Camelot: de voorbereiding

Hier komen randverhalen over de voorbereiding van de musical 'Camelot', de productie die Festivaria vanaf 21 augustus 2009 dertien keer op het ponton op het Donkmeer brengt. Ben jij ook betrokken en heb je een anekdote, een speciale gebeurtenis te melden ? Mail hier.

Jan Schepens -Aflossing van de wacht - De decorbouwers en de figuranten - De eerste repetitiedag met figuranten
les ook het verslag van de voorstelling

18 augustus 2009

Jan Schepens: "Hier vind je de liefde voor het spelen terug"

“Deze productie bracht me opnieuw de sensatie die ik had bij mijn eerste grote rol, in Les Misérables”, bekent Jan Schepens. “Dat was sindsdien steeds minder geworden, zelfs ondanks al de mooie rollen die ik al heb mogen spelen. We moeten eerlijk zijn, als beroeps verlies je op de duur de liefde voor het vak. Het wordt allemaal zo gewoon. Hier voel je de inzet van de amateuracteurs, figuranten, technische ploeg en alle anderen. Zij gaan er voor en drijven je mee. Gewoon fantastisch. Bovendien ben je als acteur hier zo afhankelijk van de prestaties van de groep. Je mag nog zo goed spelen, als de massascènes, de techniek de mist in gaan, betekent dat niets. Ik hoop dat gevoel de rest van mijn carrière te mogen behouden.”

Jan Schepens wou al langer eens in een productie van Frank Van Laecke meedoen. “Frank is stilaan een legende aan het worden. En nu ik met hem heb gewerkt, begrijp ik waarom. Ik heb hier veel geleerd en denk dat we beiden een goed gevoel aan deze samenwerking overhouden.” Toch wist hij niet echt waar hij terecht zou komen. “Ik had hier jaren terug de opvoering van ‘My fair lady’ gezien (in 1995, nkb), maar kon me niet voorstellen wat het is, zo een productie in openlucht. Mijn buitenluchtervaring beperkt zich tot meezingen in het koor in een kasteelhof bij Lotti’s derde Classics. Ook dat maakte van ‘Camelot’ een enorme ervaring.” En tevens een fysieke: Jan legt heel wat meters af, moet zwaardvechten, rijdt te paard en schuwt het Donkwater niet.

14 augustus 2009

Luk en Jef, het begin van de aflossing van de wacht
“Camelot”, de Festivariaproductie die vrijdag op het Donkmeer in Berlare in première gaat, wordt voor de eigen acteurs een aflossing van de wacht.

Bij de ‘sprekende’ acteurs afkomstig uit de Donkgemeenten nemen Luk Vernimmen (61) en Jef Coppieters (34) de meeste tekst voor hun rekening. Bij Luk is die bijdrage beperkt tot enkele scènes als Merlijn de tovenaar. “Te veel last van de rug. Ik kan niet lang meer rechtstaan. Een grote hoofdrol is voor mij niet meer weggelegd”. De spijt is duidelijk te horen. “Gelukkig is er opvolging in huis”, wijst hij dan naar Jef.

Luk is vergroeid met het theater. Hij studeerde voor regisseur, maar voelde zich beter als acteur. Een tijdje draaide hij mee als beroeps, maar koos uiteindelijk voor een vastere baan. Onder meer met het Nationaal Vlaams Katholiek Theater (NVKT), dat de betere amateurspelers bijeenbracht, nam hij deel aan toneeltornooien tot in het verre buitenland en behaalde regelmatig de prijs van ‘beste acteur’. Eerst in Wetteren, dan bij Panta Rhei Overmere bouwde hij mee aan kwalitatief sterke toneelverenigingen. Hij is medeoprichter van Festivaria, regisseerde er verschillende producties en vertolkte anders een of zelfs de hoofdrol. Hij acteerde voor tv en in grotere producties elders. “Zolang het gaat doe ik verder en ook achter de schermen blijf ik me inzetten. Maar eens moeten we de fakkel doorgeven. In het Festivaria-bestuur gebeurde dat al bij de vorige productie.”

