Koken en eten

Het afscheid valt gelukkig niet zwaar. Hélène bleef overnachten in haar ouderlijke woning, ik verzamel rond achten de moed – en de bagage – en knijp er om negen uur stilletjes vantussen. Want Fabien is een langslaper, nu hij nog niet aan het werk is.

Grijze en blauwe hemels wisselen elkaar af, de temperatuur is hoog genoeg om “met open motorkap” te rijden: d.w.z. in short, want ik beschouw beide benen als motoren. Het middageten bereid ik, zoals ettelijke tientallen keren, mogelijk meer dan honderd maal, eveneens in openlucht, om het daarna smakelijk naar binnen te lepelen en te vorken.

Zo val ik ook deze middag alweer goed: een klein dorpje, mooi kerkje, drie straatjes met hooguit tien woningen. Daar vindt elke reiziger alles wat hij nodig heeft: leve Frankrijk, nog steeds mijn favoriet. Openbaar toilet, kraan met drinkwater, desnoods zelfs een afdakje om de nacht onder door te brengen. Daaraan heb ik op dit ogenblik nog geen nood. Wel aan een zitbank, die hier uitzonderlijk nergens te bekennen valt.

Maar wat ontwaart mijn lodderig oog, in de nabijheid van het WC-gebouwtje met de waterkraan? Een stapel betonblokken voor snelbouw. Even met deze blokjes spelen – deed ik als kind al graag – en een stoel en een tafeltje zijn het resultaat. Het eten smaakt er eens zo lekker door.

Wat sleurt een mens op reis zoal mee in zijn keuken, zoals ik de fietstas links vooraan betitel? Eventjes een kijkje achter de schermen:

• een klein gasfornuisje, type Camping Gaz, met reservepatroon;
• een doos kristalsuiker;
• een doos cacaopoeder;
• een doos gemalen koffie;
• een echte Italiaanse cafeteria (koffiepotje);
• een doos bloem;
• een flesje olijfolie;
• een flesje (wijn-)azijn;
• vorken, lepels, messen, aardappelschilmesje en houten lepels;
• kookpannetjes;
• flesje afwasproduct en schuursponsje;
• keukenhanddoeken;
• bijwijlen een flesje (tafel-)wijn;
• pakje deegwaren;
• bokaal tomatenpuree;
• vlees, kaas, kruiden;
• (Belgische) fondantchocolade;
• een Zwitsers zakmes met groot en klein mes, flessenopener, blikopener, kurkentrekker, pincetje, tandenstoker en een scherpe pin, waarmee ik de gebruikte gasbusjes doorboor na ze met water te hebben gevuld (om explosiegevaar in de kiem te smoren);

Vanavond geen zin in kokkerellen. De pizzeria in dit stadje is niet duur en de pizza’s zijn er flink groot!