Quintus Horatius Flaccus was een Romeins dichter en satiricus.

Hij werd geboren in Venusia (nu Venosa, Italië) en hij studeerde in Rome en later ook in Athene. In Athene studeerde hij Griekse filosofie en poëzie op de Academie.

Kort na de moord op Julius Caesar in 44 v. Chr., moest hij dienen in het Romeinse leger. Hij vocht in Philippi in 42 v. Chr., waar het Republikeinse Leger werd geleid door Marcus Antonius en Octavianus.

Omdat men Horatius een volledige amnestie beloofde na zijn dienstperiode in het leger, keerde Horatius terug naar Rome, waar hij een baan kreeg bij de staat. Deze vaste betrekking stelde hem in staat om poëzie te schrijven.

Na zijn actieve beroepscarrière trok hij zich terug op een landgoed aan de Sabijnse heuvels, waar hij zich tot zijn dood wijdde aan de literatuur.

Je kunt het werk van Horatius in vier categorieën worden indelen: satiren, epossen, Oden en brieven.