Jef stamt uit een artistieke familie. Vader Rik en moeder Hortense behoren tot de sterkhouders van het toneel in Overmere. De ene zus, Bernice, is prima ballerina bij het Ballet van Monte-Carlo, en de andere, Ingrid, choreografe voor verschillende tv- en andere producties en bij Festivaria is ze tevens regieassistente. “Ik heb het echt ingelepeld gekregen: we stonden er thuis mee op en gingen er mee slapen.” Niet verwonderlijk dat hij als 14-jarige al op de planken stond. “Eerst bij jongerengezelschappen in Zele en bij Joker Overmere, dan doorgegroeid naar Panta Rhei en Festivaria”. Nu is hij Mordred, die met zijn kwade geest bijdraagt tot de ondergang van Camelot. “Wellicht omdat ik in Overmere de valse Jago speelde in 'Othello'. Het is een dankbare rol, maar ik wil zeker niet altijd de ‘slechte’ blijven.” Zoals Luk koos hij uiteindelijk niet voor een beroepscarrière in het toneel maar dat blijft toch zijn voornaamste hobby. “Je leert er zoveel, in de eerste plaats over jezelf, maar ook sociaal, iets opbouwen, dingen die je ook in het beroepsleven kunt gebruiken. Ik kan het alle jonge mensen aanbevelen."

Spektakel, ook theater
“Decor, muziek, speciale effecten dragen bij tot het totaalbeeld. Maar dat is toch ook meer en meer zo bij tv en in theater”, vindt Jef. Over de inbreng van de professionele acteurs zegt Luk: “Je ziet wel dat Jan Schepens (Lancelot) meer een musical-acteur is en Dirk Willems (koning Arthur) meer in het theater is gevormd”. Hij benadrukt dat Festivaria de band met de lokale bevolking moet blijven aanhouden. “Het doel was kwalitatief sterke mensen van hier kansen geven en ze professioneel te omkaderen. Enkele professionele acteurs toevoegen kan daar wel toe bijdragen." Beiden zijn blij verrast met de wijze waarop de beroeps zich hebben ingeschakeld. “Ze doen echt enthousiast mee en zonderen zich zeker niet af. Integendeel, ze moedigen iedereen aan en tonen hun waardering”, ondervond Jef.

8 augustus 2009

Decorbouwers Camelot: “’t Was meten en passen”
Op minder dan twee weken van de première (op 21 augustus) is het weer indrukwekkende decor voor de openluchtopvoeringen van ‘Camelot’ op het Donkmeerpodium klaar. “Nog wat details afwerken en licht- en geluidsinstallatie plaatsen”; aldus Steven Lateir, een van de zowat 25 Festivaria-medewerkers die voor dit huzarenstuk instonden. Hoewel: klaar ? “Eens het licht er is, zal wellicht hier en daar wat aanpassing nodig zijn om alles nog beter te laten uitkomen”, weet Paul Smet, 70 en al Festivariaervaring sinds de opvoering van ‘Het land van de glimlach’. En dan begint het werk tijdens de opvoeringen zelf nog maar pas.

Het team dat sinds maart bezig is, verdient toch wel een hele grote pluim. In dat team zit een beetje van alles: schrijnwerkers, elektriciens, mechaniekers, ververs … “Allemaal mensen met twee rechter handen”, zegt Paul, die er bijkwam omdat men nog een chauffeur zocht om alles aan te brengen. Daarnaast springt hij bij waar nodig. Zo is van elk van hen wel en verhaal te vertellen. Ze zijn niet allemaal te zien rond het podium. In de loods aan de Broekstraat zijn vooral schrijnwerkers actief met het maken van van alles en nog wat. Voor sommige van hen - in (pre- of brug-)pensioen is het bijna een echte taak geworden, zij het als vrijwilliger. Een ding is zeker ze steken er om de twee jaar heel wat tijd in, maar genieten er vooral nog altijd van. Of zoals Paul het uitdrukt: “We voelen allemaal dat we deel uitmaken van een groep die het toch maar mogelijk maakt.”

