| De Duitse schlager |
 |
in Nederland en België |
PAOLA
°5.10.1950
Ik heb altijd al een boontje gehad voor zangeressen, die op dezelfde dag als ik geboren zijn, zoals Dalida en vooral Françoise Hardy, maar ook voor zangeressen, die in hetzelfde jaar geboren zijn als ik, bij vb. Agnetha Fältskog, beter bekend als de blonde van Abba. De donkerharige Paola, voluit del Medico, uit het Zwitserse St. Gallen, alhoewel relatief onbekend in de Benelux, is eveneens een schoonheid, die haar plaats in deze site meer dan verdient. De dochter van een Italiaanse vader en een in Bergamo (It.) opgegroeide Zwitserse moeder nam al op 14-jarige leeftijd aan de zangwedstrijd "Disco d' oro" deel in haar geboortestad. Ze eindigde 4de met Gigliola Cinquetti' s "No ho l' età". Ik heb inmiddels uitgezocht dat ze ooit in het Duits gezongen heeft, zodat ze ooit nog ook een bladzijde op deze website zal krijgen.
Paola gaat braafjes naar school en neemt aan allerlei zangwedstrijden deel. In 1967 komt ze voor de 1ste maal op het Zwitserse scherm in "Talente stellen sich vor", waarin ze een liedje van Rita Pavone zingt. Haar "talent" blijft niet onopgemerkt en in 1969 behaalt ze voor Zwitserland met "Bonjour, bonjour" de 2de plaats op het Eurovisie Songfestival in Madrid. De inmiddels overleden Frida Boccara wint er met "Un jour, un enfant". "Bonjour, bonjour" wordt in 5 talen uitgebracht. Datzelfde jaar zien we Paola terug op het Deutsches Schlagerwettbewerb in Wiesbaden, de opvolger van de Deutsche Schlagerfestspiele. Ze eindigt 2de met "Stille Wasser, die sind tief" na Roberto Blanco met "Heute so, morgen so" en vóór France Gall met "Ein bisschen Goethe, ein bisschen Bonaparte". Agnetha (Fältskog) raakte toen met "Wer schreibt heut' noch Liebesbriefe?" (hoeveel zou deze single nu waard zijn?), niet door de préselectie. Paola gaat in Duitsland en Zwitserland op toernee en is regelmatig op het kleine scherm te zien. In 1977 eindigt ze met Le livre blanc" 2de in de Zwitserse préselectie van het Songfestival achter de Pepe Lienhard Band, die in Londen 5de zou eindigen met "Swiss lady". Marie Myriam won er toen met "Un jour, un enfant". In 1980 won ze wel de préselectie. Ze eindigde met "Cinéma" 4de in Den Haag na Johnny Logan met "What' s another year".
Haar grootste succes in de Duitstalige landen is de Duitse vertaling van Roy Orbison' s "Blue Bayou" uit 1978. Mireille Mathieu zingt in hetzelfde arrangement de Franse versie. In 2000 werd een verzamelcd uitgebracht "Paola am Blue Bayou". In de Benelux kennen we haar ook van "Der Teufel und der junge Mann", een nummer uit 1980, dat in 2006 hernomen werd door de Berlijnse Zipfelbuben..
Paola zal ons echter altijd bijblijven als de co-présentatrice van haar 9 jaar oudere man Kurt Felix (°27.03.1941 - +16.5.2012) in "Verstehen Sie Spass?" dat op ARD van 1983 tot 1993 op antenne ging. Het was een programma met verborgen camera, zoals dat toen heette. TF1 was ermee begonnen met "Le camera invisible" en op Nederland had je "Banana Split" van Ralph Inbar (°24.12.1938 - +15.3.2004). "Verstehen Sie Spass?" was de succesrijkste TV-serie van de 80-iger jaren op ARD en het echtpaar Felix kreeg er verscheidene trofeeën voor. Na 1993 was Kurt nog een tijdje achter de schermen van de Zwitserse televisie actief, tot in 2003 bleek dat hij kanker had. Na een succesvolle chemokuur is hij inmiddels aan de beterhand. Sedertdien leeft hij samen met zijn echtgenote teruggetrokken aan het meer van Lugano. En Paola? Die maakte nog een opgemerkte verschijning op de Bambi-uitreiking eind 2006, waar echtgenoot Kurt verkondigde, dat hij haar nog altijd even mooi en slank vond. Ze prijkt ook sedert enkele jaren op de cover van de Klingel modecatalogus, wegens haar "tijdloze schoonheid".
Kurt Felix overleed uiteindelijk aan kanker op
16 mei 2012 in zijn geboorteplaats Sankt Gallen.
De meeste info voor dit artikel is afkomstig uit http://www.kurt-paola-felix.ch/ .
