De terugreis

 

Aangezien we veel langer in Debrecen waren gebleven dan aanvankelijk was gepland, bleef er niet veel tijd meer over om ook nog iets van het zuiden van Hongarije te zien. En toch zagen wij op enkele dagen nog heel wat.

Naast de Hortobágy puszta is er ook nog de Bugaci- of Kiskunság puszta. Wij reden tot Bugac en vonden er de grote Bugaci Csárda. Hier waren ooit Prince Charles en Diana nog te gast. Nu zaten wij er zo goed als alleen, het toeristische seizoen was duidelijk ten einde. Ook op de camping in de buurt was het enorm kalm, wij hadden het hele terrein ter beschikking. 

 

De Bugaci Csárda.

 

De volgende dag gingen wij op weg naar Pécs eens een kijkje nemen in het gedenkpark van Moháks te Sátorhely. Het is een herinnering aan de slag van 1526 tegen de Turken waarbij meer dan 15.000 mensen sneuvelden. (De Turken wonnen). In het park staan vele tientallen houten palen waarin figuren uitgesneden zijn. Ze stellen o.a. krijgers en paarden voor.

 

Terry bij één van de vele palen. Toby was ergens anders zijn poot gaan opheffen...

 

In Pécs bezochten wij de Sint-Petersdom, één van de belangrijkste middeleeuwse kunstmonumenten van Hongarije. De oudste delen zijn uit de 11de eeuw. Er stond jammer genoeg één van de vier torens in de steigers, maar dat vergaten we snel toen we het wel erg unieke interieur zagen.

 

De vier torens van de Sint-Petersdom.   Het prachtige interieur van de Sint-Petersdom.

 

We wandelden ook nog tot bij een 16de eeuwse Turkse moskee, wellicht het mooiste Turkse gebouw in Hongarije.

 

Een 16de eeuwse Turkse moskee.

 

We overnachtten die avond op een camping aan het Balatonmeer. Het was er één en al rust en vrede zo op het einde van het seizoen.

Na onze uitermate goede nachtrust reden wij verder tot in Héviz. Het hier gelegen thermaalbad is het grootste natuurlijke warmwatermeer van Europa. Het water van 35 graden is licht zwavelhoudend en enigzins radioactief. Het is het kuuroord bij uitstek voor reumapatiënten. Iedereen is verplicht een zwembandje te gebruiken en de duur van een zwembeurt is beperkt wegens de radioactiviteit. Het heerlijk ronddobberen tussen de waterlelie's is onvergetelijk.

 

Het thermaalbad van Héviz.

 

Aangezien Toby en Terry niet op het terrein van het meer mochten, gingen wij elk om beurten een twintigtal minuutjes zwemmen. Een waterwegwerpcamera kwam goed van pas om enkele foto's te nemen van deze unieke zwemgelegenheid. En zelfs een zelfportret was mogelijk...

 

Stefan dobbert rond in zijn zwembandje. Zááááálig!   Enkele reumapatiënten?

 

Na ons bezoek aan het thermaalbad van Héviz was het nu wel echt tijd om te terugreis aan te vatten. Het zou nog een lange tocht worden eer Toby en Terry in hun eigen mand konden gaan liggen.

Uiteindelijk hadden wij op iets minder dan vier weken tijd enorm veel van het land kunnen zien. Toby en Terry hadden rondgelopen in het gebied waar eens hun voorouders liepen. We waren zeer tevreden en droomden al van een vervolg...

 

  


Home   De heenreis (1)   De heenreis (2)   Ons verblijf in Debrecen