De Duitse schlager		in Nederland en België

FREDDY QUINN

°27.09.1931
Franz Eugen Helmuth Manfred Nidl-Petz of kortweg Freddy, is geen zeeman uit Hamburg, maar net als de vrouwelijke «Seemann» Lolita een Oostenrijker. Hij zou kunnen zingen zoals Jan Verbraeken «Mijn moeder was een Wenerin», want hij werd geboren in Niederfladnitz bei Wien. Na 3 jaar huwelijk scheiden zijn ouders en trekt hij met zijn vader een eerste keer naar de USA, het begin van een ongelukkige jeugd. In 1938 moet hij terug naar Oostenrijk,bij zijn moeder, die inmiddels het hoederecht over haar zoon verkregen heeft. In 1945 vertelt hij de G.I.'s dat hij een Amerikaan is en die sturen hem via Antwerpen naar de Verenigde Staten, waar hij op Ellis Eiland verneemt, dat zijn vader omgekomen is bij een autoöngeval. Hij wordt per kerende naar Antwerpen teruggestuurd. Het is in die tijd, dat hij in het “verbeteringsgesticht” van Mol belandt, zoals dat toen heette, en er Nederlands en Frans leert. Nadien duikt hij opnieuw in Wenen op, gaat er heel weinig naar school en sluit zich bij een voorbij reizend circus aan. Zijn stiefvader spoort hem op, maar eenmaal opnieuw thuis verlaat hij opnieuw de ouderlijke woning om zich voor korte tijd aan te sluiten bij het Franse Vreemdelingenlegioen. Via Casablanca, Marseille, Parijs, Rotterdam belandt hij uiteindelijk in Hamburg. Zijn eerste stappen op de planken, als zanger zet hij er in 1950. Hij zingt vooral zeemansliedjes en countrymuziek. In 1954 tekent hij een platencontract bij Polydor. (Bron: Freddy Quinn “Fernweh-Sehnsucht” van Elmar Kraushaar).
Het zou echter tot 1956 duren eer Freddy met “Heimweh” de wellicht allergrootste Duitse hit aller tijden zou scoren. De hoesfoto van de 78t. plaat spreekt boekdelen. Het was de Duitse vertaling van Dean Martin 's “Memories are made of this”. Het was het startschot van een van de succesrijkste en langste showcarrières, die trouwens bij het schrijven van deze lijnen (26/09/2005) nog altijd voortduurt.
Hierna de rij hits, waarmee hij in België en en Nederland hoge ogen gooide: Heimweh (1956), Heimatlos (1957), Zonder thuis/Rosalie (1957), Die Gitarre und das Meer (1959), Unter fremden Sternen/Du musst alles vergessen (1960), Melodie der Nacht (1960), Weit ist der Weg/La Guitarra Brasiliana (1961), La Paloma (1961), Heimweh nach St. Pauli (1962), Alo-Ahé (1962), Junge komm' bald wieder (1963), Allein wie Du (1963), Gib' mir dein Wort (1964), Vergangen, vergessen, vorüber (1965). Daarna was het vet van de soep, maar Freddy blijft tot vandaag de dag teren op deze weergaloze succesreeks. Zijn meeste successen zijn van de hand van Lothar Olias (1913-1970). Op de platen wordt hij aanvankelijk door het orkest van Horst Wende (Roberto Delgado) begeleid, later door Bert Kaempfert en Heinz Alisch. In 1956 neemt hij met “So geht das jede Nacht” en “Rosalie” deel aan het eerste Eurovisie Songfestival. Lyss Assia won toen met “Refrain”.
De platensuccessen werden ondersteund door veel airplay op radio en TV, 13 films en enkele musicals.Van “Heimweh nacht St. Pauli” waren er in Duitsland alleen al meer dazn 500 opvoeringen. Andere musicals waren “Der Junge von St. Pauli” en meer recent “Grosse Freiheit Nr. 7”
In 1999 (dec.?) had ik het geluk een optreden van Freddy te kunnen meepikken in het Kursaal van Oostende, n.a.v. het aldaar gegeven persgala. Freddy zong er, weliswaar met geverfd haar, zijn oude successen, begeleid door een Pools orkest en 3 vrouwelijke Duitse backing vocals. Hij zong en huppelde(!) op het podium zoals in zijn beste jaren. Het is trouwens met diezelfde ploeg, dat hij tot op heden nog steeds op toernee gaat.
De laatste jaren kwam Freddy echter een paar keer minder gunstig in het nieuws. Pas in 2002 is de buitenwereld te weten gekomen, dat hij sedert 1956 “gehuwd” is met de 13 jaar oudere Lili Marianne Blessmann, die hij altijd als zijn manager voorgesteld had. Ze hadden elkaar in 1950 leren kennen. Niettegenstaande zijn officieel domicilie in Zwitserland is, verblijft hij echter meestal in Poppenbüttel (Hamburg). In dat kader werd hij verdacht van belastingontduiking en naar aanleiding hiervan deed men er een huiszoeking en vond men er een wapenarsenaal. Wapens verzamelen bleek een hobby van Freddy te zijn. Voor het overgrote deel had hij echter een vergunning.(Bron: Berliner Zeitung 28/09/2002). In nov. 2004 werd hij dan wegens belastingontduiking veroordeeld tot 2 j. voorwaardelijk en 150000 € boete. (Bron: Der Spiegel-online 22/11/2004). Zou Freddy tijdens zijn verblijf in Antwerpen en Mol nog iets anders geleerd hebben dan Nederlands en Frans? Deze zaken kunnen echter nauwelijks een smet zijn op een carrière in de showwereld, die met de hedendaagse maatstaven, nooit meer zal kunnen geëvenaard worden. In 2006 maakte Freddy een “afscheidstoernee”, die hem o.m. op 28 april 2006 naar de Elisabethzaal in Antwerpen bracht.
Op woensdag 16 januari 2008 overleed “Frau Blessmann” (°6.3.1918), zoals Freddy zijn echtgenote, in het openbaar aansprak. Freddy stortte in elkaar en werd in het ziekenhuis opgenomen. Benieuwd of we hem nog ooit op de planken zullen zien.
N.a.v. zijn 80ste verjaardag verscheen op dindsdag 27 sept. 2011 een bericht in Bild-Zeitung, waarin Freddy verklaart niet als een tragische foto te willen eindigen en met rust wil gelaten worden. “Ik ben geen VIP meer jongen, geloof mij, ik verschijn nooit meer op het toneel. Iedereen heeft het recht ermee te stoppen. De mensen moeten aanvaarden, dat Freddy Quinn er niet meer is. Hij is gezond, reist veel en bijna altijd alleen.” Waar hij meestal verblijft wilde hij niet verraden. Maar hij zou graag terug naar Hamburg komen, zonder dat hij daar lastig gevallen wordt ...