Fundamentalisme

's Ochtends doet mijnheer moeilijk, wanneer ik vier stukken van 10,- franc op tafel leg.

• Het tarief is 90,- franc meneer (€ 13,72 of 553,- BEF).
• Gisteren zijn we nochtans 40 overeengekomen (€ 6,10 of 245,- BEF).
• Dan sluit ik de poort, totdat u alles betaald heeft.
• Gisteren vroeg u eerst 50, nu 90. Kent u eigenlijk uw eigen tarieven wel? Of hanteert u morgen nóg andere tarieven?

Dus begin ik opnieuw mijn tentje op te zetten, tot zijn verbazing.

• Wat bent u eigenlijk van plan?
• Ah, aangezien u me dwingt hier te blijven, beschouw ik dat als een uitnodiging. Wel bedankt voor uw gastvrijheid, ik kan me wel een weekje rust permitteren.
• Als u die tent niet gauw opbergt roep ik de politie.
• Alstublieft, bespaar u de moeite naar binnen te lopen. Hier heeft u mijn GSM.

En dan heb ik eventjes de inspecteur uitgehangen:

• Meneer, waar hangt uw tarievenlijst? De wet verplicht u die zelfs op straat zichtbaar uit te hangen. Tiens, die brandblusser is al twee jaar niet meer gecontroleerd. En die elektrische draden liggen niet ingegraven. Uw gasinstallatie staat hier zomaar open en bloot; wat als kinderen eraan beginnen te prutsen? U moet daar een gesloten kast omheen zetten.

En meneer stuift als een raket weg om zijn poort te openen. Ik rij naar buiten, en kijk geamuseerd toe hoe de andere kampeerders ruzie met hem beginnen te maken...

Bij de titel van vandaag denken velen spontaan aan bepaalde excessen in sommige moslimstaten. Terecht overigens wanneer we bvb. de behandeling van de vrouwen daar in beschouwing nemen. Maar gelukkig bestaan er binnen die islam tevens strekkingen van een veel tolerantere, liberalere inslag.

Fundamentalisme is trouwens geen verschijnsel dat exclusief is voor de islam. Ook christelijk-geïnspireerde groeperingen begaan in Zijn naam vaak ongehoorde dwaasheden. Daarmee doel ik niet alleen op sommige sektes, maar ook op richtingen in officiële katholieke, protestantse of orthodoxe kringen. Spontaan denk ik aan Opus Dei, en dat is nog maar het minste van alle kwaad. Er zijn er nog veel ergere…

Fundamentalisten vind je trouwens niet alleen op religieus vlak. Er bestaan ook politieke fundamentalisten die ongehoord simplistische oplossingen proclameren voor ontstellend complexe migratieproblematieken. We denken dan spontaan aan partijen zoals het Vlaams Blok bij ons, of het Front National in Frankrijk. Die doen precies het tegenovergestelde van wat ik als mijn roeping beschouw: in plaats van het goede in mensen naar boven te halen appelleren zij aan onze meest primitieve gevoelens.

Gisteren en vandaag maakte ik kennis met een nog andere vorm van fundamentalisme: het economisch fundamentalisme van campinguitbaters die enkel en alleen interesse betonen voor je beurs. Hun kleine terreintje is werkelijk volgepropt met caravans, kampeerwagens en tenten. Een klein gebouwtje met twee lavabo’s, drie toiletten, een wasbak en twee douchecellen, waarvan één enkel met koud water. Absoluut ontoereikend, enkel berekend op opbrengst – deels in het zwart, want vele kampeerders kregen zomin als ik een kwitantie en staan nergens geregistreerd.

Vergeten die bazen dat achter al die centen mensen van vlees en bloed schuilen. Vroeg of laat gaan alle toeristische centra met dergelijke mentaliteit ten onder. De uitbaters van de eetgelegenheden aan de Vieux-Port te Marseille bvb., met hun veel te dure bouillabaisse, klagen steen en been omdat er elke avond slechts twee man en een paardenkop komt opdagen. Ook aan onze Belgische (Vlaamse?) Kust kunnen ze erover meepraten. Wat het daar nog erger maakte is (was) het statuut van jobstudent. Hoeveel jongeren waren daar vijftien, twintig jaar geleden werkzaam om met hard werken in de horeca een cent bij te verdienen? Hoevelen op straat gezet met een briefje van 500,- frank (€ 12,39) voor een ganse week afwassen: d.w.z. zesenhalve dag gedurende tien uur!!! Geloof je me niet? Vraag maar aan mijn generatiegenoten die zoete wraak hebben genomen door hun vakantie in het buitenland door te brengen.

Fundamentalisme, van welke aard dan ook, is de manifestatie van kortzichtigheid in de ergste graad. Fundamentalisten verliezen daardoor altijd van diegenen die wel recht in hun schoenen staan, zoals de kampeerbaas gisteren, bij het horen van de woorden “controle” en “politie”. Ik vrees ze niet, die fundamentalisten. Ze doen maar, zolang ze zich niet in mijn vaarwater riskeren. Want dan blijven zij zélf met de problemen zitten.

Oef, wat doet dat goed, zo eens te kunnen aflopen, zoals een wekker… En dat tegen Christophe, een vriendelijke, stille Bretoen, ongeveer mijn leeftijd, wiens tentje naast het mijne staat op de camping. Hij geeft me zijn telefoonnummer voor het geval ik in Bretagne hulp zou nodig hebben, wanneer ik in oktober daar zal passeren.