Inkopen doen kan gevolgen hebben

De laatste dagen neem ik de vrijheid zowat overal te overnachten waar ik een beschut plekje aantref. Gisterenavond installeerde ik me onder het afdak van een voetbalkantine, eergisteren onder het afdak van een schoolgebouw. Niemand die me wat vraagt, en zelf vraag ik ook niets. Alleen de grote steden vermijd ik; daar is zulks niet mogelijk.

Vandaag wijk ik even af van de reisweg. Een aantal inkopen dringen zich op, en dat kan makkelijker in een (kleine) stad. Op de kaart lonkt de naam Surgères in iets grotere letters me toe. Op een uurtje tijd rij ik het stadje binnen.

Eerst wat proviand inslaan, dan een nieuw Zwitsers zakmes, identiek aan mijn vorige exemplaar dat ik gisterenavond stomweg in een rioolputje liet vallen. De zaklamp lust wel een nieuwe batterij en het fototoestel snakt naar een nieuw filmpje. Tenslotte een nieuw heuptasje, want ik dreig allerlei dingen te verliezen omdat het oude tot op de draad versleten is geraakt.

Een voorbijganger klampt me aan bij het zien van de geladen fiets. Door de hele uitleg voor de zoveelste maal te herhalen versier ik een uitnodiging voor het middageten, elf kilometer verder uit de richting. Maar vermits ik de Finistère van Bretagne heb opgeofferd, kan ik me dergelijke stunts wel permitteren.

Afkomstig uit Valenciennes is het echtpaar druk bezig met de renovatie van een grote boerderij om er een zgn. gîte d’étape in onder te brengen. Misschien eens een ideetje voor een vakantie in deze rustige, fraaie streek…