Een operatie en de stilaan te grote trainings- en
financiële druk (trainster, verplaatsingen ...) deden Astrid in het najaar
van 2003 besluiten om (voorlopig ?) te stoppen met kunstschaatsen op dat
niveau.
Een verslag van kunstschaatster Astrid De Backer over
haar eerste selectie in de nationale ploeg: deelname en derde plaats in de
Dragon Trophy in Ljubljana (6-8 februari 2003)
Over haar selectie:
Het voelt zeker leuk aan om voor de Belgische ploeg geselecteerd te worden.
Maar eigenlijk beschouw ik het ook als een verdienste voor het harde werk dat
al is geleverd ! Het kwam wel zeer onverwacht, dat is juist. Het heen- en
weertelefoneren om op het laatste moment nog onze vliegpassen en
reisformaliteiten in orde te krijgen namen we er graag bij want zo'n
kans als 14-jarige kan je moeilijk laten liggen ! In ieder geval motiveert het
mij om te blijven verderwerken. Maar het zorgt toch ook voor wat zenuwen: om
opnieuw een selectie te krijgen zijn verder sterke prestaties nodig in
wedstrijden in België !
Over de voorbereiding:
De voorbereiding van deze Sloveense wedstrijd was heel intensief. Dagelijks
trainen is de boodschap. Bovendien moesten er op het laatste moment hier
en daar nog enkele correcties worden aangebracht en hiemee bedoel ik dan aan
de afwerking en de choreografie. Uiteindelijk ging het toch om een
internationale wedstrijd.
Over haar resultaat:
Mijn prestatie, zoals in België in de categorie novicen, vond natuurlijk
iedereen geweldig. Toch weet ik dat ik nog veel beter kan, de zenuwen speelden
me parten. En ik had er een heleboel, zeker als je voor de 1ste keer zoiets
meemaakt. Hopelijk blijft het niet bij deze ene keer !!! Zoals je misschien
als wist neemt een wedstrijd steeds 2 dagen in beslag. De korte kür (2'40)
wordt meestal vrijdags gereden en de lange kür (3'10) zaterdags. Voor deze 2
wedstrijdküren heb je instrumentale muziek nodig. Er mag absoluut geen
gezongen tekst in voorkomen . Ikzelf schaats hiervoor op filmmuziek, er moet
zowat alles in voorkomen : trage passages en vlugge passages. M.a.w. passages
voor pirouetten, honderden pasjes, zweefreeksen en uiteraard niet te vergeten
de passages voor de sprongen !
En haar ploeggenoten ?
Mijn Belgische teamgenoten waren SUPER. Met alle meisjes heb ik
ondertussen een sterkere band gekregen. Jaloersheid onder elkaar bestaat hier
niet. Het is nu eenmaal zo dat je naar een wedstrijd gaat om te winnen. maar
één maal daarbuiten zijn we de beste vriendinnen ! De twee jaar oudere
Joyce De Bruyne behaalde in mijn reeks een welverdiende eerste plaats. De
andere 2 Belgische meisjes, Nicky Zeebroeck en Anne-Sophie Verhaegen
schaatsten in een hogere categorie, nl. bij de junioren. Nicky behaalde een
8ste plaats en Anne-Sophie een 10de plaats... In deze categorie springt men
reeds triple-sprongen en dat loopt soms niet van een leien dakje.
Over de reis, het verblijf en de opvang:
Slovenië is een leuke herinnering ! Ljublijana is zeer mooi, maar jammer
genoeg heb ik hiervan niet veel gezien, je had hiervoor nauwelijks de tijd. En
van het hotel tot ijsbaan Tivoli was her maar een 10 minuutjes gaan.
Onze vlucht verliep prima, het eten kon wel iets beter, maar daar hadden we
dan ook niet op gehoopt... Het vliegschema was perfect : eerst vlogen we van
Zaventem naar Praag, om daar over te stappen naar de Sloveense hoofdstad
Ljublijana. Minpuntje : ons vliegtuig was zeer klein en leek eerder op een
mini-busje ! Het hotel daarentegen droeg onze Westerse charme voluit: 's
morgens een uitgebreid ontbijtbuffet en 's avond aten we à la carte. Voor de
hongerigen onder ons voorzag de Sloveense ijsbaan dagelijks tussendoortjes,
aangevuld met heerlijk vitaminenrijk vers fruit. Hier in België zijn we dit
zeker niet gewoon, ze mogen hier gerust eens een voorbeeldje aan nemen !
Zelfstandig als ik ben had ik geen problemen om zonder mijn
ouders in een vreemd land te zijn. Het maakt niet uit of ze ginder nu een
andere taal spreken dan hier, één ding is zeker het waren allemaal zeer
sociale mensen !!! In het begin verliep het een beetje stroef en zochten we
dan ook geen contact, maar dat kwam waarschijnlijk door de grote spanning !
Gelukkig was er die ene wedstrijdorganisator die ons soms naar de ijsbaan
begeleidde. Uit dank zijn we met hem iets gaan eten.
