De Duitse schlager		in Nederland en België

MARGOT ESKENS

°12.08.1939 - +29.07.2022
Mooie Margot uit Düren is ons vooral bijgebleven door haar optredens in de Deutsche Schlagerfestspielen in Baden-Baden. We herinneren haar vooral door haar 3de plaats in 1962 met "Ein Herz, das kann man nicht kaufen". Het kan gek klinken, maar voor Margot kwamen de Schlagerfestspielen te laat. De Schlagerfestspielen vonden plaats tussen 1961 en 1966, maar de winnaars waren vooral nieuwkomers als Gitte, Dorthe, Peggy March en Wencke Myhre. Vedetten van de 2de helft van de jaren '50, zoals Freddy Quinn, Caterina Valente en ook, ongelooflijk maar waar, Margot Eskens, kwamen er niet of minder aan de bak. We komen Margot nog verder tegen op de Schlagerfestspielen van 1964 met "Eine Reise in die Vergangenheit" en in '66 met "Aber du lässt dich nicht sehen". De gloriejaren van Margot situeerden zich immers in de 2de helft van de jaren '50. Ze scoorde in Duitsland in '55, dus op 16-jarige leeftijd met "Mutti, du darfst nicht weinen", maar vooral in '56 met "Tiritomba". Het nummer was toen eveneens bekend in de versie van het Günther Kalmannkoor. Beide versies raakten bekend in Vlaanderen. Het is trouwens die versie waarmee Helmut Lotti later zou scoren op zijn eerste Classic CD. In 1956 was het de beurt aan "Cindy, oh Cindy". Het was de Duitse vertaling, van de gelijknamige Engelse versie van de Amerikaanse crooner en echtgenoot van Liz Taylor,  Eddie Fisher. Eddie had bij ons in "52 en "53 al hits gehad. Vooral "Lady of Spain" en "Oh, my papa" uit 1953 zijn ons bijgebleven.
Met "Cindy, oh Cindy" stond Margot in '57 trouwens bij ons in de hitparade, samen met de versie van Eddie. In 1962 deed ze dat nogmaals over met het hogergenoemde "Ein Herz, das kann man nicht kaufen" en in '63 met "Marcel". Aan dit laatste nummer is een apart verhaal verbonden. Op donderdag 28 februari 1963 greep in Duitsland de préselectie voor het Eurovisie Songfestival plaats onder de titel "Heidi Brühl singt". Mooie 21-jarige Heidi zong echter niet, want ze was ziek ... en mooie 24-jarige Margot verving haar. Het nummer "Marcel", van Charly Niessen won ... en Heidi eindigde in Londen op de 9de plaats, ver achter winnaar "Dansevise" van het Deense duo Grethe en Jörgen Ingmann. Zelf moest Margot wachten tot 1966 om voor Luxemburg op het Eurovisie Songfestival te verschijnen. Dat was met "Die Zeiger der Uhr", op tekst van Hans Bradtke, ze eindigde 10de. Udo Jürgens won toen in Luxemburg met "Merci Chérie".
Het waren de laatse "esbattementen" van mooie Margot, die privé met haar manager Karl-Heinz Münchow gehuwd is. Af en toe duikt ze nog eens op in een of andere grote Duitse show en het dient gezegd, Margot mag nog steeds gezien worden, ondanks dat ze reeds de kaap der zevntig voorbij is. Het koppel woont aan de Wörthersee in Karinthië (Oostenrijk).
Op 22 sept. 2005 kreeg Margot op de uitreiking van die Goldene Stimmgabel 2005, de « Platina Lifetime Award »

Epiloog 2022: Margot Eskens overleed op 29 juli 2022 in een RVT aan de Wörthersee in Karinthië (Oostenrijk).