Lucretius was een Romeins dichter wiens gedicht, De Rerum Natura zijn belangrijkste werk was. Het was een zeer uitgebreid gedicht want het omvatte niet minder dan zes volledige boeken. Het werk lag aan de basis voor de filosofie van de Epicuristen.

Lucretius wilde de mensheid bevrijden van de angst voor de dood en voor de goden, die hij beschouwde als de belangrijkste oorzaak van menselijk ongeluk. Hij wilde daarom aantonen dat de aarde helemaal niet onderhevig was aan een of andere goddelijke kracht. De mens was volgens hem geen speelbal van de goddelijke willekeur. Hij was een van de eersten die een rationele uitleg gaf aan het bestaan van de mens en onze plaats in het universum.

Titus Lucretius Carus ontkent het bestaan van goden niet, maar zegt dat hun bestaan totaal geen vat heeft op onze levensloop. Een van de meest beroemde passages van ‘De Rerum Natura’ gaat over het primitieve leven van vroege de mens en de geleidelijke opkomst van de beschaving.