gisteren | dag 149 | vrijdag 7 september 2001 | morgen | |
Vertrek te Requejo (Zamora - Castillië en León) | Aankomst te Vences (Ourense - Galicië) | Overnachting: tent op voetbalveld | ||
Maximumsnelheid: 61 km/u | Gemiddelde snelheid: 15,9 km/u | Dagafstand: 86,70 km | Duur etappe: 5:27u | Totale afstand: 8969,8 km |
Een aap in monnikspij
De bazin van het dorpscafeetje van Requejo verdient een kaartje vanuit Santiago,
gewoon om haar ongeveinsde hartelijkheid. Waauw, goed dat dat doet!
Even een vervolg op de ivoren toren van gisteren. Betreurenswaardig is het, dat geestelijken uit kortzichtigheid beslissingen nemen die hun geloofwaardigheid ondergraven, en zo de Kerk zelf veel schade toebrengen.
Ik herinner me een gesprek met een jonge seminarist
in Midden-Italië.
Hem naar zijn motivatie gevraagd, kwam zijn antwoord veel te snel: “ Dan
geniet ik het respect van iedereen.” Arme kerel! Hij is zich (nog) niet
bewust van de uitdagingen die de eenentwintigste eeuw in petto heeft. Slechts
een paar dagen daarna ontmoette ik onze “beruchte” pater Vuur frate
Fuoco, en die man spreekt een gans andere taal: “Het habijt van onze
Franciscus was een grof geweven zak, die hem gelijkstelde met de allerarmsten
uit die tijd. Door die zak droeg hij geenszins de sympathie van de goegemeente
weg, integendeel. Precies door die armoedige kledij werd hij het voorwerp van
spot en pesterijen. Maar vandaag is onze bruine pij”, zo vervolgt frate
Fuoco, “juist wél een statussymbool. Onze pij staat garant voor
de genegenheid van de gewone man.” En dat is precies het tegenovergestelde
van wat Franciscus overkwam: “Trek een aap een monnikspij aan, of doe
hem een Romeinse boord rond zijn nek, en de mensen zullen hem respecteren,
en al zijn grilletjes inwilligen!” (Tenminste in Italië, want bij
ons werkt dat niet meer.)
En frate Fuoco vertelde me hoe hij zich ooit zonder pij, in burger, aanbood bij de portierster van een nonnenklooster. Die portierster weigerde echter hem binnen te laten. In toorn ontstoken - hij vertelde me letterlijk: "That stupid nun refused to open the door for me!" - bracht hij de nacht door in een hotel, omdat hij meer dan zeshonderd kilometer van huis was. De hotelrekening liet hij naar de nonnen sturen, wier retraite hij normaal had moeten leiden…
Tja, deze temperamentvolle veertiger is berucht in geestelijke kringen in heel Italië…
Home | Top | Gisteren | Morgen | Zelfde datum 1996 |