Beoordeel het gemeentebestuur

vergelijk met beleidsplan 07-12