U kan klikken op de onderwerpen bovenaan of links van elke bladzijde,
op onderlijnde woorden of op de top-vakken - terugkeren met Back- (of Vorige-)toets

Wil je inschrijven op de (wekelijkse) nieuwsbrief, dan volstaat een mailtje.

2007: 30 jaar fusie !

Geef uw mening, uw opmerkingen en voorstellen.

Lees hier meer.

Handleiding opmaak - Startnota

Alle Vlaamse gemeenten zijn door een decreet uit 1996 verplicht een gemeentelijk structuurplan op te maken van zodra het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen in decreet is vastgelegd. Dat laatste gebeurde in september1997. In Berlare startte men aan dat gemeentelijk plan in 2002. Hieronder staan de eerste gegevens, vooral een evaluatie van de bestaande toestand. Onderaan in de linkerkolom staan links naar informatie die later werd meegedeeld. Op 15 juli kregen we ook een eerste reactie over de ruimtelijke ordening langs het Donkmeer. Nog reacties ?

Handleiding voor de opmaak

Drie sporen

De handleiding voor de opmaak van het gemeentelijk structuurplan stelt  voor om:

Algemeen kader scheppen

Het structuurplan moet bovendien een kader scheppen dat ruimte biedt voor het beleid voor de andere domeinen (tewerkstelling, huisvesting, landbouw, cultuur, jeugd, mobiliteit ...).

De opbouw bevat drie delen:

1. informatief gedeelte: bestaande structuur en prognoses;
2. richtinggevend gedeelte: visie, ruimtelijke principes en gewenste ruimtelijke structuur;
3. bindend gedeelte: beleidsmaatregelen, bindend voor de gemeentelijke overheid.

Er worden 6 fasen afgelijnd in de opbouw:

1. Procesnota of de inhoudelijke start, waarbij onder meer algemeen wordt omschreven waarom het plan nodig is en hoe de communicatie en het overleg zal gebeuren
2. Start- en inspraaknota:
   De startnota is een eerste verkennende studie. Aan de hand van bestaande gegevens en inzicht tracht men de richting, aandachtspunten en vraagtekens voor het beleid voor de komende jaren aan te geven en de behoefte aan bijkomend onderzoek te definiëren.
3. Deelstudies: een onderzoek naar de toekomstige en maatschappelijke ontwikkelingsperspectieven. De verschillende deelstudies vormen de bouwstenen voor het voorontwerp.
4. Voorontwerp: alle deelstudies worden verwerkt tot een samenhangend geheel en leidt tot een voorstel voor de gewenste ruimtelijke structuur. Het is het laatste deel van de informele procedure
5. Ontwerp: dit moet in ongeveer een jaar de strakke en tijdsgebonden officiële procedure doorlopen
   - openbaar onderzoek georganiseerd door de gemeente
   - informatie- en inspraakvergadering met de bevolking
   - consultatie van aanpalende gemeenten, provincie en Vlaams Gewest
   - aanpassing of bijsturing van het gemeentelijk ruimtelijk structuurplan.
6. Structuurplan: het door de gemeenteraad definitief vastgesteld plan wordt ter goedkeuring voorgelegd aan de Bestendige Deputatie (of aan de Vlaamse Regering in provincies waar geen provinciaal structuurplan is) en dan in het Staatsblad gepubliceerd.

De communicatie en samenwerking met de bevolking moet de betrokkenheid en inbreng verhogen. 'Bevolking' moet heel ruim worden gezien, zowel individuele bewoners als beroepsgroepen, raden, jeugdverenigingen of wijkcomités. In de overlegstructuur zijn opgenomen: een ambtelijke werkgroep (ambtenaren en deskundigen), de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening (Gecoro), bevoorrechte getuigen, en informatievergaderingen.

Startnota

(opgemaakt door studiebureau VDS uit Haaltert)

De startnota werd op 17 september 2003 aan de gemeenteraad voorgelegd. Enkele bijzondere gegevens zijn hier overgenomen. De volgorde van de nota werd niet altijd gevolgd.

Bevolking

De nota geeft de bevolkingsevolutie tot eind 2001. (Elders op deze site zijn intussen meer recente gegevens beschikbaar.) Volgens de nota is er tussen 1977 en 2000 een stijging van de bevolking, echter enkel te wijten aan een positief migratiesaldo (het verschil tussen inkomende en uitgaande inwoners). Het natuurlijk saldo (geboorten-sterften) ligt evenhoog als het Vlaamse gemiddelde (+0,07%), en hoger dan in Oost-Vlaanderen (+0,01%) en zeker dan in arr. Dendermonde (-0,01).

