gisteren dag 6 zaterdag 11 mei 1996 morgen
Vertrek te Merzalben (Duitsland) Aankomst te Woerth (dept. Bas-Rhin) Overnachting: jeugdherberg
Maximumsnelheid: 47,5 km/u Gemiddelde snelheid: 18,6 km/u Dagafstand: 55 km Duur etappe: 3:00u Totale afstand: 503 km

Frankrijk binnen langs de Elzas

Wanneer ik de cijfers van mijn fietscomputer hier neerschrijf, dan denk ik dat de dag vandaag niet stuk kan: weinig kilometers en tegen erg hoge snelheid. Nauwelijks beklimmingen en wind mee.

Op de Franse grens steek ik een nieuw filmpje in mijn fototoestel en rij onder een dun wolkenkleed verder. De zon komt zelfs eventjes piepen en de temperatuur is iets gestegen. Laten we hopen dat deze evolutie aanhoudt, zodat ik me geen zorgen meer hoef te maken over mijn keel.

Ik heb Frans geld nodig, maar kan geen reischeque inwisselen omdat het weekend is en de post- en bankkantoren gesloten zijn. Gelukkig ontmoet ik aan de jeugdherberg te Woerth een Engelsman: Keith. Hij woont in Gent en maakt ook een zeer grote fietsreis door Europa. We gaan in het dorp iets drinken omdat de jeugdherberg nog niet open is, en we praten voluit over ons beider plannen.

Vermits Keith Duits geld nodig heeft, en ik Frans geld, wissel ik met hem mijn laatste marken uit. Zo kan ik tot na het weekend verder.

Rond de herberg hangt er een eigenaardige figuur rond: zijn naam is Richard, naar eigen zeggen geboren Elzasser. Hij is het type van dorpsfilosoof, alleen... kan je geen normale conversatie met hem voeren: hij springt voortdurend van de hak op de tak, maakt de gekste associaties, en zijn gedachten voeren hem soms zover van de realiteit weg dat hij eigenlijk meer tegen zichzelf schijnt te praten dan tegen zijn gesprekspartner. Hij speelt met alle kinderen uit de buurt, en zij houden veel van hem omdat hij een man is die op alle kindervragen een onmiddellijk antwoord kan geven, hoe gek het antwoord ook moge zijn. Kortom: een simpel man, die blijkbaar toch op de sympathie kan rekenen van vele mensen in Woerth: zo mag hij vaak gratis overnachten in de jeugdherberg en eet hij erg goedkoop in het enige restaurant dat dit dorpje rijk is. Gelukkig dat hij niet op dezelfde kamer slaapt als Keith en ik; wij horen hem de ganse nacht tegen zichzelf praten in de naburige kamer.

Mijn keelpijn wordt niet beter, en ik vrees zelfs voor bronchitis. Dit doet me besluiten om morgen, zondag, een rustdag te houden en pas maandag te vertrekken als alles weer oké is.

 
Home Top Gisteren Morgen Zelfde datum 2001