De Duitse schlager		in Nederland en België

BOB BENNY

°28.05.1926 – 29.03.2011
Men had er mij al mee gejend, dat ik mijn website moest aanpassen, omdat Bob Benny overleden was. Ik antwoordde, dat dit niet hoefde, omdat Bob Benny er niet in voorkwam. Hij had immers, geen platen in het Duits opgenomen, zo dacht ik toch tenminste. Bij navraag op o.m. Avro’s Community Forum, met dank aan Patrick Geers, bleek dat evenwel wel het geval te zijn. Ik wist wel, dat hij na zijn Belgische succesperiode naar de toenmalige DDR uitgeweken was en daar in Oost-Berlijn in musicals opgetreden had. Ik wist ook dat hij net Als Nicole en Hugo op cruiseschepen gezongen had en ongetwijfeld ook o.m. in het Duits. Maar ik wist niet, dat hij platen in het Duits opgenomen had en bijgevolg wel op deze website thuishoorde.
Bob werd als Emilius Wagemans, net als Jean Walter en Jef Burm in St. Niklaas geboren en was een tijdgenoot van La Esterella. Zijn artiestennaam koos hij toen hij zanger van het Metro Club Orkest was.
In 1957 scoorde hij met “Cindy, oh Cindy” zijn eerste grote hit in Vlaanderen. Het nummer is bij ons echter beter bekend in de versies van Eddie Fisher en Margot Eskens. “Wereldberoemd in Vlaanderen” werd hij met “Hou toch van mij”, het nummer van Hans Flower, waarmee hij in 1959 in Cannes zesde eindigde op het Eurovisie Songfestival. Hij nam dit nummer ook als “Niemals zuvor” in het Duits op. Het is mij niet bekend welke de b-zijde van de plaat is.
2 jaar later vertegenwoordigde hij opnieuw België op het Eurovisie Songfestival, dat weer in Cannes plaats vond, dit keer met “September, gouden roos”, weer een Hans Flower compositie. Maar toen had hij minder succes, als bij zijn eerste deelname. Hij eindigde immers laatste... “Rosen im September” luidt de titel in het Duits, de b-zijde is “Bleib bei mir”, de Duitse vertaling van “Blijf bij mij”, de b-kant van September, gouden roos” . In 1963 nam Bob nog een Duitse plaat op, nl. "So verlieb (Waar jij gaat)t" en "Du allein" en dit op Ariola (10378 AT), terwijl in datzelfde jaar "Kleine blauwe zwaluw", een nummer van Armand Preud' homme, uit Canzonissima, hier nog op Polydor opgenomen was, zie hieronder. Het nummer werd gediskwalificeerd voor de finale, omdat het al ervoor op de plaat stond.
Bob heeft echter nog meer links met Duitsland. Met zijn grootste hit “Waar en wanneer” (1963) is hij schuldplichtig aan “Als flotter Geist”, uit de operette “De zigeunerbaron” van Johann Strauss. Ook “Blauw is de nacht” is van Duitse origine, nl. “Blau ist die Nacht” (1967) van het Oostduitse  Gerd Michaelis-Chor. “Blauw is de nacht” werd in een recenter verleden door Christoff hernomen. In 1959 (?) zette hij ook "Mandolinen bij maanlicht" op de plaat, bekend als "Mandolinen und Mondschein" van Peter Alexander, maar origineel "Mandolins in the moonlight" van Perry Como.
In 1976 zette Bob nog “Wat je naam was, dat ben ik vergeten” op de plaat, de original van René Carol uit 1953, ons beter bekend in de versie van Ray Franky uit 1954. Corry Konings zong het in 1978 ook als “Hoe je heette, dat ben ik vergeten”.
De hoofdreden, waarom Bob zo lang in de DDR vertoefde, was zijn geaardheid. Bob was homoseksueel en had daar een vriend. Pas in 2001, lang na Will Ferdy dus, kwam Bob  uit de kast
Einde van de vorige eeuw, was hij in Vlaanderen met Jean Walter en Jacques Raymond nog succesrijk als “De gouden tenoren”, de Vlaamse light-versie van “The three tenors”.
In 2001 was hun korte successtory echter ten einde, omdat Bob door een beroerte in het ziekenhuis belandde. Daardoor raakte hij in financiële problemen en verbitterd stierf hij, 10 jaar later in een RVT in Beveren-Waas.
Info voor een groot deel afkomstig uit Wikipedia .