De gemiddelde bevolkingsdichtheid bedraagt 363 inw./km2, met de wijk rond het Sint-Annaplein als dichtstbevolkte (2900inw./km2).

Er waren in 2001 ongeveer 5440 gezinnen met een een gemiddelde grootte van 2,49 personen per gezin. Daarvan waren er 1292 of 23,74% alleenstaanden (de sterkst stijgende groep !), 1810 (33,26%) gezinnen met twee personen, 1129 met drie en 1203 met meer dan drie gezinsleden.

Bebouwd of niet

Bijna 80,5% van de totale oppervlakte (3781ha) is niet bebouwd. Dat is bijna 5% meer dan het Vlaams gemiddelde. Onbebouwde percelen worden voornamelijk gebruikt voor akkerland (45,29%), grasland (17,15%) en bossen (9,6%). Ook het bosaandeel is groter dan gemiddeld in Vlaanderen (8%). Huizen en hoeven (10%) nemen het grootste deel van de bebouwde oppervlakte. Handelsgebouwen bezetten 0,64% en ambachts- en industriegebouwen 0,32%. Recreatie en sport gebruiken 1,15% en onderwijs, onderzoek en cultuur 0,16%.

In de Donkgemeenten zijn drie zogenaamde landschapseenheden aanwezig:

- zandgebied: een vlak gebied met een hoogte tussen 4 en 6m.
- alluviale vlakte aan de Schelde, tussen 2 en 5m.
- duinen: 5 tot 16m.

Woningen

Volgens de statistieken van de telling in 1991 was toen ongeveer 56% van de woningen voor 1970 gebouwd, bijna 13% zelfs voor 1919. De oudste woningen bevinden zich in het dorpscentrum. Daartegenover staat dat er tussen 1981 en 1991 583 woningen zijn bijgekomen. Sindsdien is dat aantal zeker toegenomen. In oktober 2002 stonden 59 woningen op de lijst van leegstand of verkrotting.

Omdat gegevens over het soort woningen ook al uit 1991 dateren, wordt daar hier niet verder op ingegaan, intussen is immers al veel veranderd. Onder meer het aantal appartementen, dat in 1991 5,45% van het totale woningbestand uitmaakte (Oost-Vlaanderen 15%). Aan die achterstand is intussen sterk 'gewerkt'. De nota meldt ook dat de gemiddelde vloeroppervlakte relatief groot is: 12,65% van de woningen in 1991 was groter dan 125m2. Opvallend ook: toen was 76% van de woningen bewoond door de eigenaar. Dat was 10% meer dan het Oost-Vlaamse gemiddelde. Maar ook: 55% beschikte over slechts een klein of helemaal geen comfort ... 

Landbouw

Het aantal bedrijven daalde van 226 in 1981 tot 90 in 2000 en het aantal bestendig en niet-bestendige arbeidskrachten van 275 naar166, de ingenomen oppervlakte daarentegen werd groter: van 1412ha naar 1523ha. Die stijging kwam er vooral sinds 1991. De gemiddelde bedrijfsgrootte steeg tot bijna 17ha.

Het grotere areaal wordt vooral ingenomen door weiden en grasland (856ha of 56%), maar het aandeel ervan daalde ten voordele van voedergewassen (van 215 naar 342ha) en, vooral, granen (van 136 naar 233ha). Sinds 1981 werd ook meer grond ingenomen voor bloemen en bloembollen (van 2 naar bijna 13ha).

Wat veeteelt betreft, in 2000 liepen er zo'n 106.000 dieren, verdeeld over 109 bedrijven (het startplan legt niet uit waarom hier sprake is van 109 bedrijven en van 90 landbouwbedrijven in totaal-nkb). Pluimvee maakte met 97.000 veruit het grootste deel uit. In 1981 waren er maar 59.000. Daarnaast waren er bijna 4600 runderen en 4037 varkens. Hun aandeel is de jongste jaren sterk gedaald, zowel in aantal dieren als in aantal bedrijven: runderbedrijven van 191 in 1981 naar 75, varkensbedrijven van 57 naar 11.

Naar de toekomst toe ziet het er niet zo goed uit: slechts 5 bedrijven hadden in 2000 zekerheid over een opvolger, bij 36 is er zeker geen.

Deze rubriek wordt nog aangevuld met gegevens over:

- Activiteitsgraad en inkomen

- Mobiliteit

Al eens naar
de archiefartikels
gekeken ?

Deze pagina is het laatst gewijzigd (of door ons geopend)  op 03/12/06. 
Zend ons uw reacties, aub !!! web- en emailadres zijn veranderd !!!
© nkb 2002-2006 - Overname is toegelaten mits bronvermelding.