Adesso dormire, domani parlare!

Ontmoeting met een collega-fietser. Fabien, uit de streek van Angoulême (Frankrijk) heeft een zgn. sabbatjaar genomen en zal in september weer thuiskomen. Eerst nog eventjes langs Bohemen en Praag. Uiteraard voeren we onze gemeenschappelijke interesses perfect aan. In zijn stuurtas zit o.a. een walkman en cassettes met muziek van… Bach.

We vergezellen elkaar een elftal kilometer, en onmiddellijk blijkt dat we – ondanks onze totaal verschillende klimtechniek – ongeveer even snel bergop kunnen rijden: hij in vrij kleine versnellingen, ik in de grotere molens, soms rechtstaande, soms zittende. Jammer dat onze wegen zo snel moeten scheiden.

Het is etenstijd bij aankomst in het dorpje Tonara. Zou die naam iets te maken hebben met het onweer dat net losbarst? De Fransen spreken immers over tonnère, donder. Gelukkig komt de zon snel opnieuw tevoorschijn.

De avond verloopt in de grootste verwarring. In het dorpscafé te Villanova Tulo brengt de presentatiebrief wel enkele liters bier op, met gulheid aangeboden door de bewoners van dit prachtige plaatsje, en met groot genoegen gedronken door deze pelgrim-vagebond. Iemand legt een warme pizza naast me neer, en daarna verschijnt er ook nog een schotel met gebakken sardientjes, brood en rauwe groenten. “Ga maar naar de pastoor, die is erg gastvrij. Maar eerst nog een rondje!” En dit scenario herhaalt zich zowat tien tot vijftien keer, zodat ik, enigszins zigzag, tweehonderd meter verder naar de kerk rij, maar de kilometerteller er driehonderd registreert.

De pastoor is niet thuis. Ik wacht tot tien uur en installeer me zo comfortabel mogelijk onder het afdakje, voor de deur. Tegen middernacht wekt een autoclaxon me nogal abrupt. Slaapdronken verontschuldig ik me, de presentatiebrief in de hand. Maar deze Franciscaan-kapucijn leidt me zonder veel omhaal naar binnen, negeert de presentatiebrief en mijn zacht protest, gooit de slaapzak op een bed in de logeerkamer en wenst me goede nacht: “Adesso dormire, domani parlare!” Nu slapen, morgen praten!

En morgenvroeg mag ik eerst een bad nemen.