Marc Van Gysegem stopt als curator

9 januari 2011

Er was veel volk tijdens de opening van de groepstentoonstelling in cc Stroming, zondagavond. Het was de laatste die Marc Van Gysegem als curator organiseerde. Europees Commissaris Karel De Gucht kwam hem danken voor zijn inzet tijdens de voorbije 15 jaar.

Voor Berlare was het een geluk dat Marc Van Gysegem (binnenkort 72) in 1994 wegens gezondheidsproblemen met pensioen ging. Het jaar voordien was hij tot voorzitter van de eerste gemeentelijke cultuurraad gekozen. "Eigenlijk wat onverwachts want enkel omdat verschillende afgevaardigden van verenigingen uit de CVP-zuil toch voor mij kozen", zegt hij daar zelf over. (Van Gysegem was jarenlang voorzitter van de socialistische partij en er ook gemeenteraadslid voor, nkb). Hij stelde hij een jaar later voor om in te staan voor tentoonstellingen.

De gemeente was pas begonnen met een echte cultuurwerking. En ook de cultuurraad was een nieuw instrument. "De raad kwam er eigenlijk maar omdat er een nodig was om voor een cultuurfunctionaris voor het pas geopende Stroming subsidies te krijgen. Met Lieve Petrens als enthousiaste medewerkster hebben we die werking dan uitgebouwd." De eerste cultuurfunctionaris, Ignace De Wilde, had de handen vol met het programma voor podiumkunsten. Het voorstel van Marc werd dan ook in dank aanvaard. Bovendien Marc kende heel wat kunstenaars. Hij was immers academiedirecteur in Wetteren geweest, docent kunstgeschiedenis van de fotografie aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, recensent voor de VRT, gastleraar aan het Sint-Lucasinstituut te Gent en aan de Karel de Grote Hogeschool van Antwerpen, medewerker aan tentoonstellingsprojecten van het Antwerps Fotografiemuseum en auteur van meerdere boeken over de geschiedenis van de fotografie.

“Tentoonstellingen opzetten was dus niet nieuw voor mij. Ook in Berlare had ik er toen al gedaan, onder meer voor ‘Kiezen voor Kunst en voor de Place Pigallefeesten, met werken van plaatselijke kunstenaars, en de tentoonstellingen met monumentale kunstwerken (onder meer van broer Paul) op verschillende plaatsen in Berlare. In Stroming (het cultureel centrum dat in 1994 werd geopend) gebruikte hij de gang tussen het cultuurcafé en de foyer van de grote zaal als tentoonstellingsruimte. “Het was mijn bedoeling de inwoners van Berlare te confronteren met werken die ze nog niet hadden gezien, en waarvoor ze ook niet naar steden trokken. De gang was daarvoor ideaal: ook de toevallige passant kwam er mee in contact.” In al die jaren vond hij heel wat vermaarde kunstenaars uit verschillende richtingen bereid om hun werk in Berlare te tonen: Raveel, Jean Bilquin, Filip Claus, Walter De Mulder om er enkele te noemen. Hij zette er Berlare mee op de Vlaamse tentoonstellingskalender. “En zonde r budget. Ik kon hen enkel het drukken van de uitnodigingen en een receptie aanbieden. In het begin zorgde ik nog zelf voor het transport van de werken.” Maar ook plaatselijke kunstenaars kregen zijn aandacht en stimulansen. Regelmatig werden tentoonstellingen opgezet om hen de kans te geven om hun werk te tonen. En met plaatselijke fotografen zette hij een fotocollectief op dat regelmatig groepswerken uitwerkt met de gemeente en haar inwoners als onderwerp.

Hij beweert het nu wat kalmer aan te zullen doen en de jeugd de kans te willen geven hun eigen netwerk op te bouwen. Maar tegelijk stelt hij zich bereid om zijn ervaring ter beschikking te blijven stellen. “Haak vooral niet af”, gaf De Gucht hem als raad. “Actief blijven is de beste remedie om gezond te blijven.”

Of Berlare cultureel intussen is gegroeid ? "Er zijn zeker heel wat meer mensen die op een of andere vorm aan kunst doen. Wat tentoonstellingen betreft, er zijn niet altijd veel bezoekers, maar omdat mensen er voorbijstappen, hebben ze wellicht toch een effect door de confrontatie. Eigenlijk zou Berlare deze tentoonstellingen beter moeten 'verkopen'. Welke gemeente kan vier à vijf dergelijke tentoonstellingen per jaar opzetten zonder subsidies ? In de Belgica in Dendermonde beginnen ze aan geen tentoonstelling als ze vooraf niet zeker zijn van subsidies. Nu wordt het wel steeds moeilijker omdat jonge kunstenaars zelf eerst om vergoedingen vragen. Maar ook nu zijn er nog mogelijkheden. Uiteindelijk hangt het af van de personen die er zich voor willen inzetten. En Berlare heeft nu een jong team dat dat wil doen. Al worden - en dat lijkt zo met veel jonge mensen - nog veel kansen gemist om aan public relations te doen, om initiatieven beter bekend te maken. Maar ook daar wil ik de volgende jaren nog wel medewerking aan verlenden."

Hoe schat hij de mogelijkheden van het kasteel in ? "Organisatorisch is het zeker niet gemakkelijker om daar iets te organiseren. Er is nood aan bewaking, bijvoorbeeld. Maar de voorbije tentoonstellingen hebben al zeker aangetoond dat daar mooie tentoonstellingen mogelijk zijn."

Groepstentoonstelling

De tentoonstelling “Aan de rand van de artistieke professionaliteit” toont werken van Karel Cornelis, Vic Temmerman (die zich samen met Van Gysegem de ouderdomsdekens van de kunst in Berlare noemen), Walter Schelfhout, Marleen De Vos, Peter Verbeeren, Gert Van Kerckhove, Carine Bauwens, Myriam Laquière, Joris Van Peteghem, Ann Ryckaert, Bert Van der Linden, Cyriel De Bruyne, Mieke De Bruyne, Tine De Bruyne en Eddy Copers. “Allemaal Berlaarse mensen die zich volledig of toch bijna volledig met kunst bezig zijn. En dat in heel verschillende stijlen”, zegt Van Gysegem. Hij voegde er dit keer enkele eigen foto’s en videomontages aan toe. De tentoonstelling is tot 20 februari elke dag (behalve maandag) gratis te bezoeken vanaf 18 uur.

De activiteitenkalenders:

(ook socio-cult.verenigingen)

sport

Beoordeel het gemeentebestuur

vergelijk met beleidsplan 07-12