En hun werk stopt niet als de voorstellingen beginnen. Dan zorgen zij er voor dat de panelen en alle accessoires op tijd staan waar ze moeten zijn, dat mechanisch alles letterlijk op wieltjes loopt, dat … En dat wordt dit jaar een uitermate spannende bedoening.

Frank Van Laecke: “De Camelot-figuranten spelen een hoofdrol”
Festivaria zet voor de Camelot-productie voor het eerst professionele acteurs in. Toch voelen de figuranten dit niet als een onderwaardering.. En ook regisseur Frank Van Laecke is categoriek: “De figuranten spelen eveneens een hoofdrol. Zij zorgen bovendien voor het zo belangrijke groepsgevoel. En mochten professionele acteurs neerkijken op hen, dan kom ik zeker tussen.”

“Zonder dat sociale groepsgebeuren is een dergelijke productie niet mogelijk. Tussen figuranten en professionele acteurs moet een wisselwerking ontstaan. Beide groepen kunnen van elkaar iets leren. Die wederzijdse erkenning is hier zeker aanwezig. Als regisseur voel ik me als een kapitein die de bemanning moet meekrijgen om het schip te krijgen waar het moet zijn”, gaat hij verder.

De figuranten voelen aan dat hun inbreng wordt gewaardeerd. “We zijn zeker geen bloempot die er soms eens mag komen op staan”, zegt Renaat Philips, er voor het eerst bij. “Als inwoner van het Donkgebied ben ik er fier op dat dit gebeuren telkens zo veel duizenden mensen aantrekt, en dat ik er nu ook kan aan meedoen. Dat dansen bij vorige producties sprak me minder aan.” Johan Baetens uit Lokeren is ook nieuw. “Men vroeg me toen ik mijn zoon Jordy kwam afzetten. Het is een prachtige ervaring. En zelf manager zijnde leer ik nog bij uit de wijze waarop Frank en Ingrid (Coppieters, assistent-regie en choreografe) deze groep coachen en tot resultaat leiden." Etienne Soens uit Merelbeke en Raphael Sergeant uit Overmere behoren dan weer tot wat ze de Van Laecke-clan noemen. Samen met zo’n 15 anderen figureren zij al enkele jaren in bijna elke productie die Frank regisseert, ook in ‘Daens’ en tot in Madrid en Barcelona toe.”Omdat we het graag doen, voor het groepsgevoel”, is hun motivatie. En ook zij beamen de goede samenwerking met de meer professionele acteurs. Ze zijn alvast enthousiast over hun rol in de meer actieve scènes: de gevechten, het tornooi.

Intussen werden al verschillende scènes ingeoefend en sinds vandaag weet iedereen ook welke kleren men tijdens de – dikwijls – meerdere rollen zal dragen. Inge Coleman en haar groep kleedsters en naaisters hadden het er behoorlijk druk mee om iedereen uit de van Music Hall geleende, de gehuurde en zelf gemaakte kleren het juiste aan te passen. En zoals bij het decor, ook hier veel aandacht voor details.

25 juli 2009

De eerste repetitiedag voor de figuranten.
Om 14 uur staan zo'n 100-tal mensen wat zenuwachtig op wat het Festivaria-schiereiland mag worden genoemd. Voor sommigen is het wel niet meer zo nieuw: zij deden al mee in bijna alle producties op het Donkmeer. Maar dit keer zijn er toch ook heel wat nieuwe - en jonge - gezichten. "Dat is een goede zaak voor de toekomst van Festivaria. Maar, inderdaad, vooral vrouwen. Daarom ook dat we nu nog altijd op zoek zijn naar een vijftal 'ridders'. Mannen vinden aan dergelijke producties meedoen blijkbaar niet stoer genoeg. Tot ze er eens van hebben geproefd. Dan komen ze bijna allemaal later terug", vertrouwt 'huisregisseur' Frank Van Laecke ons later toe.

