5 maart 2012

Wereldpremière van C(H)ŒURS

Op 12 maart gaat in het Teatro Real in Madrid 'C(H)ŒURS' in wereldpremière. Alain Platel maakte deze productie op vraag van Gerard Mortier.  Steven Prengels schreef een deel van de muziek. Vanuit Madrid beantwoordde hij enkele vragen.

Kan je kort omschrijven welk deel van de muziek je aan deze versie van Verdi’s opera toevoegde?
C(h)oeurs gaat uit van een uitzonderlijke mix van koor- en orkestwerken van Richard Wagner en Guiseppe Verdi. Dat is op zich al een unicum in de operawereld, zeker wanneer het gebracht wordt als dansvoorstelling mét - naast 10 dansers - een koor van 72 man sterk in de hoofdrol.

Daarnaast gebruiken we enkele subtiele soundscapes en die maak ik dan. Deze soundscapes proberen vooral in de eerste plaats een wereld 'van buiten' binnen te brengen in onze voorstelling. Deze soundscapes bestaan enerzijds uit klankopnames en assemblages van geluiden, anderzijds als live-soundscapes uitgevoerd door het koor.

Hoe vrij liet Alain Platel je bij deze opdracht?
Zeer vrij. Hij doet natuurlijk suggesties. Zo werken we bij les Ballets C de la B: iedereen werkt een beetje grensoverschrijdend. Maar ik werk uiteraard ook suggesties uit die we dan samen evalueren.

Hoe verliepen de repetities en hoe was je daar – ter plaatse – bij betrokken?
De repetities in Gent (van oktober tot februari) waren, denk ik, voor iedereen een unieke ervaring. We hebben gewerkt met 100 vrijwilligers als stand-in voor het koor in Madrid. En zoals steeds bij Alain Platel is dat geëvolueerd tot een immens warme en diepmenselijke ervaring voor iedereen. Mijn taak was in Gent enerzijds dit koor van vrijwilligers mee te begeleiden en met hen te werken. De andere dagen van de week werkte ik in de studio van de balletten aan de soundscapes. En zo creëerden we samen deze C(h)oeurs.

Hoe kader je dit werk in je carrière, in je ambities?
Mijn werk met Alain is zeer belangrijk voor me. Niet alleen artistiek, maar zeker op menselijk vlak. Alain is zowat de warmste mens die ik ooit ontmoet heb, en alleen daardoor is hij een inspiratiebron die ik altijd zal koesteren. Hij laat zien dat het meer dan mogelijk is grote kunst te creëren, niet door tegen mekaar te roepen, maar door correct en respectvol met elkaar te werken. Ik hou zeer veel van het theater in al zijn facetten, dus dit werk met Alain geeft me de kans ook de danswereld verder te exploreren als componist. En natuurlijk door zijn internationale reputatie geeft hij me de kans met vele internationale theatermakers in contact te komen.

Heb je een boodschap voor jonge muzikanten (in spé) uit de Donkgemeenten?
Nee eigenlijk. Iedereen moet zijn eigen weg volgen, denk ik.  

Ook iets over Gardenia, het stuk op tekst van Vanessa Van Durme dat door Frank Van Laecke en Alain Platel samen is uitgewerkt, en waarvoor jij de muziek schreef. Die productie loopt nu al een tijdje en maakt een wereldreis. Jij gaat zelfs met Frank mee naar Amerika.
 Frank en ik vertrekken op 14 maart aanstaande met Gardenia mee naar New York. We doen dat om verschillende redenen. Langs de ene kant om die productie te blijven opvolgen op artistiek vlak. Maar ook uit menselijke redenen. De acteurs in Gardenia, met wie we een zeer uitzonderlijke tijd beleefden, liggen ons nauw aan het hart. Het is voor een langlopende productie als deze altijd een beetje jammer dat de makers de acteurs wat uit het oog verliezen, en we willen hen laten voelen dat we nog steeds nauw betrokken zijn bij hen en de productie. We weten uit gesprekken met hen dat dit zeer belangrijk voor hen is.

En kan je al iets zeggen over volgende producties?
De volgende producties zijn:

1. Soundscapes die ik maak voor Frank Van Laecke en de stad Sint Truiden. Daar werken ze aan "Verlichte Stad", waarbij men verschillende historische locaties uitlicht. Ik voorzie daarbij de soundscapes. Dit alles onder leiding van Frank.

2. In november creëert het Symfonie Orkest van Vlaanderen mijn "Sisyphe", een groot orkestwerk met twee zangers, gebaseerd op het oeuvre van de grote Franse schrijver en Nobelprijswinnaar Albert Camus. Het zal worden uitgevoerd in het concertgebouw Brugge, BOZART Brussel, deSingel en de Bijloke. (De data staan op mijn website) Dit orkestwerk is tegelijk een voorbereidende studie voor een opera die ik over ditzelfde thema plan .

3. In december creëert het Oxalys Ensemble vervolgens mijn "Wagner in Bayreuth", een nieuw werk dat ik in opdracht voor hen schrijf en dat tevens mede gecreëerd zal worden door Dietrich Henschel, één van de grootste internationale bas-baritons van dit moment.

