De Duitse schlager		in Nederland en België

PEGGY MARCH

°08.03.1948
Margret Annemarie Batavio zag het levenslicht, zoals men dat heet, in Landsdale/Pennsylvania (USA) en werd in 1963 bekend als Little Peggy March, in navolging van Little Eve (« The locomotion »), met « I will follow him », in België beter bekend in de originele Franse versie « Chariot » van Petula Clark en in de Nederland in die van José,  voor wie het een nr. 1 hit werd in 1982, na de split van Luv '. « Chariot » is net als « L' amour est bleu » van Vicky Leandros een compositie van de Franse orkestleider Paul Mauriat.
Kleine Peggy steekt de plas over naar  Europa en treedt op op het Festival van San Remo, waar ze in 1964 « Te ne vai » zingt en een LP in het Italiaans opneemt, geproduceerd door Ennio Morricone.Ze trekt naar  Duitsland, laat « little » vallen en wint op 17-jarige leeftijd de Schlagerfestspiele van Baden-Baden in  1965, met hoe kan het anders « Mit 17 hat man noch Träume », waarna alle jonge mannen van Peggy beginnen te dromen … Het wordt een reuzehit, ook in de Benelux en Duitsland wordt haar 2de vaderland. Ze krijgt een blonde haardos en een ultra korte minirok aangemeten en scoort in Duitsland in 1965 2 reuzehits: « Memories aus Heidelberg » en « Romeo und Julia ». Dit laatste wordt in België vooral bekend in de Franse versie van Sacha Distel.
In 1968 huwt met haar producer Arnie Harris en gaat in München wonen. Haar grootse hit dat jaar wordt « Canale Grande number one ». Uit 1969 onthouden we « In der Carnaby Street », dat bij ons voor Limburgse  Peggy, de opvolger wordt voor « Ik wil met je trouwen », een vertaling van Wencke Myhre's « Flower power Kleid ». De man achter haer meeste hits was componist-arrangeur Henry Mayer. Charlie Niessen, bekend van Jan en Kjeld en de man achter de zangcarriere van Hildegard Knef, schreef voor haar « Er schoss mir eine Rose ». In de jaren '70 sterft Peggy een langzame artistieke dood. Ralp Siegel wordt haar nieuwe producer en we zien ze nog af en toe in een van die typisch Duitse  TV-shows.
Op 22 januari 1974 wordt haar dochter Sandy geboren en dat zet haar ertoe aan terug te keren naar haar geboorteland, de USA. Ze gaat in L.A. wonen.
Ze schrijft samen met de uitvoerster « Manuel goodbye » van Audrey Landers, Afton Cooper uit Dallas,  en samen met Steve Wittmack « When the rain beginns to fall » van Pia Zadora en Jermaine Jackson. Ze zal voor ons vooral een jeugdherinnering blijven uit de tijd, dat we 17 waren en « alle bomen naar de hemel der liefde groeiden », zoals ze dat zo mooi zong in die Duitse « evergreen ». In 1964 zong ze in het Nederlands « Als de zilveren maan » en « Speel niet met mijn liefde ».
Wie meer over haar huidig reilen en zeilen wil vernemen  surft best naar haar website. Hieronder kunt u ze echter nog 's aanschouwen in « betere tijden ».