Er leiden vele wegen én ook omgeploegde akkers naar Santiago

Een wat minder zonnige dag. Het grootste deel van de reis verloopt over veldwegen die nogal moeilijk te berijden zijn. Toch lukt het me; ik controleer voor alle zekerheid de spaken van de wielen, maar deze fiets is inderdaad zijn gewicht in goud waard. Alleen de achterrem piept en knarst bijwijlen, maar functioneert overigens prima.

Ik steek riviertjes over door het water, omdat er geen brug is. Ik moet door een omgeploegde akker – één of andere smeerlap heeft de weg mee omgeploegd – en ik verzeker je: tweehonderd meter een zwaarbeladen velo door de akker sleuren... Oef!!!

Een dag vol inspanning is weer voorbij als ik in Sahagún arriveer. Een van de kerken dient vandaag niet meer voor de eredienst. Een concertzaaltje, waar leerlingen van de muziekschool op de piano oefenen, en op zolder: de refuge. Alles gloednieuw: keukentje, douches, sanitair en slaapzaal. En een vriendelijke jongedame die je hartelijk ontvangt.