| De Duitse schlager |
 |
in Nederland en België |
VICKY LEANDROS
°23.08.1952
Vicky Leandros werd als Vassiliki Papathanassiou geboren in Paleokastritsa op het paradijslijk Griekse eiland Korfoe. Ze is de dochter van de Griekse zanger, producer, componist en tekstschrijver Leo Leandros en Kyriaka Protapapa. Op 6-jarige leeftijd verhuist ze met haar ouders naar het Duitse Hamburg. Vader Leo vond, niet ten onrechte, dat een verhuis naar Duitsland aangewezen was voor het verdere verloop van zijn carrière. In 1961 scheiden haar ouders en de kleine Vicky blijft bij haar vader. Ze wordt door taal-, zang-, muziek- en balletonderricht klaar gestoomd voor een latere carrière in de amuisementswereld.
Haar singledebuut maakt ze in 1965 met « Messer, Gabel, Schiere, Licht », in het Duits dus. Het grote publiek leerde Vicky pas kennen in 1967 op het Eurovisie Sonfestival in Wenen. Ze vertegenwoordigt er Luxemburg met « L' amour est bleu », een compositie van de Franse orkestleider Paul Mauriat. Ze eindigt 4de, Sandie Shaw won toen (op blote voeten) met « Puppet on a string ». Nadien werd « L' amour est bleu » na « Puppet on a string » het populairste nummer van dat Songfestival. Vicky zong het nummer in verschillende talen en ook de instrumentale versie van het orkest Paul Mauriat reisde de wereld rond.
Tot 1971 heette Vicky Leandros kortweg Vicky. Op 25 maart 1972 wint ze als Vicky Leandros opnieuw voor Luxemburg het Eurovisie Songfestival in Edinburgh met « Après toi » voor de Britse New Seekers met « Beg, steal or borrow ». Net als « l' amour est bleu » 5 jaar eerder zingt Vicky het nummer in verschillende talen. In '72 en '73 beleeft ze dan haar glorieperiode in de Benelux. Met « Ich hab' die Liebe geseh'n » bereikt ze zelfs de 1ste plaats. Ook met de kerstsong « Auntie » scoort ze hoog. « Auntie » is zo'n typische kerstsong, die door een gelegenheidskoortje van vedetten gezongen worden ten voordele van een « goed werk » zoals dat heet.. Vicky zingt te samen met de Griekse Demis Roussos, het Nederlandse duo Sandra & Andres, de Franse Enrico Macias en,de Duitsers Hildegard Knef & Alice B. In 1973 volgen dan « Die Bouzouki klang durch die Sommernacht », « St. Tropez, Gitarren bei Nacht », « Meine freunde sind die Träume », met in 1974 « Theo, wir fahren nach Lodz » als orgelpunt. In de daarop volgende jaren kon ze met « Ich liebe das leben », « Tango d' amor », beide uit 1976 en « Auf dem Mond da blühen keine Rosen » (1977) het succes uit de jaren '72 en '73 niet meer evenaren. In de jaren '80 probeerde ze in de Benelux opnieuw aan de bak te komen met « Je t' aime mon amour », een duetje met Demis Roussos en met Nederlandstalige songs als « Verloren zijn we niet », vertaald uit het Duits « Verlorenes Paradies » en « Ver van het leven ». In de gewijzigde muziekscene van de jaren '80 bleef ze dan ook « Ver van de hitparade ». In Duitsland bleef ze een schlagericoon.
Privé ging het haar minder voor de wind. In 1980 huwt ze voor de eerste maal met een Griek, Ivan Zissiadis, waarvan ze een zoon Leandraki kreeg. Ze scheiden in 1983. Vicky komt in '84 en '85 meer in het nieuws met haar echtscheidingsperikelen, lees; zorgrecht over haar zoon, dan met haar liedjes. In 1986 wordt ze barones, ze huwt immers met Baron Enno Freiherr von Rufin. Ze trekt zich uit de amusementswereld terug en wijdt zich aan de opvoeding van haar kinderen Leandraki (1ste huwelijk) en Milana en Sandra (2de huwelijk). In 1995 maakt ze haar heropwachting op de shwobühne, onder de vleugels van producer Jack White. Vanaf dan verschijnt ze weer regelmatig op het (Duitse) kleine scherm. In 2002 zingt ze Mikis Theodorakis op CD en geeft in deze context in 2003 een memorabel concert aan de voet van de Acropolis. In maart 2005 komt het bericht dat Vicky en haar baron gescheiden zijn. Vicky neemt de gelegenheid te baat voor een comeback., die tot op heden nog altijd verder gaat. In het voorjaar van 2006 nam ze deel aan de Duitse préselectie voor het Eurovisie Songfestival in Athene. Op 9 maart 2006 ging het tussen Vicky, Thomas Anders en Texas Lightning. Texa Ligtning won … Op zondag 14 okt. 2006 werd Vicky tot gemeenteraadslid verkozen in het Griekse Piraeus. Ze stond op de socialistische Pasoklijst, die 45,1% van de stemmen haalde. Op eerdere aanbiedingen voor mandaten in Hamburg en Berlijn was ze vroeger niet ingegaan.
