gisteren dag 91 zondag 4 oogst 1996 morgen
Vertrek te Lectoure (dept. Gers) Aankomst te Moissac (dept. Tarn-et-Garonne) Overnachting: gîte d'étape
Maximumsnelheid: 54,5 km/u Gemiddelde snelheid: 15,9 km/u Dagafstand: 60 km Duur etappe: 3:45u Totale afstand: 4429 km

Amerikaanse sleeën met Franse roots

Het ideale fietsweer – lichte bewolking, geen regen en niet te heet – is vanaf vandaag omgeslagen in prachtige, zomerse zonneschijn. De dag vangt aan met het bijwonen van de mis in de kerk van Lectoure. Na de dienst nodigt iemand van de parochieploeg me uit voor een kopje koffie op de pastorie: een gewoonte die ook in sommige Vlaamse parochies bestaat.

Doorheen kleine dorpjes zoals Flamarens en Saint-Antoine, gelegen in een groen heuvelland, bereik ik Auvillar tussen zijn oude muren – of wat daarvan overblijft. De bakstenen bouwwerken geven het geheel een aparte sfeer, en ook hier gaat het leven rustig zijn gangetje. Dorpjes zoals Auvillar, La Romieu, Morlanne, Navarrenx: de eigenheid druipt ervan af. Zullen mijn foto’s iets van de sfeer bevatten, zodat de thuisblijvers mee kunnen proeven?

Wat verder nog zo'n lekker plaatsje: Saint-Nicolas-de-la-Grave. Een groepje bejaarden houdt een soort kermis op het dorpsplein: hun liederen worden door enkele muzikanten van de fanfare begeleid. Wanneer ze pauzeren vraag ik de tubaspeler even om zijn instrument. De man staat het met plezier toe, en ik ben er zelf verbaasd over dat het me nog vrij goed lukt een stukje Danny Boy ten beste te geven, ondanks de middelmatige kwaliteit van het instrument, en vooral dit: reeds drie maand hebben mijn lippen geen mondstuk meer aangeraakt!

Enfin, ik krijg een glaasje wijn, zwier mijn been over het zadel en ga verder op weg naar Moissac, waar mijn vroegere metgezel – de Tarn – zich breed in de Garonne werpt.

En stilaan wordt me hier duidelijk dat mijn leven zijn routine terugvindt. Deze hele bedevaart, dit sabbatjaar a.h.w., heeft als voornaamste reden voor mij persoonlijk: alle routine en zekerheden overboord zwieren. In Taizé kon en wilde ik me geen strenge dagorde opleggen, en dus bleef ik er maar drie dagen. Doch als ik merk hoe ik mijn dag heden steeds afsluit met uitpakken, douchen, koken, eten, flesje wijn, dagboek, lezen, naar bed… Nu heb ik me weliswaar onbewust en spontaan eveneens een min of meer vast dagrooster opgelegd. Waarschijnlijk kan ik zo makkelijker een ganse week in Taizé blijven, want dat is inderdaad mijn volgende bestemming.

Home Top Gisteren Morgen Zelfde datum 2001