Albius Tibullus was een Romeins dichter, de tweede in de klassieke volgorde van de grote Latijnse schrijvers van elegieën. Het rijtje begint met Gaius Cornelius Gallus, dan Tibullus, gevolgd door Sextus Propertius en tenslotte Ovidius.

Afgezien van zijn eigen gedichten zijn de enige bronnen voor het leven van Tibullus een paar verwijzingen door antieke schrijvers. Er bestaat ook een zeer korte biografie over hem, maar de betrouwbaarheid ervan wordt sterk in twijfel getrokken.
Hij was lid van de ordo equester en erfde een landgoed. Vermoedelijk is hij het landgoed en de gronden grotendeels kwijtgespeeld in 41 v. Chr., toen Marcus Antonius en Octavianus land in beslag namen om het aan hun soldaten te geven. Het lijkt er toch sterk op dat hij zowel op zijn landgoed buiten de stad als in Rome zelf heeft geleefd en geschreven.

De eerste belangrijke liefdesrelatie van Tibullus was het onderwerp van het eerste boek van zijn gedichten. Hij had een relatie met een vrouw die hij Delia noemde. Soms stelt hij haar voor als een ongetrouwde vrouw, soms als een getrouwde vrouw. Het is echter wel duidelijk dat Tibullus de afwezigheid van haar man, een soldaat, uitbuitte om zijn relatie met Delia te verstevigen.

Toen de soldaat te oud geworden was om nog actief dienst uit te maken van het leger, zette Tibullus in het geheim de relatie toch verder. Tibullus ontdekte uiteindelijk dat zijn minnares nog andere mannen ontving dan hijzelf. Dit kon Tibullus niet verdragen en daarom eindigde hij uiteindelijk hun liefdesrelatie.
In het tweede boek van zijn gedichten, wordt de plaats van Delia ingenomen door Nemesis (ook een fictieve naam), een courtisane van de hogere klasse, met verschillende aanbidders. Hoewel hij zijn beklag maakt over haar slechte en kille karakter, lijkt Tibullus tot aan zijn dood een relatie met haar gehad te hebben. Het is bekend dat hij jong gestorven is, zeer kort na Vergilius (19 v. Chr.).

Het karakter van Tibullus is, zoals weerspiegeld in zijn gedichten, dat van een beminnelijk man. Hij werd niet aangetrokken tot een actief leven; zijn ideaal was een rustig pensioen op het platteland met een geliefde naast hem. Hij hoefde niet rijk te zijn om zich gelukkig te voelen. Tibullus was trouw aan zijn vrienden en aan zijn minnaressen, trouw die helaas ook af en toe werd misbruikt.

De werken van Tibullus maken deel uit van wat algemeen bekend is als de Corpus Tibullianum, een verzameling van poëzie. Het corpus Tibullianum vormt een unieke en romantische weergave van het literaire leven ten tijde van Augustus.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c9/Tibullus.jpg/800px-Tibullus.jpg