U kan klikken op de onderwerpen bovenaan of links van elke bladzijde,
op onderlijnde woorden of op de top-vakken - terugkeren met Back- (of Vorige-)toets

Wil je inschrijven op de (wekelijkse) nieuwsbrief, dan volstaat een mailtje.

2007: 30 jaar fusie !

Geef uw mening, uw opmerkingen en voorstellen.

Lees hier meer.

13 februari 2005

Mijn jongste zoon zit in het eerste leerjaar en bereidt zich stilaan voor op zijn eerste communie. Waarom hij dat doet, weet hij zelf wellicht niet goed. Hij vindt dat wel normaal omdat iedereen dat doet in de school waar zijn ouders hem naartoe  hebben gestuurd. Woonden we in Nederland, Engeland of pakweg Israël of Irak dan was de kans groot dat hij geen eerste communie zou hebben, maar iets anders. Maar ook hier wonen mensen die tot een andere of helemaal geen godsdienst 'behoren'. Toen we dat onze zoon trachtten uit te leggen was zijn prompte vraag: "Waarom moeten ze allemaal een andere god(sdienst) hebben ?"

Dat wordt ook een beetje het thema van een debatavond die de Open Kerk van de Sint-Martinusparochie in Berlare op donderdag 17 februari 2005 houdt. Een katholieke, een protestantse en een orthodoxe geestelijke zullen het hebben over "Christus in stukken verdeeld ?", over de verschillende godsdiensten die zich alle naar Jezus Christus richten, maar er blijkbaar in de loop van de geschiedenis andere theorieën over ontwikkelden, of althans toch over de wijze waarop de gelovigen die leer moeten belijden. Verschillen die heel wat leed hebben gebracht, niet alleen in Europa, maar eigenlijk over heel de wereld. Een discussietekst als inleiding.

De vraag van mijn zoon zou kunnen worden omgezet tot : "Wat is een godsdienst en waarvoor is ze nodig ?" Vast staat dat zelfs in de 'primitiefste' volkeren een soort van godsdienst bestond, een geloof in een hoger wezen dat dikwijls wordt aangeroepen om onheil te voorkomen of weg te doen gaan, een geloof in 'iets' voor na het leven op deze aarde. Dat geloof was dikwijls aangepast aan de toevallige natuurlijke levensomstandigheden. Met de 'beschaving' kwamen daar ook filosofische en theologische achtergronden bij. De Verlichting deed een aantal mensen in Europa steeds meer geloven dat de wetenschap voor de antwoorden kon zorgen. Al deze 'godsdiensten' hebben niet alleen invloed op het aanvoelen van 'het hogere', maar ook op de organisatie van het dagelijkse leven, op de machtsverhoudingen, op het omgaan met elkaar en met anderen, dus ook over de beweegredenen om anderen al dan niet te helpen. En, bij bijna al deze overtuigingen is er een zekere vorm van overheersingsdrang, die in het verleden, maar ook nu nog, hebben geleid tot geweld, tot het trachten te benadelen 'van de anderen', of alvast tot het voortrekken van diegenen met dezelfde overtuiging. Omdat ze elke overtuigd waren/zijn van het eigen gelijk en dat ze dat anderen mochten opdringen, desnoods met geweld. Godsdienst en politiek werkten soms samen dan weer tegen elkaar in om de maatschappij te organiseren en zo macht  op een zo groot mogelijke groep te verwerven en te behouden, afhankelijk van de persoonlijkheden van de mensen die toevallig de touwtjes in handen hebben.

Tot zeg maar het einde van de jaren zestig was de greep van de godsdiensten belangrijker in de westerse maatschappij, terwijl ze daarbuiten hun macht steeds zijn blijven behouden. Dat laatste omdat zij die invloed van de Verlichting niet hebben gehad, maar ook omdat de materialisering er minder groot was en iedereen meer op elkaar was aangewezen. Maar ook hier mag men er zeker van zijn dat kerken in tijden van rampspoed zoals oorlogen of rampen, vol zullen lopen, en vele van de meest overtuigde atheïsten 'bekeren' zich kort voor hun dood 'voor het geval dat ...' In onze maatschappij lijkt er zelfs een versterking van de nood aan een uitleg voor het onbekende. Dat uit zich niet altijd door het terugvallen op de 'grotere' godsdiensten, maar op kleinere gemeenschappen, dikwijls te herleiden tot sekten. Er is ook sprake van een groter wordend fundamentalisme, als tegenreactie op het gevaar dat men ziet in het fundamentalisme in de islamwereld, dat dan weer een reactie was op het overrompelende van de westerse manier van leven dat dreigde te vernielen wat zij reeds eeuwen als het enige ware beschouwen.

Men zou uit deze sterk vereenvoudigde voorstelling kunnen afleiden dat mensen een behoefte hebben aan het uitleggen van wat ze zelf niet kunnen vatten, maar ook dat het gedrag van mensen grotendeels wordt bepaald door hun verwachting over wat er na dit leven zal komen. Of anders gezegd, dat mensen vooral bekommerd om 'hierna'  zich aan de regels  trachten te houden die binnen de maatschappij waarin ze leven zijn vastgelegd. En kan men hieruit dan weer afleiden dat het verloren gaan van deze drang, of vrees, enkel zorgt voor chaos ?

"Wat heeft dit nu met de Donkgemeenten te maken ?", hoor ik al sommigen zeggen die tot hier hebben gelezen. Op zich uiteraard enkel dat wij worden beïnvloed door wat in de rest van onze leefwereld gebeurt. Toch is het misschien goed zich eens af te vragen hoe die invloed ons leven en onze houding tegenover anderen bepaalt. Zou het beter zijn dat mensen meer uiten waar ze voor staan, en dat is dan wat anders dan kinderen dopen, een eerste of plechtige communie laten doen, of voor de kerk trouwen en er een uitvaartplechtigheid laten houden ? Of is het beter dat men de eigen overtuiging over het al dan niet bestaan van 'iets hogers' en over 'hierna' voor zich houdt, al dan niet met het instandhouden van de hoger genoemde uiterlijke tekenen als vorm van organisatie van het dagelijkse leven ? En in hoeverre zijn we in staat mensen die iets anders voorstaan echt te aanvaarden ? Vragen voor het debat van donderdag ?

Nico Keppens

Verslag van het debat 'Christus verdeeld ?'

Al eens naar
de archiefartikels
gekeken ?

Deze pagina is het laatst gewijzigd (of door ons geopend)  op 03/12/06. 
Zend ons uw reacties, aub !!! web- en emailadres zijn veranderd !!!
© nkb 2002-2006 - Overname is toegelaten mits bronvermelding.