De Duitse schlager | in Nederland en België |
---|
LA ESTERELLA
HOME | INLEIDING | DE PRÉHISTORIE | VAN A TOT Z | CONTACT |
°07.05.1919 - +11.04.2011
Ik dacht er pas aan een plaats te geven op deze website toen ze overleden was. Pas dan vermoedde ik, dat ze met haar talrijke optredens in het buitenland, toch ook Duitse platen, moest opgenomen hebben. Ik deed navraag op Avro’ s Community Forum en kreeg daar van “Bestgenoch” en “Burgundian” 2 uitgebreide lijsten, waarop we verder dieper zullen ingaan. Ook zal ik proberen, de complete discografie van La Esterella hieronder weer te geven. Ik veronderstel, dat ze allesbehalve compleet is en daarom reken in op jullie medewerking om ze aan te vullen …
Maar eerst een ode aan onze Esther Lambrechts, geboren en getogen in Antwerpen en net als de Schelde er onafscheidelijk mee verbonden. La Esterella is dé Vlaamse zangeres, hors categorie, zoals Yvonne Henneco het uitdrukt. Wat Piaf en Dalida voor Frankrijk zijn, Caterina Valente voor Duitsland, Vera Lynn voor Engeland, is La Esterella voor Vlaanderen.
Op school had Esther “snit en naad” gevolgd, zoals dat toen heette, maar later zou blijken, dat Esther veel meer in haar mars had. In de jaren ’40 probeerde Jacques Kluger haar bij zijn orkest in te lijven, maar omdat dat op een njet van haar ouders stuitte, was het pas de ontmoeting met haar toekomstige echtgenoot Charly Schleimovitz in de theaterzaal “Oud België”, die de wagen aan het rollen bracht.
Hij boetseerde Esther Lambrechts tot La Esterella, zoals ze dat zelf zo graag vertelde. Tijdens de oorlog werd ze opgeëist voor optredens in Nazi-Duitsland, waar ze in de schaduw bleef van Zarah Leander en uit wiens repertoire ze verschillende nummers vertolkte en op de plaat zette. De stemmen van Esther en Zarah lijken trouwens nogal op elkaar, maar we mogen niet vergeten, dat Esther bovendien nog letterlijk een toontje hoger kon zingen, wat we Zarah nooit hebben horen doen. Als je Esther bij voorbeeld hoort “Agnus Dei” met sopraanstem hoort zingen, dan weet je het wel.
Na de oorlog kwam Esther vooral in Engeland aan de bak. Het verhaal doet de ronde dat ze in de opera met mannenkleren getooid ooit de zieke Benjamino Gigli verving, waarbij het enthousiaste publiek, vergat met een vrouw te doen te hebben. Met haar buitengewone stem kon ze 4 octaven aan, anderen zeggen drie en half, maar ook dat loont al de moeite. Begin jaren ’50 trad ze ook overal op het continent op.
In 1953 werd ze het Vlaams uithangbord van platenmerk Philips en werd ze verplicht naar een compleet Nederlands repertoire over te schakelen. Het is dit repertoire, dat hieronder weergegeven wordt. Uitschieters zijn natuurlijk de “Oh! Lieve Vrouwe Toren”, “Voor een kusje van jou” en “Alle moeders”. Waar mogelijk wordt telkens naar het origineel verwezen.
Ook haar Duits repertoire was veel uitgebreider, dan ik aanvankelijk dacht. Ook daar verwijs ik, waar mogelijk, naar het origineel.
Einde jaren ’50 stopte Esther onverwacht met zingen door de ziekte van haar echtgenoot, toeverlaat, manager, manusje van alles. Esther zorgde voor hem tot zijn overlijden in 1962. Daarna ging ze als secretaresse aan de slag, daarbij uitstekend geholpen door haar talenkennis, die ze bij haar optredens “in the field” opgedaan had. In 1970 trouwde ze voor de tweede keer, dit keer met Victor Van Buel, die in 1980 overleed. Het was BRT 2 producer Jos Baudewijn, die haar in 1982 “van onder het stof haalde” en daarmee een comeback inluidde, die langer zou duren, als haar carrière, zoals ze zelf zei. De rest is geschiedenis. Hoe ze op het einde van haar leven een icoon werd kunt u lezen op Wikipedia en haar website.
Ze werd op zaterdag 16 april 2011 begraven in haar Antwerpse Onze Lieve Vrouw Kathedraal, die ze zo dikwijls bezongen had.
Haar Nederlands repertoire:
“Adele”,
“ Alle moeders” (1954) = “Tutte le mamme” van Giorgio Consolini, San Remo 1954,
“ Alleen Door Jou”
“Arrivederci Roma” (1956), = “Arrivederci Roma” van Renato Rascel, 1955,
“Bij het open vuur” (1956),
“Dank” (1953) = “I believe”, bekend in de versie van Frankie Laine (1953), maar origineel van Jane Froman (1952),
“ De dag dat ons kindje komt” (1958) = “Le jour, où la pluie viendra” van Gilbert Bécaud, 1957,
“De herfst van het leven”,
“Eerste rendez-vous”,
“Eeuwig” (1953), = “Terry’s theme” of “Eternally” uit de film “Limelight” (1952) van Charlie Chaplin, bekend van de instrumentale versie van het orkest Frank Chacksfield
“Fiorin Fiorello” (1954), = “Fiorin Fiorello”, Italiaanse song uit 1938, zang Carlo Buti
“Ga hand in hand” (1956), = “Walk hand in hand”, uit hetzelfde jaar van Tony Martin en Ronnie Carroll. Ook Andy Williams nam het in datzelfde jaar op. Gerry and the Pacemakers hadden er in 1965 een hitje mee.