De hele groep neemt wat later plaats op de tribune. Daar krijgen ze van Isabel Lateir eerst nog wat praktische informatie: over de voor vzw's verplichte informatienota voor de medewerkers (met regels over onder meer de verzekering, de zwijgplicht en de vergoeding), over wat waar te vinden is (tot het wc-papier toe), wie men moet informeren bij afwezigheid en over de kledingmaat, dat de bruggen naar het podium enkel voor de repetities en de opvoeringen dienen, ... De regisseur verwelkomt daarna de figuranten en legt alvast uit wat men vandaag al een eerste keer zal inoefenen: de rol van de figuranten tijdens het tornooi waarbij Lancelot drie ridders bekampt. "Bij deze productie krijgen jullie heel wat tekst te zingen ... in playback", geeft hij ook nog mee. En dan neemt regie-assistente en choreografe Ingrid Coppieters het over. Eerst vertelt ze het hele verhaal van Camelot zoals Festivaria dat eind augustus, begin september wil brengen. Opvallend benadrukt ze de betekenis van de 'ronde tafel': "Dat was een groep ridders die niet wilden vechten om te vechten, wat tot dan gebeurde, maar enkel als het echt niet anders kon". Het statement dat Van Laecke in dit stuk wil meegeven ? Binnen in de Festivalhal luistert de groep naar de liedjes van de scène, die al op band zijn ingezongen. Hier en daar probeert al iemand de teksten na te zingen. De sfeer die zo belangrijk is om als groep naar zo een productie toe te werken, groeit duidelijk.

"Camelot wordt iets helemaal anders en uniek in de Festivaria-producties", herhaalt Frank Van Laecke als we naar zijn verwachtingen peilen. "Er is het tijdskader, de donkere middeleeuwen, met toch een eigen sfeer, helemaal anders dan het Azië, Londen of de Verenigde Staten van de vorige producties. En er is het specifieke spektakel verbonden aan die periode: het steekspel, de gevechten. Bovendien is Camelot de enige musical waar die sfeer in zit." Of deze Festivaria-voorstellingen anders worden dan wat Frank bracht bij de opening van het Capitool in Gent ? "Zeer zeker. Toen was het binnen, nu op een groter podium en buiten. Dat geeft heel wat meer mogelijkheden." Hij benadrukt nog eens hoe mooi hij de muziek van deze musical vindt: "Zo ondergewaardeerd ! Het komt ten slotte toch van dezelfde componist die ook voor My fair lady zorgde."

Ben je nog zenuwachtig als je aan zo een productie begint ? "Wel nog voor een première. Die bekijk ik nog altijd niet. Maar niet voor de repetities. Dat is iets wat ik graag doe. Het gaat ook al heel wat vlotter. Ik deed juist twintig jaar geleden hier mijn eerste grote productie. Daar werkte ik vooraf anderhalf jaar aan en begon ik de repetities al in mei. Dat was uit schrik niet op tijd klaar te zijn. Nu weet ik juist hoeveel weken ik nodig heb en kan ik veel later beginnen. Dat is ook voor de acteurs en figuranten beter. Die hebben nu nog de hele maand juli vrij om vakantie te nemen."

Vakantie konden de mensen van de technische ploeg zich alvast niet permiteren. Sinds maart is een groep van zo'n 25 bezig om het imposante decor tijdig klaar te krijgen. En dat door de vele eisen van Frank geen sinecure. "Nog ingewikkelder dan bij Annie", zegt Johan Lateir. Er zijn niet minder dan zes muren om te verschuiven, sommige van het ene deel van het podium naar het andere. Sommige kunnen nog met de hand, voor andere is een clark nodig. "Tussen twee muren hebben we maar 20cm over ! Zo nauw moest alles worden ingepast." De beslissing om de 'stenen' in Engeland te laten maken bleek een goede. "Dat heeft ons heel wat werk gespaard en bovendien zullen we ze later nog kunnen gebruiken. Dat zou met andere materialen niet mogelijk zijn geweest. We hebben de fabrikant echt moeten overtuigen waarom we zo veel nodig hadden. Normaal levert hij hoeveelheden voor een theater. Hij heeft een later bijbestelde hoeveelheid nog zelf gebracht en was overdonderd. We komen nu met foto's op de website van de onderneming."

De activiteitenkalenders:

(ook socio-cult.verenigingen)

sport

Beoordeel het gemeentebestuur

vergelijk met beleidsplan 07-12