| De Duitse schlager |
 |
in Nederland en België |
PETER KREUDER
°18.08.1905 - +28.06.1981
Met Paul Lincke en Walter Kollo vormt deze in Aken geboren zoon van "Kammersänger" Peter Kreuder wel het bekendste Duitse componistentrio van de 20ste eeuw. Op 3-jarige leeftijd leerde hij al piano spelen en op 6-jarige leeftijd gaf hij al zijn eerste concert in Keulen. Peter Kreuder was m.a.w; een wonderkind. Hij speelde bij vb., slechts 13 j. oud, al bij de Hamburger Kammerspiele. Hij bleef echter verder muziek studeren tot 1924. Hij studeerde dan in München af als componist, dirigent en pianist. Hij maakt carriere in Berlijn en Wenen en schrijft in 1931 zijn eerste filmmuziek, nl. voor "Peter Voss, der Millionendieb". De grote doorbraak als componist van filmmuziek, kwam in 1933 met "Mazurka" van Ernst Marischka, die later beroemd werd met de Sissifilms. Ook voor "Gasparone" met Marika Rökk en Johannes Heesters componeerde hij de muziek. Als arrangeur werkte hij in 1937 ook mee aan "Der blaue Engel", de onvergetelijke film met Marlene Dietrich. Naast filmmuziek componeerde hij eveneens operettes, o.m. "Bel Ami", "Franzi", "Lola Montez", enz. Peter Kreuder was geen nazifan en zijn jazzversie van Lehar' s "Lustige weduwe" werd door het regime niet erg geapprecieerd. Na een concerttoernee in Zweden, emigreerde hij naar dit land. In 1942 werd hij door het naziregime onverrichterzake terug geroepen. Na de oorlog belandde hij via Praag en Oostenrijk, in Zwitserland, waar hij Evita Perron "kennen" leerde. Hij trok met haar naar Argentinië en verbleef er tot haar dood. Hij maakte verschillende toernees in Zuid-Amerika, vooral in Brazilië en schreef er muziek voor verschillende films. In 1955 werd het heimwee echter te groot en keerde hij terug naar Europa. Hij trok er op toernee met Josephine Baker en lag in 1958 met de operette "Madame Scandaleuse" aan de basis van de comeback van Zarah Leander, voor wie hij in 1964 ook de operette "Lady aus Paris" componeerde. In 1959 nam hij de Oostenrijkse nationaliteit aan, hij behield echter ook de Duitse. Tussen 1968 en '72 gaat jij op toernee in Noord-en Zuid-Amerika, Japan, Australië, Zuid- en Zuidwest- Afrika en is hij bij vb. een graag geziene gast in Amerikaanse TV-shows, zoals die van Perry Como en David Frost. In 1978 viert hij in New-York zijn 50-jarig kunstenaarsjubileum. In 1981 sterft hij in Salzburg. Gedurende zijn leven kreeg hij verschillende eretitels en medailles. Na zijn dood werd in München en Salzburg een straat naar hem genoemd.
Bekende liederen van hem zijn "Goodbye Jonny", "Ich brauche keine Millionen", Sag' beim Abschied leise Servus", Wenn die Sonne hinter den Dächern versinkt", …
Hij schreef muziek voor 188 films, gaf meer dan 4000 pianoconcerten en maakte meer dan 1000 fonoplaten. Als Peter Kreuder op de piano speelt, dan kan je dat zó eruit halen. Vóór ieder liedje speelt hij 2 bijkomende "intro-noten" en op het einde speelt hij een lage "epiloog-noot".
Zijn 4de en laatste vrouw, Ingrid Kreuder (°15.12.1938), afkomstig uit München en wonend in de USA, houdt momenteel o.m. via zijn website, de herinnering levendig, aan deze onvergetelijke entertainer. Ze was terzelfdertijd zijn manager en partner op de scène. Ze stond de laatste 24 jaar aan zijn zijde.
Peter Kreuder ligt op het Ostfriedhof in München begraven.