“Gij moogt mij nimmer rode rozen schenken”,
“Goede nacht … tot morgen”
“Gioia mia”, =” Gioia mia”, originele Italiaanse song, van ?,
“Goede nacht, tot morgen “(1955),
“Heden en verleden” (1955), = “Unchained melody” (1955), zang Todd Duncan, later wereldberoemd in de versie van The Rightheous Brothers (1965) en (1990, film “Ghost”)
“Heimwee” (1984), = “Sehnsucht (Das Lied der Taiga)” (1968) van Alexandra
“Het groetend kindje”(kinderliedje),
“Het lied van Lima” (1957), = “La chanson de Lima” van Mathé Altéry
“Het lied van mijn hart”,
“Het liedje zonder woorden” (1959),
“Het loze vissertje(kinderliedje),
“Ik blijf aan je denken”,
“Ik sta aan de wal”,
“Ik zoek een jongen”,
“In je hart” = “Dans ton coeur”, van ?
“Kerstmis voor ons twee”(1957), = “C’ est Noël à Paris” van François Deguelt,
“Klimrozen bloeiden” (1957), = “Weisser Hollunder” (1956) van Gitta Lind,
“Kom bij mij”, ?
“La luna” (Het maantje) (1956), = “La luna”, Italiaanse original van het duo Panzeri-Calvi, zang Johnny Dorelli (?)
“La Santa Venuta”,
“Liefdesvreugd, liefdesleed” (1959), “Plaisir d’ amour” uit 1780, gecomponeerd door Jean Paul Égide Martini (1741-1816) en bewerkt voor orkest door Hector Berlioz.
“Mandolino” (1955), = “Mandolino” gitaarinstrumentaaltje van Les Paul, ja die van Mary Ford, de Gibsongitaren en “Vaya con Dios” dus,
“Maria's kind”, = “Mary’ s Boy’ s child” (1956), Harry Belafonte
“Mexicaans Liefdeslied”, (1959) = “La ronde Mexicaine” (1959) van Les Compagnons de la Chanson
“Oh! Lieve Vrouwe Toren” (1953), origineel van La Esterella zelf,
“Refrein” (1956), = “Refrain” van Lyss Assia, waarmee ze het eerste Eurovisie Songfestival won,
“Rozen vallen uit den hemel” (1959), origineel
“Santa Maria”,
“Slaap kleine schat”,
“St. Theresia van de rozen” (1957),
“Steeds denk ik aan jou”(1958), = “Wiegelied” van Brahms,
“Tesoro mio” (1958), = “Tesoro mio”, Italiaans origineel, o.m. bekend in de versie van Dalida,
“’t Is zo goed” (1954), ?
“Vaarwel Jimmy, vaarwel” = “Goodbye, Jimmy, goodbye” (1958), bekendste versie van Ruby Murray (UK)
“Vergeet mij niet”,
“Verliefde ogen” (1957), origineel
“Voor een kusje van jou” (1953), = “Per un bacio d’ amor”, van Carlo Butti,
“Weldra komt de dag” (1955),
“Witte Kerstmis” = “White Christmass” van Bing Crosby.mp3
“Witte rozen en koralen van Tahiti” (1958), = “Weisse Rosen und Korallen aus Tahiti”, Will Glahé en zijn orkest,
“ Zachtjes, zachtjes” (1955), = “Softly, softly” (1955), bekendste versie van Ruby Murray (UK)
“Zo gaat het leven voorbij” 1959, = “Il mondo cambio” (1958) van Renato Rascel
“Zonneschijn voor iedereen”,
Haar Duits repertoire:
“Als ein Stern vom Himmel fiel”, ?
“Bleib doch noch ein Viertelstündchen”, ?
“Carmencita mia”, ?
“Ein Sonntag ohne dich”, ?
“Es geht alles vorüber”, bekend van Lale Andersen
“Ganz ohne dich”, ?
“Ich liebe die Sonne, den Mond und die Sterne”, bekend in de versies van het orkest Horst Winter en Hans Rehmstedt met zang van Henriette Schäffler,
“Ich weiss, es wird einmal ein Wunder gescheh’n”, van Zarah Leander, uit de film “Die grosse Liebe” uit 1942.
“Leise, leise” (1955), = “Softly, softly” (1955), bekendste versie van Ruby Murray (UK)
“Mandolino” (1955), ), = “Mandolino” gitaarinstrumentaaltje van Les Paul, ja die van Mary Ford, de Gibsongitaren en “Vaya con Dios” dus, zie ook bij Nederlands repertoire,
“Mein Leben für die Liebe”, van Zarah Leander, uit de film ?
“Und wieder geht ein schöner Tag zu Ende”, (1942) van Rudi Schuricke en ook van Lale Andersen, een compositie van Gerhard Winkler.
Haar anderstalig repertoire:
“Ave Maria” (1955), klassiek van Schubert,
“Agnus Dei”,
“ My Jiddische Meme”, Joodse traditional,