Mediteren bij het wondermooie Portica de la Gloria

Vandaag werk ik verder mijn correspondentie af en schuim de winkeltjes af, op zoek naar een noveenkaars. Tevergeefs. Ook een beeldje van Sint-Jakob aan een eerlijke prijs is moeilijk te vinden.

Gedurende een uur bid ik – of beter, mediteer ik – in de kathedraal. Maar daarna sluit ik me op in mijn kamer om een stuk uit het evangelie te lezen. Ik verlaat mijn kamer niet meer, behalve om te gaan eten. Er komt een merkwaardige rust over me terwijl ik mijn dagboek nog eens vanaf het begin lees en alle voorbije weken aan mijn geestesoog laat voorbijtrekken.