13 december 2003
"Met inzet kan je in de provincie veel doen voor je gemeente"
Het was niet haar ambitie om naar de provincieraad te gaan. "Betrokken
zijn bij en verantwoordelijkheid nemen voor wat plaatselijk gebeurt" was
wat Maria Verheirstraeten (CD&V) bij de KAJ had opgestoken en waarvoor zij
in gemeentepolitiek stapte. Na enkele jaren ervaring op provinciaal vlak beseft
Maria Verheirstraeten dat daar aanwezig zijn ook een gunstige invloed kan hebben
op dat 'plaatselijk gebeuren'. "Maar het vraagt inzet, veel communicatie
niet enkel in de commissies en in de raad, maar ook met de ambtenaren",
zegt ze. En ze leerde dat het provinciaal vlak nog belangrijker zal worden:
"Hoedanook zal op termijn op veel meer domeinen over de gemeentegrenzen
moeten worden samengewerkt."
Aandacht voor de politiek kwam er dus door de KAJ. "Politiek heeft een
invloed op tewerkstelling, woonbeleid en zo veel aspecten uit het dagelijkse
leven. Laat de politiek niet alles voor je bepalen, neem je verantwoordelijkheid
en doe een eigen bijdrage. Deze boodschap - en ik hoop dat de jeugd die blijft
overnemen - kregen we daar ingelepeld. Dat wou ik dan ook op plaatselijk vlak
doen. In 1976 stond ik een eerste keer op de (CVP-)lijst. Na de verkiezingen van
1982 kwam ik in de gemeenteraad. Bij de jongste provincieraadsverkiezingen vroeg
men ook daar op te komen. Volgens een partij-afspraak moest er uit elke gemeente
uit het kanton (Berlare, Zele, Hamme, Waasmunster) iemand op de lijst staan. Ik
stond vierde maar werd toch gekozen, totaal onverwacht eigenlijk." Intussen
was ze ook in Zele schepen geworden.
Hoe belangrijk is het provinciaal beleidsniveau ? "Eigenlijk heel
belangrijk op steeds meer domeinen. Tewerkstelling, toerisme, leefmilieu en
andere stoppen niet aan de gemeentegrens en zijn daarom niet alleen
gemeentelijke domeinen meer. De provincie kan een regionaal beleid uitstippelen.
Vandaar ook het belang om er iemand uit de gemeente vertegenwoordigd te hebben.
Want hoe je het draait of keert, iedere député en raadslid zal proberen het
eigen gemeentelijk belang aan bod te laten komen."
"En, zo blijkt uit socio-economische schets voor 2003, deze streek kan
nog heel wat hulp gebruiken. Er is een duidelijke achterstand wat economische
activiteiten en tewerkstelling betreft. Zele en Hamme hebben het laagste
gemiddelde inkomen uit de provincie. De provinciale acties moeten daar op
inspelen."
Alert zijn
"Anderzijds moet ik ook zeggen dat kleinere gemeenten er evengoed kansen
krijgen als de steden. De eigen inzet van de raadsleden is daarbij wel
belangrijk. Niet alleen door tussenkomsten in commissies of tijdens
provincieraadvergaderingen, maar ook door contacten te leggen met de
administratie. Zo mag ik toch wel zeggen dat Zele er bij het provinciaal
ruimtelijk structuurplan, dat woensdag is goedgekeurd, niet slecht uit komt. Dat
is vooral te danken aan de goede communicatie die we tussen de Zeelse en de
provinciale ambtenaren hebben mogelijk gemaakt, en die zij dan met veel
toewijding hebben uitgebouwd. Nog voorbeelden van projecten waarbij Zele
provinciale steun krijgt zijn het 'Neerhof', de kinderboerderij tijdens de
jaarmarkt die tot een beter landbouwimago moet bijdragen, en het
'tieneropvangproject', waarbij Zele een centrumgemeente wordt. Je krijgt dat
niet zomaar in de schoot. Je moet alert zijn en de geboden kansen grijpen."
De provincie bouwde in Zele ook onderwijs uit. "Dat gebeurde al onder
het vorige gemeentebestuur. Nee, een gemeentelijke bijdrage is daar niet bij
nodig."
