De Duitse schlager		in Nederland en België

MARIKA RÖKK

°03.11.1913  - + 16.05.2004
De  « Schauspielerin »  Marika Rökk, met Umlaut dus, werd in De Egyptische hoofdstad Kairo uit Hongaarse ouders geboren, waarmee ze na een kortstondig verblijf in de Hongaarse hoofdstad Boedapest, naar de Franse hoofdstad Parijs verhuisde, waar ze als 11-jarige al als balletdanseresje op de planken van de Moulin Rouge stond. Althans, zo wordt in haar biografie van de Marika Rökk Club vermeld. Ze ging een jaar later op toernee in de USA, in 1925 dus, waarna ze in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen een circusster werd. Marika had dus iets met hoofdsteden.
In 1930 startte haar filmcarriere in Londen met « Why sailors leave home » en als ze daarna in Wenen  een gevierde operette en musical ster is wordt ze aldaar ontdekt door een talentenjager van de Berlijnse UFA filmstudio's, met hoofdzetel in Babelsberg. Ze wordt er aan de zijde van de Nederlander Johannes Heesters en de Zweedse Zarah Leander een van de meest gevierde sterren van Hitler's Dritte Reich, iets wat haar later kwalijk zal genomen worden. Bekend van haar zijn vooral « Gasparone » uit 1937, de verfilming van de gelijknamige operette van haar landgenoot Franz Lehar, die in België in de oorlogsjaren volle zalen trok en andere muzikale films zoals « Hallo Jeanine » (1939) en « Es war eine rauschende Ballnacht » uit datzelfde jaar. In 1941 treedt ze op in de eerste Duitse kleurfilm « Frauen sind doch besseren Diplomaten ». De belangrijkste regisseur van de meeste van deze films was Georg Jacobi (1882-1964), met wie ze in 1940 huwde. Ze waren een succesrijk duo, dat een groot deel van hun roem te danken had aan de componisten Peter Kreuder en Franz Grothe.
Na de oorlog kreeg Georg omwille van zijn nazi-verleden evenwel tot 1950 « Berufsverbot » en Marika was eenzelfde lot beschoren tot 1948. Het zou tot 1950 duren eer het duo opnieuw films kon maken, meestal operetteverfilmingen. Zo waren er o.m. in 1951 « Die Czardasfürstin » naar de gelijknamige ioperette van Emmerich Kalmann, « Maske in blau » uit '53 naar de gelijknamige operette van Fred Raymond en in 19858 « Bühne frei für Marika ». In 1959 kwam de laatste film van het eens zo succesrijke duo uit « Die Nacht vor der Premiere ». Georg was dan inmiddels al 77 jaar oud en Marika nog altijd slechts 46! Ze kregen beide een dochter, Gabriele. Marika huwde in 1968 voor een 2de keer, dit keer met Fred Raul (1919-1985), een acteur, die haar manager werd.Ze  zou hem eveneens overleven.
De liederen uit haar films werden zgn « Filmschlagers » zoals daar zijn « In der Nacht ist der Mensch nicht gern alleine » en « Die Juliska aus Budapest » uit de operette « Maske in blau ». Ik herinner me ook nog een lied waarin ze hikkend aan de zijde Helmut Zacharias te zien is. Het lied heet "The Tipsy piano" uit 1959 en je kan het nog altijd bekijken op Youtube.
Vanaf 1962 verkoos Marika de bühne in plaats van de film. Ze vierde o.a. triomfen in het Weense « Theater an der Wien », waar eens de meeste operettes van Lehar in première gegaan  waren. Marika bleef tot 1992  regelmatig in Duitsland, Hongarije en Oostenrijk op de planken staan, maar ook in België en Nederland. In 1998 trad ze bij voorbeeld nog op in een Duitse TV-show in Cotbuss, in de vroegere DDR, ze was toen 85 jaar!
Ze overleed op 16 mei in 2004 het Oostenrijkse Baden, jawel nabij de hoodstad Wenen! Ze had iets met hoofdsteden … Ze ligt begraven op het Helenenfriedhof van Baden bij Wenen.

Nu weten jullie ook waarnaar de naam van het jongerencafé Ma Rica Rokk aan het 't Zand in Brugge verwijst.

Epiloog: Uit De Standaard, dinsdag 21 februari 2017, dS Avond:
" ... Ze was een van de lievelingsactrices van Hitler en werd het hof gemaakt door zijn propagandaminister Joseph Goebbels. Maar in werkelijkheid speelde Marika Rökk dubbel spel. Rökk speelde al sinds het begin van de Tweede Wereldoorlog gevoelige informatie van het Derde Rijk door aan de Sovjets. Dat blijkt uit pas vrijgegeven geheime documenten die de Duitse tabloid Bild kon inkijken ..."