U kan klikken op de onderwerpen bovenaan of links van elke bladzijde,
op onderlijnde woorden of op de top-vakken - terugkeren met Back- (of Vorige-)toets

Wil je inschrijven op de (wekelijkse) nieuwsbrief, dan volstaat een mailtje.

2007: 30 jaar fusie !

Geef uw mening, uw opmerkingen en voorstellen.

Lees hier meer.

16 november 2003
 Laat je niet meeslepen ...

"Kan je van iemand die een hele dag gaan werken is, nog verwachten dat hij of zij 's avonds nog deelneemt aan of luistert naar debatten, of nog de nodige energie heeft om zich via de verschillende media te informeren over wat hier of elders in de wereld gebeurt ?", vroeg iemand me onlangs. Ik had juist weer mijn beklag gedaan over de geringe belangstelling bij een gemeenteraad en over het gebrek aan inzet bij de meeste mensen om te volgen wat politici doen, zowel plaatselijk als op hogere niveau's. Heeft hij gelijk ?

Het is toch een vreemde toestand. In een wereld waarin informatiemogelijkheden zo zijn toegenomen, blijken mensen zich minder te interesseren voor wat in hun plaats wordt beslist. Als er al eens over een politiek onderwerp wordt gediscussieerd, gebeurt dat meestal over de randverschijnselen, zonder op de essentie echt in te gaan. Omdat men die niet kent en zich laat meeslepen en misleiden door dikwijls populistische en vereenvoudigde verklaringen. Dat is immers gemakkelijker dan zelf te achterhalen waar het werkelijk om gaat.

Waarom is die inzet er niet ? Is het inderdaad omdat de meeste mensen een zo inspannende dagtaak hebben dat zij zich 's avonds nog enkel willen ontspannen ? Of worden mensen niet genoeg gestimuleerd om de beschikbare middelen te gebruiken ? Of nog, heerst de overtuiging dat het toch weinig helpt dat men alles weet, de politici zullen toch wel doen wat zijzelf het interessantste vinden, om welke reden dan ook ? Wat het ook zij, het is een gevaarlijke evolutie die regelrecht kan leiden naar een situatie waarbij we meegesleurd worden in avonturen die in het verleden al hebben aangetoond heel wat leed te berokkenen.

Zie de wereldgebeurtenissen van de voorbije maanden. Het extremisme en de aanslagen zorgen er voor dat de wereld zich weer aan het opdelen is. We krijgen steeds meer een 'wij-en-zij'-mentaliteit opgedrongen waarin 'zij' uiteraard de slechten zijn. Aan de 'zij'-kant gebeurt hetzelfde, waardoor de spanningen steeds groter worden. Om uiteindelijk op de ene of de ander manier uit te barsten. De gevolgen kunnen dit keer echter nog verschrikkelijker zijn. Omdat de wereld intussen een dorp is geworden, waarbij mensen van zowat overal inderdaad zowat overal wonen. Om te zien tot welke uitbarstingen dat kan leiden, moet je maar naar ex-Joegoslaviė of Ruanda. Buren die jarenlang bij elkaar over de vloer liepen, stonden er elkaar naar het leven, omdat ze meegesleept werden in een 'strijd om hogere belangen', omdat ze niet de moeite hadden genomen zich tijdig te informeren over de werkelijke achtergronden, omdat de zwijgende meerderheid niet durfde in te gaan tegen wat 'de meerderheid' (?) hen voorhield.

Dit is geen pleidooi tegen multi-culturele samenlevingen, integendeel. Als mensen met verschillende achtergronden meer tussen elkaar gaan leven, elkaar beter leren kennen, ervaren hoe, zoals een ontwikkelingshelpster me eens vertelde, moeders overal vooral bezorgd zijn dat hun kinderen een goede toekomst krijgen, dan verkleint de kans dat ze tegen elkaar worden opgezet. Als ze maar een beetje moeite willen doen om die buur te willen kennen, en te aanvaarden dat er kleine verschillen zijn. Als we met zijn allen, en met de bestaande middelen, die extra moeite willen doen om zelf te doorgronden wat 'men' eigenlijk van plan is.

'De politici moeten maar meer informeren, duidelijk zeggen waar ze voor staan", kan je zeggen. En daar is iets van. Politici zijn niet altijd de duidelijkste informanten. Ze gebruiken echter in hun communicatie nogal wat taktische spelletjes, om vooral meer macht te verwerven. Een eigen kritische benadering is dan ook wenselijk, gebaseerd op wat men zelf als informatie heeft vergaard. "De scholen moeten die kritische kijk aanleren", is een tweede terechte maar onvolledige opmerking. Als je ervaart dat jonge mensen de gulden sporenslag in 1492 situeren, Filips de Schone vader van Karel de Grote noemen en van sommige dingen eerder iets weten omdat ze het in een strip van 'Kiekeboe' hebben gelezen, dan vraag je je af of de school dat nog kan of mag. "In jouw tijd mochten we van de leerlingen nog iets eisen. Nu staan de ouders er direct met de klacht over te veel huiswerk", verklapte een oud-leraar me. Om het niet te hebben over de besparingen en het geld dat naar vele veranderingen moet gaan. Hoe je het draait of keert, uiteindelijk is vooral belangrijk dat iedereen zelf wat moeite doet om zichzelf een gefundeerde mening te vormen.

 Nico Keppens 

Uw reacties:

Stuur uw tekst het liefst in een e-mail of in een Word-bestand. Beperk de grootte tot maximaal 60 lijnen, aub. Teksten mogen/moeten kritisch zijn maar racistische of beledigende gedeelten  worden geschrapt.

Al eens naar
de archiefartikels
gekeken ?

Deze pagina is het laatst gewijzigd (of door ons geopend)  op 03/12/06. 
Zend ons uw reacties, aub !!! web- en emailadres zijn veranderd !!!
© nkb 2002-2006 - Overname is toegelaten mits bronvermelding.