Tijd voor tuinbonen, fotoreportage.

In België weet men nauwelijks wat ze zijn. En verwart menigeen de tuinboon met de sperziebonen. In België worden ze ook wel labbonen genoemd.
In Nederland lijkt het dan wel het nationale gerecht te zijn.
Het is weer tuinbonentijd.
Op de pagina over tuinbonen telen kon u al lezen over het zaaien, planten, bemesten en teelttechniek.

Met deze fotoreportage over
tuinbonen, van bloei tot oogst
wordt het artikel vervolledigd

De teelt zelf is een aanrader, ook voor wie nog weinig ervaring heeft met de moestuin. Er zijn weinig problemen te verwachten. Enkel op het eind kunnen bladluizen wat roet in het eten gooien, maar kan knijp je gewoon de jonge toppen, waar de bladluizen meestal zitten, eruit. De schade van de bladrandkever valt meestal wel mee. En wormstekigheid kan ook wel eens een boontje doen sneuvelen. (zie foto's onderaan)

Meer info over doppen en oogsttijdstip vindt u onderaan dit artikel, eerst de foto's.

Bloeiende tuinbonen

Tuinbonen ondersteunen om omvallen te vermijden

De vruchtbeginsels blijven lang klein, het lijkt wel of het niets wordt.

 
Uiteindelijk beginnen de peulen te zwellen. Jonge tuinbonen hebben een donzige peulwand

 
Oudere tuinbonen blinken, maar worden nog niet zwart

 

Wil je geen zwarte vingers, dan is handschoenen dragen bij het doppen noodzakelijk. De schillen van tuinbonen bevatten looizuur (tannine) dat een zwarte kleur op de handen achterlaat, en niet onmiddelijk verdwijnt na het handen wassen. 

Het is zaak regelmatig te oogsten, want jonge tuinbonen smaken beter. Hebben de peulen de neiging zwart te verkleuren, dan ben je eigenlijk te laat.
Bij vroeg oogsten verlies je dan weer wat gewicht.
Bij laat oogsten hebben de zaden de neiging meliger te worden naarmate ze groter worden. Zodra het later in het seizoen is, worden de schilletjes van de bonen harder en bitterder. Wil je dit vermijden of hou je in het algemeen niet zo van de typisch licht bittere smaak van grotere tuinbonen, dan kan je ze dubbeldoppen. 
Dubbeldoppen betekent dat je  de taaie vliesjes verwijdert. Daardoor gaan ze echt heel anders smaken. Het grijze velletje wat je verwijdert is taaiig en bitter. Wat je overhoudt is zoetig. Natuurlijk is dit veel werk en heb je een kwart gewichtsverlies.

Bladrandkever.
De volwassen grijsbruine snuitkevers (Sitona lineatus) vreten aan de bladranden; de larven die ontluiken uit de afgelegde eitjes, leven in de grond en vreten aan de wortelknobbeltjes en de wortels. De schade die aangericht wordt door de kevers is meestal niet zo groot. De larven kunnen echter meer schade aanrichten doch zijn onbereikbaar. Deze kevers vormen een probleem bij onvoldoende vruchtwisseling.


Wormstekigheid door de larve van de bonekever (Bruchus rufimanus).