Marcus Aurelius Antoninus was een Romeins keizer (161-180) en Grieks stoïcijns filosoof.

Marcus Aurelius werd geboren met de naam Marcus Annius Verus. Hij zag voor de eerste maal het levenslicht in Rome op 20 April, 121. Hij was aangetrouwde familie van Antoninus Pius, die later keizer zou worden.

Marcus Aurelius werd keizer in 161 en gedurende zijn bewind was hij betrokken bij verdedigende oorlogen op de noordelijke en oostelijke grenzen van het rijk. Zijn legioenen slaagden erin een invasie in Syrië door het Parthische leger in 166 af te weren. In 167 werd Rome opnieuw gedwongen ten strijde te trekken tegen de Germaanse stammen op de Rijn-Donau-grens.

Marcus Aurelius keerde tijdens de Duitse campagne af en toe naar Rome terug om juridische en administratieve hervormingen door te voeren. Hoewel hij vooral bezig was met het openbare welzijn – hij verkocht zelfs zijn persoonlijke bezittingen om de gevolgen van hongersnood en pest binnen het rijk te verzachten – vervolgde hij meedogenloos de christenen. Hij geloofde dat de christenen een bedreiging vormden voor het keizerlijke systeem.

In 176 keerde hij terug naar de noordelijke grens van het Romeinse Rijk, in de hoop de grenzen uit te breiden naar de rivier Wisła (Vistula). Hij stierf aan de pest in Vindobona (nu Wenen) op 17 maart 180, voordat hij de invasie kon beginnen. Zijn plan werd niet uitgevoerd door zijn zoon en opvolger, Commodus.

Marcus Aurelius werd aanzien als een voorvechter van de armen, voor wie hij scholen stichtte, weeshuizen en ziekenhuizen oprichtte en de belastingendruk verlaagde. Hij probeerde ook het strafrecht te humaniseren en de behandeling van slaven door hun meesters menselijker te maken. Als filosoof staat hij bekend om zijn meditaties, een compendium van 12 boeken van morele voorschriften geschreven in het Grieks. Het werk onthult zijn overtuiging dat het leven met besef van moraal en waarden tot rust, wijsheid, rechtvaardigheid, standvastigheid leidt.

http://academic.shu.edu/honors/Marcus_Aurelius_equestrian_2d.jpg