Regionale samenwerking
Door het provinciewerk leerde Verheirstraeten beter het belang van
gemeentelijke samenwerking kennen. "Die samenwerking zal in de toekomst nog
belangrijker worden. De provincie stimuleert die door subsidies toe te kennen.
Zo werken Berlare en Zele samen met andere gemeenten voor cultuur en toerisme.
Wat toerisme betreft, onlangs is de nieuwe structuur voor de Dender-, Durme- en
Scheldestreek opgericht, met zetel aan het Donkmeer. Die moet zeker bijdragen
tot de betere bekendmaking van de toeristische troeven uit die regio. Voor Zele
hebben wij als enige gemeente een ambtenaar afgevaardigd, om zo de continuïteit
te verzekeren. Politici kunnen immers sneller 'veranderen' na
verkiezingen."
"Het volgende project waar ik me wil voor inzetten is de uitbouw van een
Regionaal Landschap (RL) *Dender-Waas, zoals dat ook al voor het meetjesland en
voor Zuid-Oost-Vlaanderen bestaat. Zo een Landschap is een vzw die, in
samenwerking met de gemeenten, voor een hele regio een visie uitwerkt op bij
voorbeeld leefmilieu, mobiliteit en tewerkstelling. Ze kan ook voorstellen
voorbereiden om Europese subsidies te krijgen."
Statuut
"Een provincieraadslid heeft maandelijks minstens een
fractievergadering, commissievergaderingen - ik volg zeker die waarvoor ik
effectief lid ben en in de andere zeker als er zaken worden besproken waar Zele
belang bij heeft - en de zitting(en) van de provincieraad. Tussendoor kunnen
daar nog dossiervergaderingen bijkomen en zijn er de contacten met de
administratie. "Als je het goed wilt doen, kruipt daar heel wat tijd in.
Eigenlijk is er te weinig om alle dossiers goed te verwerken. Daardoor ontbreekt
soms de mogelijkheid om, zeker in de commissies, echt inhoudelijke debatten te
voeren."
Bovendien, voor vele provincieraadsleden is deze functie maar een bijkomende
taak. Maria Verheirstraeten, een maatschappelijk assistente tewerkgesteld bij
Kind&Gezin (K&G), is ook schepen. Is dat allemaal te combineren ?
"Dat ik schepen ben, helpt me zeker omdat ik zo al minstens de
gemeentelijke dossiers heel nabij kan volgen en ken, en zo de band met het
provinciaal beleid kan leggen. Ik heb bij K&G mijn werk tot een deeltijdse
job herleid om zeker te kunnen terugkeren na mijn schepenambt. Politieke
functies zijn heel onstabiel en je moet toch op iets kunnen terugvallen. Voor
werknemers uit de privé-sector is het nog moeilijker om zich volledig aan
politiek te wijden. En niet iedereen heeft een vrij beroep met eigen
medewerkers die dingen kunnen voorbereiden. Werknemers-provincieraadsleden
hebben die hulp niet. Naar de Vlaamse en nationale overheid zijn al vragen
gericht om provincieraadsleden meer faciliteiten en een beter statuut te geven.
Er dreigt, en dat geldt eigenlijk ook voor de hogere beleidsniveau's, anders een
gevaar voor twee soorten verkozenen."
Nico Keppens
* vzw Regionaal Landschap:
Via een dergelijke vzw krijgt men meer mogelijkheden om het leefmilieu, het
natuur- en cultuurpatrimonium van een regio te beschermen, te beheren en te
ontwikkelen. Rekening houdend met de socio-economische situatie kan zo een forum
worden gecreeërd voor een duurzame streekontwikkeling met als belangrijkste
elementen: een goed ruimtelijk beleid, natuurgericht recreatie, natuurbehoud en
ontwikkeling, landschapszorg, milieubeheer en zorg voor cultuurhistorische
rijkdom. (Omschrijving die Maria Verheirstraeten achteraf nog bezorgde)
Reageren mag ! Zoals steeds worden
beledigende of racistische gedeelten geschrapt.
