De Duitse schlager		in Nederland en België

BILL RAMSEY

°17.4.1931 -2.07.2021
Hoe de gezellige dikkerd Bill Ramsey in de "Wirtschaftswunderjahren" de tegenhanger werd van de al even gezellige Trude Herr is een verhaal apart. Bill was immers geen Duitser, maar een Amerikaan, die in Cincinnati als William McCreery Ramsey geboren werd. In zijn jeugdjaren maakte hij als zanger al deel uit van het jazzorkest van zijn "college" en toen hij van 1949 tot 1951 sociologie en economie studeerde aan de Yale universiteit in New Haven zong hij vooral jazz, swing en blues. Niets liet dus vermoeden, dat hij ooit een bekende schlagerzanger zou worden.
Toen echter in de USA, wegens de Koreacrisis, de dienstplicht opnieuw ingevoerd werd, mocht Bill in Duitsland soldaatje gaan spelen. Daar werd hij op een dag door iemand van AFN (= American Forces Network) in een jazzkelder in Frankfurt am Main ontdekt, die hem aan de haak sloeg als medewerker van voornoemde (leger)zender. Deze deed aanvankelijk uitsluitend dienst om vooral Amerikaanse rock- en countrymuziek aan de in Europa gelegerde militairen te brengen. In een later stadium was hij ook een handig propagandawapen naar het toenmalige oostblok toe.Tussen 1953 en '54 trad Bill Ramsey o.m. op met Ernst Mosch, Paul Kuhn, Kurt Edelhagen en Hans (James) Last, namen waarvan de roots allemaal in de jazz liggen. Als hij in 1955 zijn dienstplicht volbracht heeft, zoals dat heet, zet hij aanvankelijk zijn in 1949 begonnen universitaire studies voort, zowel in de USA als in Duitsland.
Uiteindelijk wordt Duitsland zijn 2de vaderland. De man met de Louis Armstrong stem wordt er immers, onders de vleugels van Heinz Gietz, een gevierd schlagerzanger en filmster. Via het Duitstalige RTL en het witte doek wordt hij ook bekend in de Benelux. Vooral "Souvenirs, Souvenirs" (1959), "Pigalle" (1961), en "Zuckerpuppe" (1961) genoten daardoor bij ons bekendheid. "Souvenirs, Souvenirs" is origineel een Engelstalig nummer van de Amerikaanse Barbara Evans en scoorde bij ons vooral in de Franse versie van Johnny Hallyday. Deense Gitte zong het met matig succes in het nederlands. "Pigalle" daarentegen is van het succesduo Gietz/Feltz. "Ohne Krimi geht die Mimi nie isn Bett" (1962) op muziek van H. Glatz en tekst van Hans Bradtke is alleen al om de titel een hit van Bill Ramsey, die ons bijgebleven is. "Ohne Krimi geht die Mimi nie isn Bett" was een Electrolaopname, Bill had inmiddels de Polydor platenstal verlaten verlaten. Bijgevolg ontbreekt het nummer op de Polydorverzamelaars. In de gelijknamige film spelen o.m. Trude Herr en Hannelore Auer mee. "Café Oriental" (1962) en b-kant van "Pigalle", eveneens  naar een gelijknamige film met o.m. Elke Sommer en Trude Herr en ook bekend van Vico Torriani, was bij ons een hit in de originele versie van Bob (Mustapha) Azzam et son orchestre, als "C'est écrit dans le ciel". De laatste bekende hit van, Bill Ramsey is "Ein Student aus Heidelberg" (1964), bij ons beter bekend in de versie van Bobbejaan Schoepen.
Bill Ramsey presententeerde ook radioprogramma' s op RTL en de Saarländische en de Hessische Rundfunk. Hij trad eveneens in een rist Duitse films op, te veel om op te noemen. Hij was zelfs te zien in de "ontuchtige" Tyrolreeks. Vandaag de dag staat hij nog steeds als jazzzanger op de planken. Zijn 4de vrouw, Petra is zijn manager. Sedert 1984 bezit hij de Duitse nationaliteit.
Bill Ramsey overleed in Hamburg op 2 juli 2021.

Meerinfo op: https://www.swr.de/swr4/musik/nachruf-bill-ramsey-100.html