29 november 2010

Première van nieuw stuk van Steven Prengels in Luik en Brussel

Kan je wat meer uitleg geven over je nieuwe creatie en hoe/waarom je door Oxalys werd gevraagd ?
Prengels: Ik kreeg de opdracht van Koenraad Hofman, artistiek leider van het Oxalys Ensemble. Hij hoorde in 2008 mijn orkestwerk "Konstellation" (zie april 2008) dat ik schreef in opdracht van de Belgische Kamerfilharmonie. Dat was voor hem de aanleiding mij deze opdracht te geven. 

Kwam de keuze van Morgenröte van jou ?
Prengels: Ja, Koenraad gaf me volledige vrijheid in het bepalen van het werk én van de bezetting. Ik koos voor een strijksextet en stelde hem voor het te programmeren naast het beroemde strijksextet "Verklärte Nacht" van Arnold Schönberg. Ik vertelde hem ook dat ik als uitgangspunt "Morgenröte" van Nietzsche zou nemen. Daar was hij zeer enthousiast over. Er is ook een logica in te vinden: na de 'Nacht' het 'Ochtendrood', zou je kunnen zeggen. En er is nog een ander verband tussen beide.  Nietzsche beukte onder andere met 'Morgenröte' ferm tegen de heersende moraal. Op zijn manier zou Schönberg de muziekgeschiedenis van de 20ste eeuw hertekenen.

Hoe begin je aan het omzetten van zo een boek in muziek ?
Prengels: Wat mijn sextet in ieder geval niet is, is een "verklanking" van het boek ! Dat zou een één op één-relatie zijn die zinloos is en mij niet interesseert. De relatie zit veel dieper en is eerder filosofischdan puur muzikaal van aard.
Mijn sextet bestaat uit 16 korte delen waarvan sommige titels al een hint geven over de link met Nietzsche, en over hoe men het geheel zou kunnen interpreteren. Bij voorbeeld: "Fantasia su tema d'un Requiem - Wie verrückt" of "Hommage à Albert Camus". 

Hoe schat je zelf de moeilijkheidsgraad in ?
Prengels: Ik vermoed dat het vooral niet eenvoudig is om het werk te begrijpen. Voor zover dat noodzakelijk is, maar dat is een andere discussie. Ook voor de musici zelf is dat niet eenvoudig. Het werk is eerder ingetogen. Het moeilijkste lijkt mij de juiste atmosfeer te kunnen creëren.

Wat zijn je volgende plannen ? 
Prengels: Mijn volgende opdracht is een groot orkestwerk voor het "Symfonieorkest van Vlaanderen", in opdracht van intendant Dirk Coutigny. Dat wordt mijn eerste symfonie voor spreekstem en orkest worden. Uitvoeringen zijn gepland in het najaar van 2011 in het Concertgebouw van Brugge, de Bijloke in Gent, de Singel in Antwerpen en de Bozar in Brussel. 

22 augustus 2009

Provinciale subsidies
De Oost-Vlaamse deputatie kende vorige week 3000 euro subsidie toe aan Overmerenaar Steven Prengels voor zijn ‘Exhibition’. Hij bracht dit muziektheater in 7 tableaus, naar het werk van kunstenaar Marcel Duchamp, op enkele plaatsen in eigen land en ook in Amsterdam

8 april 2008

Wereldcreatie en provinciale prijs voor Steven Prengels

Vanavond wordt in de blauwe zaal van deSingel te Antwerpen een nieuw orkest boven de doopvont gehouden:de Belgische Kamerfilharmonie, met Ben Haemhouts als artistiek directeur en dirigent. En dat is ook nieuws voor Overmere, meldt onze correspondent. Niet alleen stond Ben Haemhouts vorig jaar de Overmeerse fanfare bij tijdens de voorbereiding voor de Provinciale muziektoernooien, maar vooral, de Kamerfilharmonie speelt voor hun eerste concert een werk van Overmerenaar Steven Prengels. Hij kreeg de opdracht om een nieuw werk te maken met de eerste symfonie van Beethoven als inspiratiebron. De nieuwe compositie kreeg de naam Konstellation. De nieuwe kamerfilharmonie wil jonge componisten de kans geven om zich verder te ontplooien. Tijdens het schrijven kunnen ze van het orkest gebruik maken om het werk verder te verbeteren. De Kamerfilharmonie stelt zich ook als doel om meer kinderen en mensen uit alle lagen van de bevolking warm te maken voor klassieke muziek.

Aanvulling: recensie uit Knack (16 april): "Een broeierige textuur van hypersnelle, fluisterende nootjes werd onverwachts doorsneden met agressieve Bartok-pizzicati en luide signalen in de kopers. Het orkest genoot even veel als het publiek."

En er is nog nieuws over Steven Prengels. Volgende week dinsdag krijgt hij in cc De Werf in Aalst de provinciale cultuurprijs 2007 voor 'Nieuwe muziek', voor z'n compositie "Festschrift". Hij mag het die avond ook nog dirigeren. In januari kreeg Steven hier een culturele nominatie van de gemeentelijke cultuurraad voor.